Χαιρετισμός του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου στη Γενική Συνέλευση της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Γονέων Δημοτικής Εκπαίδευσης Λευκωσίας

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2019

Ευχαριστώ για την πρόσκληση να παραστώ στη σημερινή Γενική Συνέλευσή σας και να απευθύνω σύντομο χαιρετισμό.

Ευθύς εξαρχής επιδαψιλεύω προς όλους τις ευλογίες της Εκκλησίας μας και σας μεταφέρω τους εγκάρδιους χαιρετισμούς και την πατρική αγάπη του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου μας κ. Χρυσοστόμου.

Αναμφίβολα ο κάθε άνθρωπος ερχόμενος στον κόσμο τούτο, σύμφωνα με την ιστορία της ανθρωπότητας, επιθυμεί να διαμορφώσει τη δική του προσωπικότητα και ταυτότητα. Αναζητά τρόπους καλλιέργειας των αξιών δημιουργικά. Η κάθε επιλογή του ανθρώπου, όταν εμφορείται από τις ανώτερες αξίες, του δίνει την ευκαιρία για προσφορά, δημιουργία και μετάδοση εμπειριών και γνώσεων, πάντα με αγάπη, καλοσύνη και σεβασμό στον πλησίον, τον κάθε άνθρωπο.

Εσείς οι γονείς διαλέξατε αυτό τον όμορφο δρόμο της συζυγίας και της οικογενειακής πορείας, δίνοντας νόημα και χαρακτήρα στα βλαστάρια σας, τη νεότερη γενεά της πατρίδας και εν γένει της οικουμένης. Σας επαινούμε για το επιτελούμενο έργο. Πάντα, στα ανθρώπινα μέτρα, θα υπάρχουν ελλειμματικότητες αλλά και δυνατότητες περισσότερης προσπάθειας. Χαιρόμαστε κι εμείς με τις χαρές και επιτυχίες σας και συμπάσχουμε και συμπονάμε με τις δοκιμασίες και αποτυχίες της πρόσκαιρης αυτής ζωής.

Μέσα από την εμπειρία της διδασκαλίας του Ναζωραίου και την ερμηνεία αυτής, από τους Αποστόλους και τους Πατέρες και Διδασκάλους της Εκκλησίας, η ευγενική επιλογή πορείας του ανθρώπου του προσφέρει την ευκαιρία τελείωσης και αγιασμού εν Χριστώ. Κατεξοχήν η δική σας πορεία είναι συναρπαστική και σάς προσφέρει ποικίλες εμπειρίες μέσα από την καθημερινότητα, τόσο για περαιτέρω αγώνα όσο και για ευρύτερη δημιουργία.

Πώς αποκωδικοποιείται σήμερα, τον 21ο αιώνα η αλήθεια αυτή, η οποία μάς καλεί όλους τους ενοίκους του πλανήτη μας σε ελευθερία και αγιασμό; Η εποχή αυτή που διανύουμε χαρακτηρίστηκε ως μεταμοντέρνα εποχή. Είναι γνωστό ότι οι λέξεις δηλώνουν καταστάσεις και νοήματα και ασφαλώς δεν τα περιορίζουν ούτε και τα εγκλωβίζουν. Άρα, η κάθε εποχή έχει τις δικές της θαυμάσιες και πολύτιμες ευκαιρίες και ταυτόχρονα τις δικές της δυσκολίες, δοκιμασίες ή και ατραπούς.

Εντούτοις, καλείστε κι εσείς με την ιδιότητα του γονέα, να αγωνιστείτε χαρούμενα για το παρόν και το μέλλον των παιδιών σας και μαζί σας όλοι εμείς που θέλουμε με κάθε προσφερόμενο τρόπο και μέσο, πάντα με διάκριση και αγάπη, να σας συμπαρασταθούμε, διότι αυτό παραγγέλλει το ιερό Ευαγγέλιο: όπου άνθρωπος εκεί και η ευλογία και η παρηγορία «ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε»[1]. Συνεπώς, όσοι ξεκίνησαν τον έγγαμο βίο επιθυμώντας να έχουν την ευχή της Εκκλησίας αντιλαμβάνονται πιο εύκολα την οντολογική σχέση με το Χριστό και τους αδελφούς εντός της μεγάλης οικογένειας μας που είναι η Εκκλησία. Η Εκκλησία που μας φροντίζει ως στοργική μητέρα με τις αγιαστικές πράξεις με κορυφαία τη Θεία Μετάληψη από το κοινό Ποτήριο της Ζωής.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό προς όλους μας, ιδιαίτερα στους γονείς, αλλά και στους δασκάλους μας, αναφορικά με τις νέες τεχνολογίες και συγκεκριμένα το ηλεκτρονικό βιβλίο. Ο προβληματισμός περιλαμβάνει όλα τα εργαλεία της τεχνολογίας της πληροφορίας, του κυβερνοχώρου. Αντιλαμβάνεται κανείς αμέσως ότι εδώ χρειάζεται η συνεργασία όλων για την καλύτερη εξυπηρέτηση των παιδιών.

