Αφελή ερωτήματα ενός μικρού παιδιού

Στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη, είδε τον εαυτό του, πήρε το ανάλογο ύφος και τέτοια ερωτήματα ξεκίνησε να θέτει  στους υποθετικούς ενήλικoυς ακροατές του:

•  Γιατί εσείς οι μεγάλοι ζητάτε να υποτάξετε τον κόσμο με τους πολέμους, αφού το ξέρετε καλύτερα από μας πως στο τέλος δεν θα πάρετε τίποτα από τα κατακτημένα  μαζί σας;

•  Πως συμβαίνει να μιλάτε στην εφηβεία σας για τον έρωτα με τα πιο συγκινητικά λόγια και μετά στην ενήλικη ζωή σας να θρυμμματίζετε στις σχέσεις σας  την ουσία του, που είναι η στοργή και η τρυφερότητα, σε χίλια δυό κομμάτια;

• Διερωτώμαι στα σοβαρά αν ενεργείτε σωστά όταν λέτε « Πιστεύω στο Θεό», και πίσω του κάνετε χίλιες δυό  βλακείες.

• Είναι αλήθεια πως ωριμάζει κανείς με τα χρόνια; Εγώ μάλλον το αμφιβάλλω.  Γιατί βλέπω κάποιους με άσπρα μαλλιά να σκέφτονται και να ενεργούν σαν να είναι ακόμη νιάνιαρα. Για παράδειγμα προχτές στο κουρείο άκουσα κάποιον κύριο να καυχάται ότι σπατάλησε τα λεφτά της οικογένειας του παίζοντας στοιχήματα στα άλογα. Και πως μετά ξενύκτησε μέχρι το πρωί για να τα κερδίσει στα χαρτιά. Αυτά είναι σόι πράγματα;

•  Τί γίνεται όταν κάποιος σπουδάζει; Απ\’ότι καταλαμβαίνω, ξημεροβραδιάζεται πάνω  στα βιβλία, του βάζουν ματογιάλια, και μετά, όταν τελειώσει, του φοράνε πιο σοβαρά ρούχα και αν είναι τυχερός και βρει δουλειά, τον εκμεταλλεύονται για λίγα ευρώ. Πως συμβαίνει αυτό, να τον εκμεταλλεύονται, ενώ είναι μορφωμένος άνθρωπος,  δεν το  καταλαβαίνω.

• Εξηγήστε μου πως μερικοί πλούσιοι, γίνονται πλουσιότεροι και κάποιοι φτωχοί φτωχότεροι; Υποθέτω πως δεν πρέπει να έχουν ψυχή ή οι πρώτοι ή οι δεύτεροι.

• Αν εγώ είχα λίγο παραπάνω χαρτζηλίκι, θα έδινα και στο φίλο μου που σήμερα ξέχασε να φέρει μαζί του χρήματα για την καντίνα του σχολείου. Εσείς οι έχοντες γιατί δεν σκέφτεστε να το κάνετε αυτό για τους μη έχοντες ;

• Κάνετε συχνά λάθη; Αν ναί, γιατί σπάνια το ομολογείτε, αραιά και που το διορθώνετε και σπανιότατα ζητάτε συγγνώμη; Και ύστερα γιατί με  το που πέφτουμε εμείς στο πρώτο σφάλμα,  μας αναγκάζετε να ξεστομίσουμε -«Συγγνώμη, δεν θα το ξανακάνω» ; Αυτό δεν είναι ασυνέπεια εκ μέρους σας ;

• Γεμίζετε τους ναούς τις μέρες των μεγάλων γιορτών για να προσευχηθείτε. Σας βλέπω. Γιατί όμως τις άλλες τόσες μέρες η καρδιά σας είναι δοσμένη σε άλλα αντ\’άλλων πράγματα; Στην αδικία, στην εκμετάλλευση, στο ΕΓΩ;

• Διάβασα  πως κάποιοι από σας διάσημοι, όπως ηθοποιοί, τραγουδιστές  και τέτοιοι, αγωνίζονται μια ολόκληρη ζωή να γίνουν γνωστοί σ\’όλο τον κόσμο. Αλήθεια, τι τους κάνει μετά να φορούν γυαλιά για να μην τους γνωρίσουν;

• Τί γίνεται όταν σας πνίγει το άγχος; Αυτές τις στιγμές που σας βλέπω, λέω από μέσα μου-Ο Θεός στον οποίο πιστεύουν τώρα  πέθανε. Έτσι είναι;

•  Είμαι αγόρι. Διαφέρω από ένα κορίτσι. Αλλά τόσο πολύ που στο τέλος όπως βλέπω εσείς οι άντρες το πατάτε το κορίτσι για να καλοπερνάτε. Δεν θα έπρεπε ως άντρες που είστε να αναλάβετε τις ευθύνες σας ;

•  Διακίνηση πορνογραφικού υλικού στο διαδίκτυο όπου εκτίθενται παιδιά. Μα καλά, είστε τόσο ηλίθιοι;

•  Ο πόλεμος τραντάζει κάποιες εκτάσεις γης. Ξοδεύονται δισεκατομμύρια δολλάρια. Και δεν σκέφτεστε το παιδάκι με την πρησμένη κοιλιά που πεθαίνει γιατί δεν έχει ένα πιάτο φαί για να μπορέσει να επιβιώσει;…

Αυτά είπε ο μικρός σοφός. Κοίταξε καλά στον καθρέπτη και κατάλαβε πως μιλούσε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.

Αλέξης Αλεξάνδρου
Δρ Θεολογίας

Πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα 1 Μαρτίου 2010