Χαιρετισμός της Α.Μ. του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου στην τιμητική εκδήλωση για τον Δρα Πέτρο Στυλιανού (+25.04.2024)

Με αισθήματα πραγματικής χαράς και συγκίνησης, χαιρετίζω σήμερα την τιμητική εκδήλωση, που είναι αφιερωμένη  στη ζωή, την πολυσχιδή δράση και το σημαντικό συγγραφικό έργο του αγαπητού φίλου δρος Πέτρου Στυλιανού,  την  οποία διοργανώνουν από κοινού, εδώ, στο ιστορικό Παγκύπριο Γυμνάσιο, ο Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κύπρου (ΕΠΟΚ) και ο Δήμος Κυθρέας.

Είχα την τιμή να γνωρίσω και να συνεργαστώ μαζί του πριν από χρόνια πολλά, όταν ως λαϊκός, αναμεμιγμένος σε οργανώσεις και σωματεία της κοινότητας καταγωγής μου, τον επισκεπτόμασταν ως Υφυπουργό Εσωτερικών, επί προεδρίας Σπύρου Κυπριανού, για λύση πολλών και ποικίλων προβλημάτων.  Κι οφείλω να πω ότι φεύγαμε πάντα με λύσεις  ή δρομολόγηση  λύσεων σ΄ ότι ζητούσαμε. Στα πλαίσια αυτά ήλθε πολλές φορές ως κύριος ομιλητής σε εκδηλώσεις που διοργανώναμε.

Με τίμησε κι αργότερα  με τη φιλία του. Με επισκέφθηκε πολλές φορές στην Πάφο φέρνοντας μου κάθε φορά κι ένα βιβλίο του ή και απλώς για συζήτηση της πορείας του εθνικού μας θέματος και ανταλλαγής απόψεων γύρω από αυτό.

Ο τιμώμενος Πέτρος Στυλιανού, ο εκπαιδευτικός, ο αγωνιστής της Ε.Ο.Κ.Α., ο συγγραφέας και ο πολιτικός, είναι πραγματικά η   επιτομή του άξιου Έλληνα Κυπρίου. Έδρασε στις πιο κρίσιμες στιγμές της σύγχρονης Κυπριακής Ιστορίας. Την αγγλική κατοχή με ό,τι συνεπαγόταν, τον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. 1955-59, τα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας, την τουρκική εισβολή του 1974, την προσφυγιά και τον αγώνα για επούλωση των πληγών από αυτή και τέλος, τον αγώνα για ελευθερία, επιστροφή και δικαίωση του λαού μας. Έζησε όλα τα πιο πάνω, όχι ως απλός  θεατής των γεγονότων, αλλά μέσα από  ενεργό δράση, έχοντας πάντοτε ηγετική και δεσπόζουσα θέση, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα του όπου κι αν  βρέθηκε.

Η ζωή του μοιάζει με μυθιστόρημα: Εγκατέλειψε τις σπουδές του για να συμμετάσχει  στον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-59.  Διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Φοιτητικής Ενώσεως Κυπρίων (1953-55) και μαζί με τον Ρένο Κυριακίδη, ίδρυσαν φοιτητική ανταρτική ομάδα που ήλθε στην Κύπρο και πήρε μέρος στον ένοπλο αγώνα κατά των Άγγλων. Συνελήφθη τον Αύγουστο του 1955. Κλείστηκε στο φρούριο της Κερύνειας απ’ όπου απέδρασε μαζί με 15 άλλους αντάρτες. Συνελήφθη και πάλι το 1956 αλλά απέδρασε ενώ μεταφερόταν από το νοσοκομείο Λευκωσίας στο φρούριο της Κερύνειας. Κατά την περίοδο που έμεινε ελεύθερος, του ανετέθη η αναδιοργάνωση των ΛΟΚ Κακοπετριάς. Συνελήφθη τον Ιανουάριο του 1957 και υπεβλήθη σε βασανιστήρια. Καταδικάστηκε σε φυλάκιση 15 χρόνων και κλείστηκε στις Κεντρικές Φυλακές και στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε φυλακές στην Αγγλία, απ’ όπου απελευθερώθηκε το 1959, με την Κυπριακή Ανεξαρτησία.