Η τεράστια πρόοδος της Τεχνολογίας τον 20ό αιώνα με τη χρήση του τηλεφώνου, του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης μείωσε τις ανάγκες για μετακίνηση ή άμεση επικοινωνία πρόσωπο προς πρόσωπο. Αυτό έγινε ιδιαίτερα αισθητό κατά το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα, όταν οι βαριοί υπολογιστές απέκτησαν ξαδέλφια μικρότερου όγκου και βάρους, τους προσωπικούς υπολογιστές. Ο 21ος αιώνας μάς φέρνει ακόμη πιο ελαφριές και εύχρηστες συσκευές επικοινωνίας: έξυπνα τηλέφωνα, ψηφιακές οθόνες κ.ά., που επιτρέπουν τη μετάδοση πληροφοριών πιο εύκολα, γρηγορότερα και άμεσα. Επί του προκειμένου: η πρόκληση του ηλεκτρονικού βιβλίου.

Συνέβαλε στον προβληματισμό μου, για να αναφερθώ σήμερα στο εν λόγω σημείο, το κείμενο του Προέδρου της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, Καθηγητή κ. Κωνσταντίνου Δ. Μαλαφάντη, με τίτλο «Έντυπο ή ηλεκτρονικό βιβλίο; Η παιδαγωγική σημασία του διλήμματος». Παραθέτω αυτούσιο το απόσπασμα όπως δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Περιοδικό «Πνευματική Διακονία» της Μητροπόλεως Κωνσταντίας και Αμμοχώστου:

«Τό ἠλεκτρονικό βιβλίο καί εν γένει  ἡ τεχνολογία τῆς πληροφορίας μποροῦν νά συμβάλουν θετικά στήν ἐκπαιδευτική διαδικασία μόνο ὡς συμπλήρωμα σέ μία οὐσιαστική παιδαγωγική διαδικασία. Τό μονοπώλιο σοφίας τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ, πού ἦταν ὁ μοναδικός κάτοχoς τῆς γνώσης, ἔχει βέβαια παρέλθει ἀνεπιστρεπτί. Ἡ πληροφορία διακινεῖται ἐλεύθερα καί διαχέεται ἀπό πολλές διαφορετικές πηγές. Ἡ γνώση ὅμως εἶναι μία ἄλλη ὑπόθεση. Ὁ ρόλος τοῦ δασκάλου, ἀλλά καί ἐκεῖνος τοῦ σχολείου, εἶναι ἐντελῶς διαφορετικός ἀπό τήν ἁπλή  μεταφορά  τῆς  πληροφορίας. Εἶναι ἡ ἀνακάλυψη, ἡ ἀφομοίωση καί ἡ ἀξιοποίηση τῆς γνώσης. Εἶναι ἡ διάπλαση τοῦ φρονήματος, τῆς ψυχῆς τοῦ νέου ἀνθρώπου. Ὁλόκληρο τό σχολεῖο (οἱ μαθητές καί οἱ δάσκαλοι) ἀποτελεῖ ἤ τουλάχιστον πρέπει  νά  συνιστᾶ χῶρο παιδαγωγικῆς ἀλληλεπίδρασης, συναισθηματικῆς διάπλασης καί κοινότητα δημιουργικῆς μάθησης. Ὁ κάθε δάσκαλος, ὀφείλει νά δημιουργεῖ μία δυνατή διαπροσωπική σχέση μέ τούς μαθητές. Πρέπει νά εἶναι ὁ καθοδηγητής, ὁ συντονιστής, ὁ συνοδοιπόρος στό ταξίδι τῆς γνώσης καί ὀφείλει νά οἰκοδομεῖ σχέσεις ἀγάπης, ἐμπιστοσύνης, ἀλληλοκατανόησης καί ἀλληλοσεβασμοῦ μέ τούς μαθητές του. Νά τούς μυεῖ καί νά τούς διδάσκει ἀξίες καί ἀρετές, πού ἀσφαλῶς δέν  μποροῦν  νά προσφερθοῦν ἀπό ὁποιοδήποτε μηχάνημα. Δέν πρέπει νά λησμονοῦμε, ἐπίσης, ὅτι κάθε παιδί ἔχει διαφορετικές ἀφετηρίες καί ρυθμούς μάθησης, γεγονός πού συνεπάγεται τήν ἐξατομίκευση τοῦ προσφερόμενου μαθήματος ἀπό τό δάσκαλο, ἀνάλογα μέ τίς ἀνάγκες τοῦ μαθητῆ (εδώ είναι η συμβολή των γονέων). Κάτι τέτοιο ὅμως ξεπερνάει ὁπωσδήποτε τά ὅρια τοῦ ἠλεκτρονικοῦ βιβλίου. Ὁ δάσκαλος πρέπει ἀσφαλῶς νά γνωρίζει καί νά ἀξιοποιεῖ τίς νέες τεχνολογίες, νά καθοδηγεῖ ἀποτελεσματικά τούς μαθητές του στήν ἔρευνα καί τήν ἀνακάλυψη τῆς γνώσης μέσα ἀπό αὐτές καί ταυτόχρονα νά καλλιεργεῖ τό σεβασμό καί τήν ἀνάγκη γιά τό ἔντυπο βιβλίο. Ἡ σχέση τῶν μαθητῶν μέ τό ἔντυπο βιβλίο ὀφείλει νά διαμορφώνεται στό σχολεῖο σέ ἀτομική καί σέ προσωπική βάση»[2].

Είναι γεγονός ότι παρά τις οποιεσδήποτε επιφυλάξεις και τα οποιαδήποτε αρνητικά τους, οι νέες τεχνολογίες, το Διαδίκτυο και ευρύτερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γίνει πλέον αναπόσπαστο μέρος της ζωής των περισσοτέρων ανθρώπων στις προοδευμένες κοινωνίες. Η τάση για χρήση τους στον παγκόσμιο πληθυσμό είναι αυξητική, με όλα τα συνεπακόλουθα.

Γι’ αυτό το λόγο και μέσα από την προσωπική μου εμπειρία των σχεδόν 30 ετών ενασχόλησης με το αντικείμενο του Κυβερνοχώρου στο χώρο της Εκκλησίας, επιτρέψετέ μου ως κατακλείδα να πω ότι καλούμαστε όλοι με σωφροσύνη και παιδεία, εφαρμόζοντας το «μέτρον άριστον», όπως το επισήμανε ο Κλεόβουλος ο Ρόδιος, ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά, να προστατεύουμε τους εαυτούς μας και τα παιδιά σας από την εγκυρότητα και την ποιότητα της πληροφορίας και τους παρόχους πληροφοριών. Ασφαλώς αυτό προϋποθέτει συνεχή φροντίδα και επιμέλεια, δηλ. παιδεία και των γονέων και των παιδιών. Δεν πρέπει να ξεχνάται από κανένα, σε όλα τα επίπεδα συνεργασίας και προσφοράς το «Πάντα εὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν γινέσθω»[3].

Σας συγχαίρω και πάλι και εύχομαι η άνωθεν Σοφία να φωτίζει και να στηρίζει τον καθένα μας στην αποστολή του και ασφαλώς κάθε επιτυχία στη σημερινή Γενική Συνέλευσή σας.

Παραμένω συμπαραστάτης και πάντα στη διάθεσή σας.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.

[1] Μτ. 25, 40.

[2] Κωνσταντίνου Δ. Μαλαφάντη, «ΈΝΤΥΠΟ ἤ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ; Η ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΛΗΜΜΑΤΟΣ», Περιοδικό «Πνευματική Διακονία»: τεύχος 31(2019) 5-6.

[3] Α´ Κορινθ., 14, 40.