Η συμβολή του Νέαρχου Κληρίδη στην Κυπριακή Μοναστηριολογία και στην καταγραφή τοπικών Εκκλησιαστικών παραδόσεων

Κωστής Κοκκινόφτας
Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου

O Nέαρχος Kληρίδης (Αγρός 1892 – Λευκωσία 1969) συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πρωτοπόρους συγγραφείς βιβλίων και μελετών, που αφορούν στην κυπριακή μοναστηριολογία και την τοπική εκκλησιαστική παράδοση, και συνέβαλε όσο λίγοι στην καταγραφή και διάσωση του λαϊκού πολιτισμού του τόπου. Όπως σημειώνει στην αυτοβιογραφία του, που δημοσίευσε ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του στο βιβλίο για τα δημοτικά τραγούδια της Κύπρου, το ενδιαφέρον του αυτό εκδηλώθηκε από τα πρώτα χρόνια του διορισμού του στο Αρρεναγωγείο της γενέτειράς του Aγρού, στα τέλη της δεκαετίας του 1910, όταν κάθε οικογένεια, με βάση τα θέσμια της εποχής, είχε αναλάβει με τη σειρά να μεριμνά, προσκαλώντας τον στον χώρο διαμονής της, για την καθημερινή σίτισή του. Σύμφωνα με τα γραφόμενά του, τού δόθηκε τότε η ευκαιρία να παρατηρήσει τις διάφορες εκφάνσεις του λαϊκού βίου και να συμμετάσχει σε ένα τρόπο ζωής, που παρέμενε αναλλοίωτος για αιώνες. Αργότερα δε, κατά τη διάρκεια της διδασκαλικής του εργασίας στο Δάλι, στη Λάρνακα και στη Λευκωσία, συστηματοποίησε την προσπάθεια αυτή της συλλογής πρωτογενούς ιστορικού και λαογραφικού υλικού, που αξιοποίησε στη συνέχεια στο ευρύτατης θεματικής συγγραφικό του έργο.

O Kληρίδης εξέδωσε 50 περίπου σχολικά και άλλα 27 αυτοτελή βιβλία, ενώ δημοσίευσε πέραν των 530 μελετών, οι περισσότερες από τις οποίες αφορούν σε πτυχές της κυπριακής ιστορίας και της λαϊκής ζωής. Όπως διαπιστώνουμε από τον εκτενή κατάλογο με την εργογραφία του, που επίσης δημοσίευσε ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του3, μεγάλο μέρος από το έργο του, και ειδικότερα αυτό που αφορά στην κυπριακή μοναστηριολογία και στις τοπικές εκκλησιαστικές παραδόσεις, γράφτηκε ύστερα από τη συνταξιοδότησή του, το έτος 1948, και, κυρίως, ύστερα από το έτος 1955, οπότε απεσύρθη από τη θέση του Γραμματέα του Συνεργατικού Tαμιευτηρίου Διδασκάλων Kύπρου, στην ίδρυση του οποίου είχε πρωτοστατήσει. Μπόρεσε τότε, απερίσπαστος, να αφοσιωθεί συστηματικά στον συγγραφικό τομέα και να διασώσει με τις μελέτες του τον λαογραφικό πλούτο της Κύπρου, που συνέχισε να συλλέγει μεθοδικά μέχρι τον θάνατό του.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ…