Χαιρετισμός του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Γεωργίου στην Εκδήλωση αναπαράστασης της ελεύσεως της εικόνος Παναγίας Τριφωτίσσης στο λιμάνι της Αλεξανδρουπόλεως
Από χθες που βρίσκομαι στην πόλη σας, αγαπητοί Αλεξανδρουπολίτες, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, αγαπητοί Εβρίτες-Θρακιώτες, νιώθω μιαν αυξανόμενη συγκίνηση. Μεταβαίνω από συγκίνηση σε συγκίνηση. Ανακαλύπτω τις αξίες και τα ανώτερα ιδανικά που χαρακτηρίζουν τη ζωή σας. Έντονος ο θρησκευτικός και εθνικός χαρακτήρας των εκδηλώσεων σας, ψες και σήμερα το πρωί. Ιδιαίτερα φορτισμένη με συγκίνηση και απόψε, η ατμόσφαιρα, με το βάρος να μετακινείται προς την Παναγία , την υπέρμαχο Στρατηγό και προστάτιδα του Έθνους μας.
Είναι από τη φύση του θρησκευόμενος ο Ελληνικός λαός. Ιδιαίτερα αυτήν τη θρησκευτικότητά του την ανέδειξε στις πολεμικές εξορμήσεις του. Όταν βρισκόταν στο σκότος της αγνοίας, επεκαλείτο την Παλλάδα. Κι όταν απαλλάχθηκε από την πλάνη της ειδωλολατρίας έκανε πολεμικό λάβαρο του τον Σταυρό και προστάτιδά του την Παναγία.
Χαίρομαι παρακολουθώντας τις εκδηλώσεις σας που έχουν την ιδιαιτερότητα ότι γίνονται σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνοτουρκικά σύνορα, δίνοντας και το μήνυμα της ετοιμότητάς σας να υπερασπιστείτε την ακεραιότητα της πατρίδας αλλά και την προστατεύσετε από τα στα στίφη των λαθρομεταναστών που επιχειρούν μιαν αλλοίωση και αποσταθεροποίηση της κοινωνίας μας.
Μοιάζουμε με σας, σ’ αυτά τα χαρακτηριστικά, και εμείς οι Κύπριοι αδελφοί σας. Ακρίτες του Ελληνισμού και εμείς, είμαστε ταγμένοι να φυλάσσουμε και πνευματικές καθώς και γεωγραφικές Θερμοπύλες του Ελληνισμού. Μόνο που για μας συνεχίζεται ακόμη η ασέληνος νύκτα της δουλείας και τις καρδιές όλων συνέχει η απειλή και ο κίνδυνος της πλήρους κατάληψης και τουρκοποίησης της μεγαλονήσου. Είμαστε όμως σίγουροι ότι, του Θεού συνεργούντος, του Έθνος συμπαρισταμένου και ημών αγωνιζομένων, θα έρθει και για μας η ώρα της απελευθέρωσης.
Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια με τη συνάντηση Χριστιανισμού και Ελληνισμού έχουμε ταύτιση της εθνικής και της χριστιανικής συνείδησης και ανάδειξη της θυσίας υπέρ πίστεως και πατρίδος ως της μέγιστης καταξίωσης του ανθρώπου. Κι επειδή τα όρια των δύο μεγεθών, του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού κατέστησαν αδιαχώριστα, όταν το έθνος υπέκυπτε σε υπέρτερες δυνάμεις και υποδουλωνόταν, η Εκκλησία γινόταν βακτηρία και υποστηριγμός, ελπίδα και τροφοδότης του αγώνα για την παλιγγενεσία της.
Είναι γι αυτόν τον λόγο που, παρά το ότι «μέγα πένθος Κύπριδα γαίαν ικάνει», για μισό αιώνα, παρόλο που το 37% της γης μας κατέχεται και μολύνεται από τον Τούρκο, μολονότι οι ναοί μας βεβηλώνονται και κρατούμαστε με τη βία των όπλων μακριά από τις εστίες μας και παρά το ότι η Τουρκία δεν αποκρύβει τον στόχο της για πλήρη κατάληψη και τουρκοποίηση της Κύπρου, συμμετέχουμε στους εορτασμούς για την επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης σας. Κατανοούμε πλήρως, πως μόνο με τον τρόπο αυτό, με τη βίωση των εθνικών ιδεωδών και τον παραδειγματισμό από το παρελθόν, είναι δυνατόν να ματαιωθούν οι τουρκικοί σχεδιασμοί και να επιτευχθεί η απελευθέρωση και της δικής μας ιδιαίτερης πατρίδας.
Παραδειγματιζόμαστε και από τους δικούς σας αγώνες και τους αγώνες ολόκληρου του Έθνους. Λέμε, συμβατικά, ότι τετρακόσια έτη δουλείας (για σας πολύ περισσότερα) δεν μπόρεσαν να αποπροσανατολίσουν το Έθνος.
Αντίθετα· υπήρξαν τετρακόσια έτη συνεχούς προπαρασκευής για την πραγμάτωση της εθνικής του ιδέας. Και μας δεν θα μας πτοήσουν οι ταλαιπωρίες των 50 ετών κατοχής. Θα κρατηθούμε από την πίστη στον Θεό, τις αρχές και τα ιδανικά μας και θα έρθει και για μας η λύτρωση. Η μακραίωνη θρησκευτική πείρα μας, μάς διδάσκει ότι «ούτοι εν άρμασι και ούτοι εν ίπποις, ημείς δε εν ονόματι Κυρίου του Θεού ημών μεγαλυνθησόμεθα». Τις κοινές δικές μας πανεθνικές προσπάθειες θα ενισχύσει ο Θεός. Ο Θεός βοηθά εκείνους που βοηθούν τον εαυτό τους.
Και πάλιν σας συγχαίρω για τη σημερινή μεγάλη επέτειο. Και σας ευχαριστώ τόσο για την πρόσκληση όσο και για την ετοιμότητά σας για συμπόρευσή μαζί μας στον αγώνα και για της Κύπρου την απελευθέρωση.
