Αρχιερατικό Συλλείτουργο και χειροτονία του Αρχιδιακόνου της Εκκλησίας Κύπρου και Διευθυντού της Θεολογικής Σχολής Εκκλησίας Κύπρου, π. Κυπριανού Κουντούρη, εις Πρωτοπρεσβύτερον
Η Α.Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος την Κυριακή, 17 Σεπτεμβρίου 2017, προέστη Αρχιερατικού Συλλείτουργου, στον Ιερό Ναό Της Του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο, συμπαραστατούμενος από τους Μητροπολίτες Κωνσταντίνας και Αμμοχώστου κ. Βασίλειο και Βόστρων κ. Τιμόθεο (Έξαρχο του Παναγίου Τάφου στην Κύπρο) και ο Επίσκοπος Αρσινόης κ. Νεκτάριος.
Κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος, χειροτόνησε εις Πρεσβύτερο τον Αρχιδιάκονο της Εκκλησίας της Κύπρου και Διευθυντή της Θεολογικής Σχολής Εκκλησίας Κύπρου, π. Κυπριανό Κουντούρη. Πριν το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, χειροθέτησε τον π. Κυπριανό εις Πρωτοπρεσβύτερον.
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ
ΤΟΥ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ.
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΟΦΙΑΣ
Αἰδεσιμολογιώτατε ἐν Κυρίῳ Ἀδελφέ, πρωτοπρεσβύτερε πάτερ Κυπριανέ,
Ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου καὶ Τελεταρχικοῦ Πνεύματος σὲ ἀνεβίβασε κατὰ τὴ σημερινὴ Θεία Μυσταγωγία στὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης καὶ σὲ κατέστησε Λειτουργὸ τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Ἀπὸ σήμερον, καλεῖσαι να ὑπηρετήσεις τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπὸ τὸ ἱερὸ Θυσιαστήριο. Ἐκεῖ ὅπου ἐπιθυμοῦσι ἄγγελοι παρακῦψαι. Καλεῖσαι, δηλαδή, ὅπως «ἀναιμάκτῳ τομῇ Σῶμα καὶ Αἷμα τέμνεις δεσποτικόν, φωνὴν ἔχων τὸ ξίφος» κατὰ τὸν Γργηγόριο τὸν Θεολόγο.
Αἰσθήματα βαθύτατης χαρᾶς πλημμυρίζουν σήμερον τὶς καρδίες ὅλων μας, ἰδιαιτέρως δὲ ἐμοῦ, καθ’ ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα εὑρίσκει στὸ πρόσωπό Σου ἐργάτη δόκιμο, φιλόπονο καὶ μεθοδικό, ποὺ ἀφιέρωσες τὴ ζωὴ σου ἀπὸ τὴ νεότητά σου στὴν ἠθικὴ διάπλαση τῶν ψυχῶν τῶν παιδιῶν καὶ τῶν νέων. Παράλληλα δέ, προσέφερες ὅλον τὸν καλὸ ἑαυτὸ σου στὴν ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, διακονῶν αὐτὴν ἐπὶ ἕνα τέταρτο τοῦ αἰώνα. Μπόρεσες, ὡς ἐκπαιδευτικός, νὰ συνδυάσεις τὴν παιδαγωγικὴ ἐπιστήμη μὲ τὴ χριστιανικὴ ἠθικὴ καὶ νὰ καλλιεργήσεις ψυχές, ὁδηγώντας αὐτὲς στὴ λυτρωτική θαλπωρή τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας.
Τὴ βιωματικὴ αὐτὴ ἐμπειρία, τὴν ὁποία ἀπέκτησες, δρώντας μέσα στοὺς κόσμους τῆς παιδείας, τόσο στὴν Κύπρο ὅσο καὶ στὴν Ἀγγλία, τὴν ἀξιοποίησες γόνιμα καὶ ἀποδοτικά, μαζὶ μὲ τὴν ἐκλεκτὴ σου σύζυγο, γιὰ νὰ δομήσεις νομικὰ τὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου καὶ νὰ καθορίσεις τοὺς ὑψηλοὺς στόχους αὐτῆς, ὥστε νὰ ἀποβεῖ μία ἐκκλησιαστικὴ πηγή, ἡ ὁποία θὰ ἐνυδατώσει τὸ Σῶμα τῆς Κύπριδος Ἐκκλησίας καὶ θὰ ἀποφέρει καρποὺς εὔχυμους καὶ ἀγλαούς.
