Μνήμη της οσίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου (28 Ιουλίου)

Σήμερα η Εκκλησία, «αναστάσεως ημέρα» τιμά τη μνήμη των Αγίων Διακόνων και Αποστόλων Προχόρου, Τίμωνα, Παρμενά και Νικάνορα, που μαζί με τους Στέφανο, Νικόλαο και Φίλιππο αποτελούν την ομάδα των επτά διακόνων, που αναφέρονται στις Πράξεις των Αποστόλων, σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Λουκά.

Μετά το λιθοβολισμό του Στεφάνου, κατά τον οποίο μαρτύρησε και ο Νικάνορας, συνόδευσαν τους Αποστόλους στις περιοδείες τους, ακολουθώντας τους τόσο στο κηρυκτικό έργο όσο και στο μαρτύριο.

Σήμερα επίσης, εορτάζουμε τη μνήμη της Οσίας Ειρήνης, ηγουμένης της μονής Χρυσοβαλάντου της Κωνσταντινούπολης. Η αγία Ειρήνη καταγόταν από την Καππαδοκία και έζησε στις αρχές του 9ου αι. μ.Χ. Ξεχώριζε ανάμεσα στις συνομήλικές της για το κάλλος και την ευγένειά της, τα οποία προκάλεσαν το ενδιαφέρον αυτοκρατορικού αξιωματούχου, που τη ζήτησε σε γάμο. Η αρχική θετική ανταπόκρισή της ανατράπηκε, όταν, πριν από την άφιξή της στο παλάτι, πέρασε από τη μονή Χρυσοβαλάντου.

Ο ασκητικός βίος και η ταπείνωση των μοναζουσών τη συγκίνησαν βαθύτατα και της γέννησαν την επιθυμία να ακολουθήσει κι εκείνη τον ίδιο δρόμο. Παρέμεινε στη μονή, ζώντας με άσκηση και πνευματικό αγώνα. Ακριβώς, χάρη στην πνευματική προκοπή της, ορίστηκε διάδοχος της ηγουμένης, όταν αυτή κοιμήθηκε.

Ανταμείβοντας ο Θεός τους αγώνες και την αρετή της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, την προίκισε με το χάρισμα των ιαμάτων. Και σήμερα είναι αρκετοί οι πιστοί που επικαλούνται με ευλάβεια τη συμπαράστασή της στις ποικίλες ανάγκες τους και οι οποίοι ομολογούν τον Ιησού Χριστό ως καταφυγή και στερέωμα: «Εὐφραίνεται ἐπὶ σοί, ἡ Ἐκκλησία σου Χριστὲ κράζουσα· Σύ μου ἰσχὺς Κύριε, καὶ καταφυγὴ καὶ στερέωμα».

Σήμερα πανηγυρίζουν, μεταξύ άλλων, τα παρεκκλήσια της Αγίας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου στην κοινότητα Μαθιάτη και στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου