Εορτασμός Αποστόλου Φιλίππου στα Λατσιά (13-14 Νοεμβρίου 2015)
Την Παρασκευή, 13 Νοεμβρίου 2015, στις 5:00 μ.μ. τελέστηκε στον ιερό ναό Αποστόλου Φιλίππου στα Λατσιά, Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός.
Την επομένη, 14 Νοεμβρίου 2015, ανήμερα της εορτής τελέστηκε Θεία Λειτουργία στον ίδιο ιερό ναό.
Του Εσπερινού και της Θείας Λειτουργίας προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας πλαισιωμένος από μεγάλο αριθμό κληρικών του ναού αλλά και άλλων ενοριών.
Ο Θεοφιλέστατος στο κήρυγμα εξέφρασε την χαρά του για την ωραία και σωστή οργάνωση αυτής της μεγάλης πανηγύρεως και γενικότερα της ενορίας.
Ακολούθως αναφέρθηκε στους εορτάζοντες αγίους, Γρηγόριο, Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης τον Παλαμά και Ευφημιανό, ο οποίος τιμάται ιδιαίτερα στη Λύση, όπου έχει ένα μικρό εκκλησάκι. Ιδιαίτερα, όμως, αναφέρθηκε στον Απόστολο Φίλιππο, τον πολιούχο της ενορίας, ο οποίος καταγόταν από την πόλη των Αποστόλων Ανδρέα και Πέτρο, την Βηθσαϊδά. Ο Απόστολος Φίλιππος διείδε στο πρόσωπο του Χριστού τον Υιό του Θεού, χωρίς να πεί όπως ο Ναθαναήλ “ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;” Βέβαια, όπως όλοι οι μαθητές, θα καταλάμβαινε περισσότερα μετά την Πεντηκοστή. Το ότι οι μαθητές δεν είχαν καταλάβει πλήρως τον Χριστό φάνηκε από το ότι μετά την σύλληψή Του, όλοι τον εγκατέλειψαν και επέστρεψαν στα ιδία, όπως είχε προφητεύσει ο Κύριος. Αλλά η ταπείνωση που είχαν μέσα τους, τους έκανε να είναι εκλεκτά σκεύη και δέκτες της χάριτος του Αγίου Πνεύματος στην Πεντηκοστή.
Συνέχισε ο Θεοφιλέστατος τονίζοντας ότι, παρόλη την ηθική ελλειματικότητα, την οποία όλοι οι άνθρωποι έχουν σε διάφορα επίπεδα, καλούμαστε με αγάπη, πίστη και σεβασμό να μετέχουμε στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Μόνο τότε θα βασιλεύσει ο Θεός μέσα μας.
Όλοι οι άνθρωποι έχουμε χαρίσματα από τον Θεό για να αγωνιστούμε και να γίνουμε καλύτεροι ενώπιον του Θεού. Κάνοντας αναφορά στην αποστολική περικοπή παρατήρησε ότι ένεκα της πίστης μας, πάντοτε ο κόσμος θα μας θεωρεί σκουπίδια της κοινωνίας. Αυτό ίσχυε την εποχή της πρώιμης εκκλησίας, αυτό ισχύει σήμερα και το ίδιο θα ισχύει και αύριο. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να μας στενοχωρεί. Να μας στενοχωρεί όταν κάνουμε λάθη. Αλλά και τότε να έχουμε τη δύναμη και την ταπείνωση να σηκωθούμε και να συνεχίσουμε το θεάρεστο έργο μέσα στην κοινωνία.