Ἀπό κέντρου καρδίας, προσφιλέστατε ἐν Κυρίῳ ἀδελφέ, σοῦ ἐκφράζουμε τὰ ἐνδόμυχά μας συγχαρητήρια γιὰ τὰ ὅσα προσέφερες μέχρι σήμερα, καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὴν ὑψηλὴ αὐτὴ ἱερατικὴ τιμή, τοῦ Πρεσβυτέρου, μὲ τὴν ὁποία ἡ Ἐκκλησία σὲ τιμᾷ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὑψώνουμε χεῖρας ἱκέτιδας πρὸς τὸν Κύριο, γιὰ νὰ σὲ φωτίζει καὶ νὰ σὲ καθοδηγεῖ «εἰς πάντα, οὗ ἐὰν πορεύῃ» ( Ἰησοῦ τοῦ Ναυὴ 1,9) καὶ νὰ εὐλογεῖ τὰ ἔργα σου, ὥστε νὰ εἶναι γόνιμα, καρποφόρα καὶ εὐάρεστα ἐνώπιόν Του.
Ναί, Ἀδελφέ μου, καλεῖσαι σήμερα ἀπὸ τὸν Θεό, παράλληλα πρὸς τὶς ἐκπαιδευτικές σου ὑποχρεώσεις, να ὑπηρετήσεις καὶ τὸ ἱερὸ Θυσιαστήριο. Καὶ τὰ δύο ὑπουργήματα εἶναι ἀλληλένδετα μεταξὺ τους. Ἐφεξῆς, ἡ εὐθύνη σου δὲν θὰ περιορίζεται μόνο στοὺς φοιτητὲς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς, για τοὺς ὁποίους καθημερινὰ κοπιάζεις ὡς Διευθυντής, ἀλλὰ θὰ ἐπεκτείνεται στὴ Λειτουργικὴ καὶ Μυστηριακή ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἔργο σου θὰ εἶναι ἐπίπονο, δυσχερὲς καὶ ἄναντες. Ἀναλαμβάνεις τὴν ὕψιστη ἀποστολὴ νὰ καλλιεργήσεις, μὲ αἰσθήματα ἀγάπης καὶ ταπεινοφροσύνης, Χριστὸ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, νὰ ἐμφυσήσεις τὴν ἐλπίδα στὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο καὶ νὰ ἐμπνεύσεις τὴ ζωογόνα πίστη πρὸς τὴν οὐράνια Βασιλεία τοῦ Κυρίου.
Οἱ καιροὶ στοὺς ὁποίους ζοῦμε εἶναι ὑπὲρ πότε ἄλλοτε δυσχείμεροι. Κανένα κοινωνικὸ σύστημα δὲν μπόρεσε, καὶ ἀσφαλῶς δὲν θὰ μπορέσει ποτέ, νὰ ἱκανοποιήσει τὶς πνευματικὲς καὶ ἠθικὲς ἀναζητήσεις τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Ἑνωμένη Εὐρώπη μᾶς ἔχει ἀπογοητεύσει πλήρως, διότι ἐπιδιώκει νὰ οἰκοδομήσει τὸ μέλλον της μακρὰν ἀπὸ τὶς χριστιανικὲς ἀξίες τῆς ζωῆς. Δυστυχῶς, προωθεῖ τὴν «πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία» ( Κολ. 3, 5). Οἱ πομπώδεις διακηρύξεις της γιὰ σεβασμὸ τῶν ἀξιῶν τῆς ζωῆς, ἀπεδείχθησαν πομφόλυγες. Ὀδυνηρή ἀπόδειξη ἀποτελοῦν οἱ 520 κατεχόμενες ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες μας, οἱ ὁποῖες παραμένουν ἀλειτούργητες για σαράντα τρία χρόνια, φθειρόμενες καθημερινά κατὰ τρόπο ἀνεπανόρθωτο. Τὰ ἀνθρώπινά μας δικαιώματα γιὰ ἐπιστροφὴ στὶς πατρογονικὲς μας ἑστίες παραμένουν ἀκόμη πόθος διακαής.
Ἡ ὑλιστικὴ καὶ εὐδαιμονιστικὴ ζωὴ τείνει να γίνει τρόπος ζωῆς. Τὸ χρῆμα μᾶς ἐξουσιάζει καὶ μᾶς καταδυναστεύει, ἀντὶ νὰ μᾶς ἐξυπηρετεῖ στὶς καθημερινὲς μας ἀνάγκες. Τὰ ἐφήμερα εἴδωλα καταπονοῦν τὶς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν ὑποδούλωση στὴ ματαιοδοξία καὶ τὰ ψυχικὰ ἀδιέξοδα.
Γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων στρέφονται μὲ πόθο πρὸς τὴν Ἐκκλησία καὶ κατ’ ἐπέκταση πρὸς τοὺς Λειτουργοὺς της. Στὸ πρόσωπο τοῦ κάθε ἱερέα καὶ τοῦ κάθε κληρικοῦ θέλουν νὰ βλέπουν τὸ σύμβολο τῆς λυτρωτικῆς ἐλπίδας καὶ τῆς ἀληθινῆς χαρᾶς, που εὐαγγελίζεται ἡ ἀγάπη καὶ οἱ ἐπαγγελίες τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ ὁ ἱερέας εἶναι ἐκεῖνος ποὺ λυτρώνει καὶ ἑνώνει, μέσῳ τοῦ κατηχητικοῦ λόγου καὶ τῶν ἱερῶν Μυστηρίων, τὸν ἀνθρωπο μὲ τὸν Θεό.
