Ρίγη συγκίνησης στον Απ. Βαρνάβα της κατεχόμενης Σαλαμίνας

Μέρα έντονων συγκινήσεων ήταν η χθεσινή για τους 500 και πλέον πιστούς που μετέβησαν στην κατεχόμενη Μονή του Αποστόλου Βαρνάβα στη Σαλαμίνα και προσευχήθηκαν ομαδικά κατά την πανηγυρική Θεία Λειτουργία που τελέσθηκε εκεί. Οι μισοί περίπου από αυτούς, ανέμεναν υπομονετικά στο τέλος τη σειρά τους για να λάβουν τη Θεία Κοινωνία από τους δύο ιερείς που ήταν επιφορτισμένοι με το συγκεκριμένο καθήκον. Ιδιαίτερα συγκινητικές ήταν οι στιγμές κατά τις οποίες άτομα με σοβαρά προβλήματα υγείας κατευθύνθηκαν με δυσκολία προς τους ιερείς για να κοινωνήσουν.

Οι περισσότεροι από τους πιστούς που συμμετείχαν στη Θεία Λειτουργία, είναι πρόσφυγες από τις κοινότητες που γειτνιάζουν με τη μονή και συγκεκριμένα από τον Άγιο Σέργιο, τα Λιμνιά, την Έγκωμη, τον Άγιο Γεώργιο Σπαθαρικού, το Σπαθαρικό, το Αρναδί και τους Στύλλους. Για τη μεταφορά τους στη Μονή δρομολόγησαν λεωφορεία, με τα οποία μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας μεταφέρθηκαν στη χρυσή αμμουδιά της Σαλαμίνας, εκεί όπου πολλοί από αυτούς έμαθαν κολύμπι όταν ήταν παιδιά. Στη συνέχεια, τα λεωφορεία αναχώρησαν για τα κατεχόμενα χωριά τους. Τα λεωφορεία με τους πρόσφυγες από τον Άγιο Σέργιο κατευθύνθηκε προς τον Άγιο Σέργιο, εκείνα με τους Εγκωμίτες στην Έγκωμη κ.ο.κ. Η πλειοψηφία των πιστών που επισκέφθηκαν χθες τη μονή και στη συνέχεια τα χωριά τους, είναι άτομα που έζησαν εκεί και τα οποία ακόμη και σήμερα, τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες μετά, εξακολουθούν να νιώθουν έντονα την επιθυμία για επιστροφή.

Φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τα εγκαίνια του καθολικού της Μονής, το 1915, γι΄ αυτό και η χθεσινή Θεία Λειτουργία, προϊσταμένου του ηγουμένου της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Αποστόλου Βαρνάβα, Αρχιμανδρίτη Ιωάννη, ήταν πανηγυρική.

Τα πρώτα λεωφορεία με τους πιστούς από τις ελεύθερες περιοχές έφτασαν στη Μονή λίγο μετά τις 7.00 το πρωί και μισή ώρα αργότερα μέσα σε έντονα συγκινησιακό κλίμα και με θρησκευτική κατάνυξη, άρχισε η Θεία Λειτουργία. Κατά τη διάρκεια της, απόλυτη ησυχία από τους πιστούς, προσευχή, δάκρυα. Κάποιοι από αυτούς, εναπόθεταν τα κεριά που μετέφεραν από τις ελεύθερες περιοχές στην είσοδο του ναού για να προσφέρονται δωρεάν σε άλλους πιστούς που δεν είχαν την προνοητικότητα να πάρουν μαζί τους κερί, για να ανάψουν στη χάρη του. Ηλικιωμένοι που προφανώς επισκέπτονταν για πρώτη φορά τη μονή μετά το 1974 δακρύζουν, γονατίζουν μπροστά από την αγία εικόνα του Αποστόλου, προσκυνούν. Ένας από τους νεαρότερους που προσφυγοποιήθηκε σε παιδική ηλικία, επισκέφθηκε χθες για πρώτη φορά την κατεχόμενη μονή στην οποία βαφτίστηκε. Αμίλητος, οδήγησε το παιδί του που τον συνόδευε στην κολώνα στη δεξιά πλευρά του ιερού, εκεί όπου υπάρχει μια μικρή τρύπα. “Τοποθέτα το δάκτυλό σου μέσα και μετά ακούμπα το στα αφτιά σου, θα σε βοηθήσει ο άγιος να έχεις καλή ακοή…”, του είπε σιγανά σαν να του εποκάλυπτε ένα μυστικό, που μόνο οι “μυημένοι” πιστοί γνωρίζουν.

Ο ηγούμενος της Μονής, λίγο πριν το τέλος της Θείας Λειτουργίας, στο κήρυγμά του αναφέρθηκε στη ζωή και το έργο του Αποστόλου Βαρνάβα και τόνισε ιδιαίτερα τα παραδείγματα που έδωσε στους χριστιανούς με τον όλο βίο του. Οι πιστοί που κρέμονταν από τα χείλη του, τον κράτησαν εκεί, να τους μιλά για μισή και πλέον ώρα. Η λιτανεία που ακολούθησε με περιφορά της εικόνας του Αποστόλου Βαρνάβα έγινε όπως και την προηγούμενη, στον εσπερινό εντός του Ιερού ναού. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας και μετά το “Δι΄ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών”, οι γιορτάρηδες έκοψαν και διένειμαν τους έρτους που μετέφεραν στην εκκλησία για να ευλογηθούν. Προσφέρθηκαν επίσης γλυκά και πλακέτες – ενθύμια για τα εκατό χρόνια των εγκαινίων του καθολικού της Μονής. Καθόλη τη διάρκεια της τελετής, υπήρχε διακριτική παρουσία ένστολων εκπροσώπων του ψευδοκράτους, εκτός της Μονής. Έξω από τη Μονή, υπηρχε επίσης σταθμευμένο πυροσβεστικό όχημα, προφανώς για να κινητοποιηθεί άμεσα σε περίπτωση που κάποιος απρόσεκτος πιστός, πετούσε αναμμένο αποτσίγαρο στα γύρω χωράφια με τα πολλά ξερά αγριόχορτα.

Παρόντες έξω από τη μονή και έξι “πωρικοπούληδες” με την πραμάτεια τους: ξηρούς καρπούς, γλυκά, παιδικά παιχνίδια. Όλοι τους μιλούσαν ελληνικά και δέχονταν ευρώ για τις λιγοστές σχετικά πωλήσεις που έκαναν.

Του Λουκά Πάρπα,

Εφημαρίδα Φιλελεύθερος