Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου: Λειτουργίες – Κηρύγματα 17-18 Φεβρουαρίου 2024

Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Γεώργιος την Κυριακή, 18 Φεβρουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου στο Στρόβολο. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, θα προστεί του Μνημοσύνου του μακαριστού πατρός Παντελεήμονος Κωνσταντίνου, επί σειρά ετών εφημερίου του ιερού Ναού.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Καρπασίας κ. Χριστοφόρος την Κυριακή, 18 Φεβρουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Μάμαντος του ομώνυμου συνοικισμού στη Λακατάμεια.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος την Κυριακή, 18 Φεβρουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στην Πάνω Δευτερά.

Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος το Σάββατο, 17 Φεβρουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους στο Νέο Χωριό Κυθρέας. Την Κυριακή, 18 Φεβρουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στον Ιερό Ναό Αποστόλου Βαρνάβα στη Δασούπολη.

Ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Αρχιμανδρίτης Ιωάννης την Κυριακή, 18 Φεβρουαρίου 2024, θα λειτουργήσει και κηρύξει στην Ιερά Μονή Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα.

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,

15 Φεβρουαρίου 2024

**************************

Αποστολικό Ανάγνωσμα: Β΄ Κορ. στ΄ 16-18 – ζ΄ 1

Ἀδελδοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ. Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Ποίος δε συμβιβασμός και ποία συνύπαρξις ημπορεί να νοηθή μεταξύ του ναού του Θεού και του ναού των ειδώλων; Διότι σεις-μη το λησμονείτε-είσθε ναός του Θεού του ζώντος, όπως άλλωστε έχει προφητεύσει ο Θεός και εις την Π. Διαθήκην· ότι “θα κατοικήσω μεταξύ αυτών και εντός αυτών και θα περιπατήσω ανάμεσά των και θα είμαι εγώ ο ιδικός των Θεός και θα είναι αυτοί λαός μου. Δι’ αυτό εξέλθετε ανάμεσα από τους απίστους και ξεχωρισθήτε από αυτούς με τον τρόπον της ζωής σας, λέγει ο Κυριος, και μη πιάνετε τίποτε το ακάθαρτον. Και εγώ θα σας δεχθώ με στοργήν εις την βασιλείαν μου. Και θα είμαι για σας πατέρας και σεις θα είσθε υιοί μου και θυγατέρες μου, λέγει ο Κυριος ο παντοκράτωρ”. Εφ’ όσον, λοιπόν, αγαπητοί, έχομεν αυτάς τας μαγάλας υποσχέσστου Θεού, ας καθαρίσωμεν τους εαυτούς μας από κάθε μολυσμόν σαρκός και πνεύματος, αγωνιζόμενοι και συνεχώς προχωρούντες μέχρι τέλους στον δρόμον της αγιότητος, με φόβον Θεού.

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ματθ. ιε΄ 21-28

Καὶ ἐξελθὼν ἐκεῖθεν ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

Νεοελληνική Απόδοση

Αναχωρήσας δε από εκεί ο Ιησούς επήγε εις τα μέρη Τυρου και Σιδώνος. Και ιδού μία γυναίκα Χαναναία, εβγήκε από τα όρια της περιοχής εκείνης και με μεγάλην κραυγήν του έλεγεν· “ελέησέ με, Κυριε υιέ του Δαυΐδ· η κόρη μου βασανίζεται φρικτά από πονηρόν δαιμόνιον”. Εκείνος δε δεν της είπε ούτε μίαν λέξιν εις απάντησιν. Προσήλθαν προς αυτόν οι μαθηταί του και τον παρακαλούσαν, λέγοντες· “άκουσε την παράκλησίν της, λυπήσου την, κάμε της αυτό που με τόσον σπαραγμόν σου ζητεί, και άφησέ την να φύγη, διότι μας ακολουθεί από κοντά και κράζει”. Εκείνος απήντησε· “δεν έχω σταλή παρά μόνον για τα χαμένα πρόβατα του Ισραηλιτικού λαού”. Αυτή δε ήλθε τότε εμπρός στον Ιησούν, εγονάτισε με ευλάβειαν και είπε· “Κυριε, βοήθησέ με”. Εκείνος απήντησε και είπε· “δεν είναι καλόν να πάρη κανείς το ψωμί από τα τέκνα του και να το ρίψη εις τα σκυλάκια”. Εκείνη δε είπε· “ναι, Κυριε, σωστό είναι αυτό· αλλά και τα σκυλάκια τρώγουν από τα ψίχουλα, που πέφτουν από το τραπέζι των κυρίων των”. Οταν δε ο Ιησούς ήκουσε αυτούς τους γεμάτους πίστιν και ταπείνωσιν λόγους, είπε· “ω γύναι, μεγάλη είναι η πίστις σου! Ας γίνη προς χάριν σου, όπως ακριβώς θέλεις”. Και εθεραπεύθη η κόρη της από την στιγμήν εκείνην.

****************************

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024

ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ

(Ματθ. ιε΄ 21-28) (Β΄ Κορ. στ΄ 16- ζ΄1)

Το σωτήριον έλεος

«Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαβίδ»

Η περίπτωση της Χαναναίας γυναίκας, όπως αυθεντικά πηγάζει, από τη σχετική ευαγγελική περικοπή, δίνει αφορμές για πνευματικές αναβάσεις του ανθρώπου και για την καταξίωσή του ως «εικόνας του Θεού». Μια δυστυχισμένη μάνα που έβλεπε τη θυγατέρα της να βασανίζεται από τα δαιμόνια που την είχαν κυριεύσει, βίωνε την τραγικότητα στην πιο απεχθή της μορφή. Ο πόνος, η θλίψη, η οδύνη, ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία που καθήλωναν αυτή την τραγική μάνα σε μια εφιαλτική κατάσταση και την περιόριζαν να εισπράττει μόνο οίκτο από τους γύρω της.

