Έχουμε τα δώρα της Παναγίας Μητέρας του Σωτήρα μας Χριστού: πίστη, αγάπη, θάρρος, ταπείνωση, αισιοδοξία και μεταμέλεια
Μέσα στην αναστάσιμη χαρά της Κυριακής 22.8.21, αλλά και της εβδομάδας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (η εορτή αποδίδεται τη Δευτέρα 23.8.21), ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος, με τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου και του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρου, πορεύθηκε προσκυνηματικά στην Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Παναγίας του Κύκκου, από τις 20 έως τις 23.8.2021, όπως συνήθιζε παιδιόθεν με τους γονείς του.
Την Κυριακή 22.8.22, κατόπιν προσκλήσεως του Πανιερωτάτου Καθηγουμένου, Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρου, ο οποίος παρέστη συμπροσευχόμενος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος, προέστη της Θείας Λειτουργίας και κήρυξε το θείο λόγο. Τον Επίσκοπο πλαισίωσαν ο εορτάζων Έφορος της Μονής, Αρχιμανδρίτης π. Αγαθόνικος, ο Αρχιμανδρίτης π. Στέφανος και οι Διάκονοι π. Μόδεστος και π. Βλάσιος.
Η προσέλευση των προσκυνητών στο Καθολικό της Μονής ήταν αθρόα, τηρουμένων των Πρωτοκόλλων του Υπουργείου Υγείας.
Ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας, στο κήρυγμα του θείου λόγου, αναφέρθηκε στη δύναμη της πίστεως, η οποία γεννά το θάρρος και διώχνει το φόβο, συνδυάζοντας τα αναγνώσματα, τόσο το ευαγγελικό όσο και το αποστολικό, με το θεολογικό πνεύμα της μεταστάσεως της Θεοτόκου που ζει η Εκκλησία αυτές τις μέρες. Σύμφωνα με το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, οι μαθητές, όταν ο Χριστός πλησίασε μέσα από τα κύματα και τον κατάλαβαν, απαλλάχθηκαν από το φόβο και έλαβαν δύναμη και θάρρος. “Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε” (Ματθ. 14, 27).
Ιδιαίτερα ο Πέτρος, όταν έλαβε την πρόσκληση “ἐλθέ” για να πλησιάσει το Χριστό, πράγματι περπάτησε πάνω στα κύματα. Ακολούθως, μόλις εισήλθαν μέσα του οι διαλογισμοί της αμφιβολίας και αποξένωσης από τον Κύριο, τότε άρχισε να καταποντίζεται. Αμέσως, άκουσε το λόγο του Κυρίου: “Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας” (Ματθ. 14, 31). Αυτός ο Πέτρος αργότερα θα εξοργίζεται ενώπιον ενός κοριτσιού ότι ουδεμία σχέση έχει με τον άνθρωπο τούτο (δηλ. το Χριστό)! Όμως, όταν ακούει το τρίτο ερώτημα “φιλείς με;” από το μέγα Διδάσκαλο, τότε απάντησε με σιγουριά και πίστη ότι συ Κύριε όλα τα γνωρίζεις, ασφαλώς γνωρίζεις ότι φιλώ σε (σε αγαπώ).
Έτσι κι εδώ, μετά το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ψαριών, καθώς και την προσευχή και την πορεία επί των κυμάτων, οι μαθητές “προσεκύνησαν αὐτῷ λέγοντες· Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ” (Ματθ. 14, 33).
Σύμφωνα με το αποστολικό ανάγνωσμα, ο Απόστολος Παύλος, πρώην διώκτης των Χριστιανών, ζώντας όλη την εμπειρία της Εκκλησίας επιβεβαιώνει ότι “Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε” (Α’ Κορ. 3, 9). Δηλ. είμεθα (εγώ ο Παύλος και ο Απολλώ) μεταξύ μας ένα, συνεργάτες του Θεού δια τη δική σας σωτηρία. Σεις δε (το πλήρωμα της Εκκλησίας) είσθε αγρός και ιδιοκτησία του Θεού, που καλιεργείται από αυτόν τον Ίδιο. Είσθε οικοδόμημα του Θεού, που εις την πραγματικότητα κτίζεται από τον ίδιον το Θεό με όργανά του ημάς.
Όλα τα παραπάνω, ενωμένοι αρμονικά, τα ζούμε όλοι εμείς οι χριστιανοί στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Είναι ο έμψυχος ναός του Θεού. Όπου εγεννήθηκε το νέο φυτό, ο νέος Αδάμ, ο Σωτήρας Χριστός. Ιδού, γιατί είμαστε ναός του Θεού με όλη την ψυχοσωματική μας οντότητα.
“Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς” (Α’ Κορ. 3, 16-17).
