Οι αρκαδικοί βλαστοί του Παγκύπριου Γυμνασίου

Τι σημαίνει η πράξη των Αρκάδων να επιλέξουν το Παγκύπριο Γυμνάσιο ως συμβολικό κέντρο του πνεύματος της Αρκαδίας και ποιο είναι αυτό το πνεύμα;

Ο ύμνος του Παγκυπρίου Γυμνασίου, γραμμένος από το μακαριστό γιατρό Κύπρο Χρυσάνθη, με προσφορά πνευματική και στην κυπριακή και ελληνική ποίηση και στο Παγκύπριο, αναφέρει: «Λάτρες πιστοί της κλασσικής Ελλάδας, αρκαδικοί βλαστοί, βαθιά κρατούμε στα στήθια μας της αθηναίας λαμπάδας την άγια φλόγα και με τούτη ζούμε. Δε σβήνουν τη φωτιά μας οι αιώνες, γιατί θεά η Ελλάδα μας φωτίζει, του Κολωνού μας σκέπουν οι ελαιώνες κι ο Παρθενώνας άστρο μας φωτίζει.» Σε λίγους στίχους συμπυκνώνει το ελληνικό πνεύμα του Παγκυπρίου που μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, από δάσκαλο σε μαθητή.

Το Παγκύπριο Γυμνάσιο ριζωμένο πνευματικά στην ελληνική αρχαιότητα, δέχεται την παραδομένη αλήθεια πως μέρος των οικιστών της Κύπρου, από το 14 αι. π.Χ., ήταν Αρκάδες, και αργότερα μετά τα Τρωικά, ο Αγαπήνωρ, οικιστής της Πάφου. Έτσι διατρανώνουν την πίστη με τον ύμνο του σχολείου πως ο ελληνικός πολιτισμός στέκεται το βάθρο της παιδείας μας. Αυτός και η χριστιανική παράδοση, αφού το σχολείο είναι αφιερωμένο στην αγία Τριάδα και καθαγιασμένο με το αίμα του εθνομάρτυρα Κυπριανού.

Η Κύπρος έχει πανάρχαιους δεσμούς με την Αρκαδία, στη γλώσσα και στα τοπωνύμια, κι ο αρχαίος αυτός δεσμός εμπνέει ανθρώπους που σέβονται την παράδοση, την εθνότητα, τη γλώσσα, δεν ξεχνούν τους συγγενείς και πνευματικούς εταίρους όσα χρόνια κι αν περάσουν. Οι συμβολισμοί των δεσμών είναι ισχυροί, ανθρώπινοι, ακατάλυτοι στο χρόνο. Αυτοί οι δεσμοί μας θυμίζουν τις ρίζες μας και τις υποχρεώσεις μας. Εθνικά, σε μια εποχή που ο τουρκικός επεκτατισμός απειλεί την ίδια την ύπαρξή μας, η πνευματική μας νωθρότητα στρωμένο χαλί για ξένες επεμβάσεις στην ψυχή μας, έρχεται η Διεθνής Αρκαδική Εταιρεία να διακηρύξει την πνευματική συμπαράσταση, την εμβάθυνση στα αρκαδικά ιδεώδη που δεν είναι παρά η ανθρωπιά, ο δεσμός με τη φύση, η αγάπη στην ομορφιά και αλήθεια, ο παγκόσμιος αγώνας ενάντια σε κάθε υποδούλωση, υλική και πνευματική. Η Αρκαδική Εταιρεία διακηρύσσει την ελευθερία και δικαιοσύνη, την ανάγκη αναθεώρησης των αξιών μας και τη βάφτισή μας όχι στα όνειρα ενός χιμαιρικού παρελθόντος αλλά σε αγωνιστική πορεία για μια ειρηνική ζωή που να σέβεται το συνάνθρωπο και να χαίρεται την ίδια την ύπαρξή του στη γη των πατέρων του και στο παγκόσμιο σπίτι. Ιδεώδη πανανθρώπινα και γενικότατα, αφού διαπερνούν και το βιολογικό και οικονομικοκοινωνικό και πνευματικό τομέα.

Το Παγκύπριο Γυμνάσιο στάθηκε η ρίζα και κιβωτός του ελληνισμού, της αλήθειας και της ομορφιάς, της ελευθερίας και της δημοκρατίας, αλλά και της πειθαρχίας. Το μήνυμα των αδελφών Αρκάδων είναι ότι το σχολείο που δίδαξε τον ελληνισμό, την ελληνική γλώσσα και ιστορία, την ελληνική αγωνιστικότητα, την ελληνική αρετή, που πρωτοστάτησε σε αγώνες εθνικούς κι έδωσε δασκάλους και μαθητές στα πεδία των μαχών, τώρα, στους δύσκολους καιρούς, δεν βαδίζει μόνο, αλλά έχει συμπαραστάτες τους όπου γης Αρκάδες.

Γενικότερα πρόκειται για ένα μήνυμα ελπίδας, ηθικό μήνυμα συμπαράστασης στον αγώνα του ελληνισμού της Κύπρου να παραμείνει στα χώματά του και να μην υποκύψει στις πιέσεις για αντεθνική λύση του εθνικού μας προβλήματος. Το Παγκύπριο Γυμνάσιο το αξίζει. Το αρκαδικό όραμα, παρ’ όλο που αρθρώνεται σε λόγο στα νεότερα χρόνια, αποτελεί μια διέξοδο στα αδιέξοδα των ημερών μας.

Το Παγκύπριο Γυμνάσιο έχει το πνεύμα, είναι διαποτισμένο κάθε δοκάρι και κάθε πέτρα του με την Ιστορία και το σεβασμό σ’ αυτήν, οπότε το ίδιο ως συμβολική έδρα της Διεθνούς Αρκαδικής Εταιρείας ήδη βρισκόταν στο δρόμο από παλιά, διαθέτει όμως και τα εχέγγυα για συνέχιση της ελληνικής πορείας του και έμπρακτη επαλήθευση της τιμητικής διάκρισης.

του Στέλιου Παπαντωνίου, Φιλόλογου.