Ευλογημένο παράδειγμα

Αυτή, λοιπόν, η γυναίκα, η οποία ήταν και ειδωλολάτρισσα, δεν παραδόθηκε στην απόγνωση και την απελπισία, όπως θα ανέμενε ίσως να την έβλεπε ο πολύς κόσμος. Η Χαναναία αποτόλμησε να «εξέλθει των ορίων αυτής» για να ανταμώσει την πιο ζωντανή ελπίδα, τον Ίδιο τον Χριστό. Αναδεικνύεται η περίπτωσή της ως ένα ισχυρό παράδειγμα βαθιάς πίστης. Η αγάπη της προς Εκείνον, την οδήγησε να αναζητεί το έλεος του Θεού: «Ελέησόν με, Κύριε, υιέ Δαβίδ, η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται». Η Χαναναία γυναίκα, η ειδωλολάτρισσα και αλλοεθνής στα μάτια των ανθρώπων, αναγνωρίζει τη Θεότητα του Χριστού και ζητεί το μέγα έλεός Του. Πιστεύει ακράδαντα ότι μόνο Εκείνος μπορεί να ανοίξει στη ζωή της ελπιδοφόρες και σωτήριες διόδους. Για το πόσο σωτήριο είναι το έλεος του Χριστού στη ζωή μας, αδιάψευστη μαρτυρία δίνει και ο ιερός Χρυσόστομος: «μη ζητήσετε τίποτε άλλο από τον Κύριο παρά μόνο το έλεός Του. Και όταν ζητάτε το έλεος να έχετε στην καρδιά ταπεινοσύνη και αν είναι τρόπος να φωνάζετε όλη την ημέρα και όλη τη νύχτα στο λογισμό σας το Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Αντίθετα, μόνο όταν ο άνθρωπος υπερεκτιμά τις δικές του δυνάμεις και τις αναγάγει σε απόλυτο στήριγμα στη ζωή του, δεν αισθάνεται την ανάγκη να εκζητεί το έλεος του Θεού.

Η δοκιμασία

Κάποτε όμως η πίστη μπορεί να δοκιμάζεται και μάλιστα σκληρά. Παρά τις κραυγές και τις ικεσίες της, η Χαναναία δεν βρίσκει ανταπόκριση. Μάλιστα, οι μαθητές του Χριστού δυσανασχετούν. Ακολουθεί ένας συγκλονιστικός διάλογος μεταξύ του Κυρίου, των μαθητών και της Χαναναίας, για να διευκρινίσει ο Χριστός: «Δεν είμαι σταλμένος παρά για τα χαμένα πρόβατα του ισραηλιτικού λαού». Και όμως η γυναίκα δεν χάνει την πίστη της. Πέφτει στα πόδια του Κυρίου και τον παρακαλεί: «Κύριε, βοήθει μοι». Αγαπά τόσο πολύ τον Χριστό που αισθάνεται τον εαυτό της να εξαφανίζεται. Είναι σ’ αυτές τις περιπτώσεις που αποκαλύπτεται η πιο αυθεντική κοινωνία αγάπης, στις κλείδες της οποίας εξαρθρώνονται όλοι οι μηχανισμοί που στήνει ο εγωισμός του ανθρώπου, οι οποίοι λειτουργούν διασπαστικά, διαιρετικά και διαβρωτικά στη ζωή του. Γι’ αυτό, άλλωστε, η γυναίκα δεν ενοχλήθηκε από τη διάκριση που φάνηκε να κάνει ο Κύριος ανάμεσα στους Ιουδαίους και τους εθνικούς.

Ο Κύριος απαντά μ’ ένα προφανώς «σκληρό λόγο». Στη βαθύτερη του όμως κατανόηση αποκαλύπτεται τόσο σωτήριος αλλά και τόσο ανυψωτικός για τη Χαναναία γυναίκα, η οποία γεμάτη αγάπη και ταπεινοφροσύνη δεν στενοχωρήθηκε όταν άκουσε: «δεν είναι σωστό να πάρω το ψωμί των παιδιών και να το ρίξω στα κυνάρια». Απάντησε μάλιστα με ένα εκπληκτικό τρόπο: «ναι Κύριε, μα και τα σκυλιά τρώγουν από τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των αφεντικών τους». Αυτό που ζητεί είναι τα «ψίχουλα», δηλαδή όλα εκείνα που περιφρονούν και που θεωρούν ως σκύβαλα οι άλλοι.

Αγαπητοί αδελφοί, η όλη στάση της Χαναναίας γυναίκας αποκαλύπτει ένα μεγαλείο πίστης και ζωής. Γι’ αυτό και ο Κύριος τη φανερώνει και τη βραβεύει μπροστά σε όλο τον κόσμο. Μπορούμε κι εμείς να μιμηθούμε το παράδειγμά της, το οποίο είναι και το ευλογημένο παράδειγμα που κατέλειπαν σ’ εμάς όλοι οι άγιοι της Εκκλησίας του Χριστού, όπως είναι ο Αγαπητός, επίσκοπος Σιναίου και ο Λεόντιος, πάπας Ρώμης, των οποίων τη μνήμη τιμούμε σήμερα. Σ’ αυτή τη διάσταση μπορούμε κι εμείς εκ βάθους καρδίας να προφέρουμε το σωτήριο λόγο: «Ελέησόν με Κύριε».

Χριστάκης Ευσταθίου, θεολόγος