Ως εκπαιδευτικός υπήρξε δραστήριος και ακούραστος συμμετέχοντας σε επιστημονικούς φορείς και οργανώσεις. Η τουρκική εισβολή του 1974 δεν τον άφησε ασυγκίνητο. Στην περίοδο 1974-76 διετέλεσε πρόεδρος της Παγκύπριας Επιτροπής Εγκλωβισμένων. Με το πλούσιο συγγραφικό του έργο, μεταφέρει, με ιστορική τεκμηρίωση, την βαρβαρότητα του εισβολέα και τον πόνο της προσφυγιάς και συντηρεί ζωντανή και ακμαία τη μνήμη και τον αγώνα για επιστροφή και δικαίωση.

Ως Βουλευτής, Υφυπουργός Εσωτερικών και Δήμαρχος Έγκωμης, έθεσε στο επίκεντρο τη διατήρηση και ενίσχυση της ελληνοχριστιανικής παιδείας μας και αυτό, όχι ως στοιχείο συντήρησης και οπισθοδρόμησης, αλλά ως τη δυναμική και προοδευτική αντίδραση απέναντι στην προσπάθεια πολλών για  ισοπέδωση των πάντων. Στόχος της ελληνοχριστιανικής αυτής αγωγής ήταν και  είναι να παράγει «καλούς κ’ ἀγαθούς» πολίτες, που θα χαρακτηρίζονται κατά τον Πλάτωνα, απ’ όλα τα στοιχεία  της Αρετής: τη σοφία, την ανδρεία, τη σωφροσύνη, τη δικαιοσύνη, την ευσέβεια και τη σωματική ρώμη. Όλες αυτές οι αρετές κάνουν τον άνθρωπο «ὅλως σπουδαῖον», δηλαδή τέλειο, όπως παρατηρεί από την αρχαιότητα κι ο Αριστοτέλης  (Μεγάλα Ηθικά, 1207 b).

Επίσης, ο τιμώμενος έθεσε, μεταξύ άλλων αρκετές ρηξικέλευθες εκπαιδευτικές και πολιτιστικές προτάσεις στη Βουλή, οι οποίες  υλοποιήθηκαν. Τέτοιες αναφέρονταν στη σύσταση  νυχτερινών σχολείων στην Κύπρο,  στη σύσταση του Κρατικού Αρχείου, που υλοποιήθηκε μετά από χρόνια, στη δημιουργία Μουσείου Βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης, βιβλίων και χειρόγραφών-εισήγηση που υλοποιήθηκε με την ανέγερση Μουσείου στην Τρεμετουσιά. Ήταν, ακόμη, από τους θερμούς υποστηρικτές για σύσταση Πανεπιστημίου στην Κύπρο.  

Δεν σκοπεύω να αναφέρω άλλες λεπτομέρειες από τη δράση του τιμώμενου προσώπου, διότι αυτά θα τα ακούσουμε εκτενέστερα και λεπτομερώς από τους αξιόλογους ομιλητές της εκδήλωσης. Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι ότι ο Πέτρος Στυλιανού τίμησε όλες τις θέσεις που κατείχε. Δεν πήρε αξία από την καρέκλα, αλλά αυτός της έδωσε αξία με την απίστευτη εργατικότητα και εντιμότητα που τον χαρακτηρίζει.

Συγχαίρω τον Ελληνικό Πνευματικό Όμιλο Κύπρου (ΕΠΟΚ) και τον Δήμο Κυθρέας για τη διοργάνωση της εκδήλωσης. Τέτοιες πρωτοβουλίες πρέπει να επαινούνται ιδιαίτερα, διότι ακριβώς προβάλλουν και στις νεότερες γενιές έξοχα παραδείγματα προς μίμηση, όπως είναι  ο Πέτρος Στυλιανού.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

     30 Ιανουαρίου 2024

Πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα: 6 Φεβρουαρίου 2024