Ἑπομένως, ἀργαλέος θὰ εἶναι ὁ ἀγώνας σου. Θὰ εἶναι ἀγώνας τοῦ ὁποίου βασικὸς στόχος, κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, εἶναι «πτερῶσαι ψυχάς, ἁρπάσαι κόσμου καὶ δοῦναι Θεῷ… καὶ Θεὸν ποιῆσαι τὸν ἄνθρωπον» (Λόγος Β΄).
Ἀγαπητέ μας πάτερ Κυπριανέ,
Κατά τὴν εὔσημη αὐτὴ στιγμὴ τῆς ζωῆς σου, δὲν θὰ ἦταν δυνατό νὰ μὴν ἀναφερθῶ καὶ στὸ θέμα τῆς κατεχόμενης πατρίδας μας, ἀπό τὴν ὁποία καὶ σὺ κατάγεσαι. Οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ ὑπῆρξαν πάντοτε καὶ πρωτοπόροι στοὺς ἐθνικοαπελευθερωτικοὺς ἀγῶνες τῆς φυλῆς μας. Τὴν ἴδια ἀποστολὴ ἔχουμε καὶ μεῖς σήμερα. Τὸ ἐκκλησιαστικὸ μαρτυρολόγιο μᾶς ἀναφέρει ἕνα «νέφος» μαρτύρων, οἱ ὁποῖοι θυσιάστηκαν στὸν βωμὸ τῆς Ἐλευθερίας τῆς τλήμονος Πατρίδας μας. Ἀνάμεσα σ’ αὐτοὺς καὶ ὁ φερώνυμος σου Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Κύπρου, Κυπριανός, ὁ ὁποῖος διὰ τῆς ὅλης του βιοτῆς καὶ ἰδιαιτέρως διὰ τῆς ἡρωικῆς του θυσίας κληροδότησε σ’ ἐμᾶς τὸν δρόμο τοῦ χρέους καὶ τῆς αὐτοθυσίας γιὰ τὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Πατρίδα μας.
Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι οἱ ἀντιξοότητες, ποὺ θὰ συναντήσεις, οὐδέποτε θὰ πτοήσουν τὴ θεοσεβῆ καὶ ἀγωνιστικὴ σου ψυχή, γιατί γνωρίζεις πολύ καλά ὅτι ἀρχηγὸς καὶ τελειωτὴς τῆς Πίστεώς μας εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς. Ὁ Ἰωάννης Χρυσόστομος, μὲ τὴ γνωστὴ εὐψυχία του καὶ τὴν ἀκράδαντη πίστη του πρὸς τὸν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Κύριο, διακηρύττει σθεναρώς. «… οὐ δεδοίκαμεν μὴ καταποντισθῶμεν· ἐπὶ γὰρ τῆς πέτρας ἑστήκαμεν. Μαινέσθω ἡ θάλασσα, πέτραν διαλῦσαι οὐ δύναται· ἐγειρέσθω τὰ κύματα· τοῦ Ἰησοῦ τὸ πλοῖον καταποντίσαι οὐκ ἰσχύει» («Ἐγκώμιον εἰς τοὺς Ἁγίους Πάντας», Ἅπαντα Ἁγίων Πατέρων 26, 714Α).
Συνεπῶς, πολὺ δικαιολογημένα ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἐκφράζει περιχαρὴς τὸν θαυμασμὸ του πρὸς τὸ μεγαλειῶδες λειτούργημα τοῦ ἱερέως, λέγοντας τὰ ἑξῆς:
«Ὦ ἱερεῖς, ποὺ προσφέρετε τὰς ἀναιμάκτους θυσίας! Μεγαλόδοξοι φύλακες τῶν ψυχῶν! Ὦ Ἐσεῖς, οἱ ὁποῖοι τοῦ μεγάλου Θεοῦ τὸ δημιούργημα κρατᾶτε στὰ χέρια Σας. Σεῖς ἀποτελεῖτε τὰ θεμέλια τοῦ κόσμου καὶ τὸ φῶς τῆς ζωῆς».
Αὐτὸ τὸ ἱερὸ χριστιανικὸ φῶς τῆς ζωῆς, τῆς πίστεως, τῆς ἐλπίδος, τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης σοῦ εὔχομαι ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς μου, αἰδεσιμώτατε πάτερ Κυπριανὲ, νὰ ἐνυπάρχει πάντα ἄπλετο στὴν ψυχοσύνθεσή σου καὶ νὰ τὸ μεταλαμπαδεύεις περιχαρὴς καὶ μὲ πνεῦμα ἀγαπητικὸ σ’ ὅλους τοὺς πιστοὺς, τοὺς ὁποίους ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ σήμερον σοῦ ἐμπιστεύεται.
Ἡ Χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἴη μετὰ σοῦ πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς σου.
Ἀμὴν.
Εκ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου.