Είναι Πανάγιος ο Τριαδικός Θεός, δυνάμει όλοι οι πιστοί ενωμένοι μαζί Του, είμαστε άγιοι. Μεταλαμβάνουμε το αναστημένο σώμα και αίμα που προσέλαβε από την Κυρία Θεοτόκο, όχι εκ θελήματος ανθρώπου, αλλά βουλή του Θεού.
Έχουμε τα δώρα της Παναγίας Μητέρας του Σωτήρα μας Χρισού: πίστη, αγάπη, θάρρος, ταπείνωση, αισιοδοξία και μεταμέλεια.
Η Δέσποινα Θεοτόκος είναι ο άνθρωπός μας πλησίον του θρόνου του Θεού. Ιδού, γιατί σήμερα όλοι μας σύραμε τα βήματά μας, ως προσκυνητές, στο ιερό τέμενος, στον Πανίερο Ναό της Κυκκωτίσσης, αυτό τον πνευματικό φάρο της Ορθοδοξίας, και γονυπετείς την παρακαλούμε ενώπιον της θαυματουργού Εικόνας της για όλα εκείνα που που μάς πληγώνουν και ζητούμε τη βοήθειά της και τις πρεσβείες της στον Υιό της και Θεό μας.
“Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας· εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε. Μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής· και ταις πρεσβείαις ταις σαίς λυτρουμένη εκ θανάτου τας ψυχάς ημών”.
Όλοι μας αισθανόμαστε ότι οι πρεσβείες της είναι σταθερές και ακατάπαυστες, η προστασία της είναι μια διαρκής άγκυρα ελπίδας για τους ανθρώπους που την επικαλούνται με σεβασμό και εμπειρική γνώση της αξίας και της θέσεώς της. Την Παναγία, που ήταν αειπάρθενος (πριν, κατά την κυοφορία και μετά τη γέννα του Θεανθρώπου Σωτήρα), δεν ήταν δυνατόν να την κρατήσει ο τάφος νεκρή. Και έτσι, ως μητέρα της ζωής, μετέστη προς τη ζωή, προς τον Υιό και Λόγο του Θεού και Υιό της.
Ψάλλουμε από την ημέρα της εορτής μέχρι την απόδοση: Νικήθηκαν οι νόμοι της ανθρωπίνης φύσεως, σε εσένα Παρθένε Άχραντε· διότι παραμένει παρθένος αυτή που γέννησε και ο θάνατος συναντά τη ζωή. Θεοτόκε, συ που έμεινες Παρθένος μετά τη γέννα και ζεις μετά το θάνατο, σε παρακαλούμε σώζε πάντοτε τους πιστούς ανθρώπους που αποτελούν την κληρονομία σου.
Απευθυνόμενος ο Μεσαορίας Γρηγόριος, ως το έσχατο μέλος της Ιεραρχίας, στον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας τον χαρακτήρισε, ως τον Πρύτανη των Ιεραρχών της καθ’ ημάς Ιεράς Συνόδου, ένεκα της αγάπης του για την Εκκλησία και τα πλούσια διοικητικά του χαρίσματα στα 40 σχεδόν έτη καθηγουμενίας της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κύκκου.
Ο Κύκκου Νικηφόρος μαζί με το Μακαριώτατο Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Παλαιφάτου Εκκλησίας της Κύπρου μας διδάσκουν κι εμάς τους νεότερους συγκυρηναίους Ιεράρχες το έργο διαποίμανσης του λαού του Θεού τον 21ο αιώνα, μέσα από την πολυετή και πολύκαρπο προσφορά τους.
Ο Επίσκοπος Μεσαορίας, ευχαριστώντας τον Πανιερώτατο Κύκκου και Τηλλυρίας και τη Μονή Κύκκου, για τη συμπαράσταση από τα φοιτητικά του έτη, τον παρακάλεσε να εύχεται για όλη την Εκκλησία, την Ιεραρχία, τον κλήρο και το λαό μας, με τις πρεσβείες της Παναγίας της Κυκκωτίσσης.
Πριν την απόλυση, ο Θεοφιλέστατος συγχάρηκε τον Έφορο της Μονής που την Κυριακή, 22.8.21, άγει τα ονομαστήριά του, να έχει υγεία και θάρρος στο έργο του υπό την καθοδήγηση του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και Τηλλυρίας.
Το εσπέρας του Σαββάτου 21.8.21, προέστη του Μεγάλου Πανηγυρικού Εσπερινού ο Πανοσιολογιώτατος Έφορος της Μονής Κύκκου, Αρχιμανδρίτης Αγαθόνικος.
Από το Γραφείο Ενημερώσεως και Επικοινωνίας
