Mνήμη οσίου Ιωαννικίου του εν τω Ολύμπω και των αγίων Νικάνδρου επισκόπου Μύρων και Ερμαίου του πρεσβυτέρου (4 Νοεμβρίου)

Η Αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Οσίου Ιωαννικίου του εν τω Ολύμπω και των Αγίων Νικάνδρου επισκόπου Μύρων και Ερμαίου πρεσβυτέρου. Επίσης σήμερα εορτάζουμε τη μνήμη του ευσεβεστάτου Βασιλέως Ιωάννου Βατάτζη, του επικληθέντος ελεήμονος.

Ο Όσιος Ιωαννίκιος γεννήθηκε στη Βιθυνία από γονείς ευσεβείς. Συστρατεύτηκε στους αγώνες των Βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά των Βουλγάρων και δε δέχτηκε τις τιμές που του πρόσφεραν ως άριστος στρατιώτης που ήταν, αλλά προτίμησε να ακολουθήσει το μοναστικό βίο.

Στο όρος Όλυμπος προχώρησε στην αγγελική ζωή της απόλυτης αφοσίωσης στο Νυμφίο Χριστό. Συνήθιζε να ψέλνει το δικό του ύμνο, που συνέθεσε μέσα από τη μοναχική του εμπειρία: «Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Χριστός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον».

Αναχώρησε για την άνω Ιερουσαλήμ σε μεγάλη ηλικία και αξιώθηκε να βιώσει οσιακό τέλος.

Οι Άγιοι Νίκανδρος και Ερμαίος ήταν μαθητές του Αποστόλου Τίτου. Κήρυτταν το Ευαγγέλιο με ένθεο ζήλο. Με το ζωντανό κήρυγμά τους οδήγησαν πολλούς ειδωλολάτρες στην Εκκλησία. Γι’ αυτό το λόγο καταγγέλθηκαν στον άρχοντα Λιβάνιο. Παρουσιάστηκαν μπροστά του και με θάρρος κήρυξαν την αλήθεια του Ευαγγελίου. Ο Λιβάνιος, εξοργισμένος, διέταξε το φρικτό βασανισμό τους. Με τη δύναμη της Θείας Χάριτος, οι Άγιοι θεραπεύτηκαν. Το θαύμα αυτό εξόργισε τον άρχοντα. Διέταξε να τους βασανίσουν σκληρά και να τους ενταφιάσουν κυριολεκτικά ζωντανούς. Με αυτό το μαρτυρικό τρόπο τελειώθηκαν.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου