Μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου Τήρωνος (17 Φεβρουαρίου)
Το Σάββατο, 16 Φεβρουαρίου 2013, το εσπέρας, ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Τριμυθούντος κ. Βαρνάβας, θα χοροστατήσει και κηρύξει στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος, στην ομόνυμη κοινότητα στη Λάρνακα.
===========================================================
Το Συναξάρι του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Θεόδωρου Τήρωνος.
Ο άγιος Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος Τηρών, που γιορτάζουμε στις 17 Φεβρουαρίου, σημαίνει νεοσύλλεκτος. Κατετάγη, επί Διοκλητιανού, στο στράτευμα των νεοσυλλέκτων (3ος αιώνας μ.Χ.).
Γεννήθηκε σε κάποιο χωριό της Άμάσειας στη Μαύρη Θάλασσα. Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού αναγκάζεται να φύγει από το στράτευμα, διότι ήταν ομολόγησε τη χριστιανική του ιδιότητα. Πηγαίνει στην πόλη Ευχάιτα.
Εκεί στο πυκνό δάσος, πού ήταν κοντά στην πόλη, σύμφωνα με την παράδοση, είχε τη φωλιά του πελώριος και φοβερός δράκος, πού έκανε απλησίαστο το δάσος και ήταν πραγματική μάστιγα για την περιοχή. Τότε ο Θεόδωρος, με την τόλμη και τη σωματική δύναμη πού τον διέκρινε, καθώς και με την ελπίδα στο Χριστό ότι θα τον βοηθήσει, εισχωρεί στην καρδιά του δάσους. Συναντάει το δράκοντα, τον σκοτώνει και απαλλάσσει την πόλη απ\’ αυτό το φόβητρο.
Επίσης, άλλη παράδοση, συνδέεται με ένα θαύμα που έκανε ο Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων επί Ιουλιανού του Παραβάτη, ο οποίος, ως ειδωλολάτρης αυτοκράτορας, ήταν αντίθετος στη νηστεία των χριστιανών. Ο αυτοκράτορας, διέταξε τον έπαρχο της Κωνσταντινούπολης, όταν πλησίαζε η πρώτη εβδομάδα των νηστειών, να εξαφανίσουν από την αγορά κάθε είδους τρόφιμα και να αφήσουν μόνο τα ειδωλόθυτα, ώστε να αναγκαστούν οι χριστιανοί να φάνε από αυτά που προέρχονταν από τις θυσίες. Τότε ο Άγιος Θεόδωρος παρουσιάστηκε ως οπτασία στον Πατριάρχη Ευδόξιο και του φανέρωσε το σχέδιο του Ιουλιανού, υποδεικνύοντάς του συγχρόνως να χρησιμοποιήσουν οι χριστιανοί, αντί για άλλη τροφή, τα κόλλυβα. Έτσι, το Σάββατο της Α΄ Εβδομάδας των Νηστειών πέρα από Ψυχοσάββατο, όπως όλα τα Σάββατα, αυτό έχει συνδυαστεί με τη μνήμη και το θαύμα του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου Τήρωνος.
Μετά το γεγονός αυτό, ο Θεόδωρος μαθαίνει ότι συστρατιώτες του που ήσαν χριστιανοί άρχισαν να χάνουν το θάρρος τους και, προκειμένου να μην πεθάνουν, πολλοί θυσίαζαν στα είδωλα. Αποφασίζει, λοιπόν, και επιστρέφει στο τάγμα του. Αγανακτεί όταν βλέπει τα βασανιστήρια των χριστιανών και μια νύκτα καίει ένα ξύλινο είδωλο της θεάς Ρέας. Έπειτα, φανερά πλέον, ενθαρρύνει τους συστρατιώτες του με τα λόγια του Απ. Παύλου: «Στήκετε εν τη πίστει, άνδρίζεσθε, κραταιοϋσθε». Δηλαδή, μένετε στερεοί και όρθιοι στην πίστη. Αγωνιστείτε σαν άνδρες γενναίοι. Πάρτε δύναμη και θάρρος, πού προσφέρει ο μεγαλοδύναμος Θεός μας. Βέβαια, παράδειγμα έγινε ο ίδιος ο Θεόδωρος, όταν με υπομονή και εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, μέσα σε πυρακτωμένο καμίνι πέθανε μαρτυρικά.
Ο Μεγαλομάρτυρας Θεόδωρος ο Τήρων είναι ακόμη μια ιστορική μαρτυρία της εσωτερικής δύναμης του ανθρώπου και των χαρισμάτων που διαθέτει ως ευλογία από το Θεό. Ο άνθρωπος του Θεού καλείται, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να αγωνιστεί με ταπείνωση, θέληση, επιμονή, υπομονή και αγάπη για να φθάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του για την παρηγορία και τη σωτηρία πολλών.
Απολυτίκιο του Μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου Τήρωνος. Ήχος β\’.
Μεγάλα τα της πίστεως κατορθώματα! εν τη πηγή της φλογός, ως επί ύδατος αναπαύσεως, ο Άγιος Μάρτυς Θεόδωρος ηγάλλετο• πυρί γαρ ολοκαυτωθείς, ως άρτος ηδύς, τη Τριάδι προσήνεκται. Ταις αυτού ίκεσίαις, Χριστέ ο Θεός, σώσον τας ψυχάς ημών.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου