Εθνικό Μνημόσυνο Εθελοντών Αγωνιστών και πεσόντων Αστυνομικών κατά την Τουρκανταρσία 1963-64 στον Ιερό Ναό Αγίου Κασσιανού στη Λευκωσία
Την Κυριακή πριν τα Χριστούγεννα, 19 Δεκεμβρίου 2021, τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Κασσιανού Λευκωσίας, Όρθρος και Θεία Λειτουργία προϊσταμένου του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου.
Παρέστησαν, μεταξύ άλλων, η αναπληρωτής Κυβερνητικός εκπρόσωπος, κα Νιόβη Παρισινού, ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Δημοκρατίας, οι Αρχηγοί της Εθνικής Φρουράς και της Αστυνομίας, εκπρόσωπος του Πρέσβυ της Ελλάδος στην Κύπρο, ο εκπρόσωπος της Προέδρου της Βουλής, κ. Νίκος Τορναρίτης, ο οποίος και διάβασε τον επιμνημόσυνο λόγο, ο κ. Χαράλαμπος Λόττας, Πρόεδρος του Παγκύπριου Συνδέσμου Εθελοντών Αγωνιστών 1963-64, μέλη και εκπρόσωποι πολιτικών κομμάτων, Σωματείων και Οργανώσεων, αγωνιστές του 1963-64 και του 1974, καθώς και συγγενείς των πεσόντων και αγνοουμένων της τουρκανταρσίας 1963-64.
Ο Θεοφιλέστατος στο κήρυγμα του θείου λόγου αναφέρθηκε στο νόημα του αποστολικού αναγνώσματος της Κυριακής, κατά την οποία μνημονεύουμε όλους τους προπάτορες του Κυρίου από Αδάμ μέχρι του δικαίου Ιωσήφ, μνήστορος της Υπεραγίας Θεοτόκου: «οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι» (Εβρ. ια΄ 39-40). Επίσης, αναφέρθηκε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα, το οποίο μάς παρουσιάζει τη γενεαλογία του Κυρίου, όπως την κατέγραψε ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, για να μάς δείξει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι πραγματικά ιστορικό πρόσωπο. Επίσης, ο Ευαγγελιστής επιβεβαιώνει ότι η προφητεία του Ησαΐα εκπληρώνεται με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και την ενσάρκωση του Υιού και Λόγου του Θεού: «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός» (Ησ. ζ΄ 14). Γι΄ αυτό και ψάλλουμε στους Γάμους και τις Χειροτονίες το «Ησαΐα χόρευε, η Παρθένος έσχεν εν γαστρί, και έτεκεν υιόν τον Εμμανουήλ…». Δηλαδή, αυτή την χαρά της ενανθρωπήσεως του Σωτήρα του κόσμου, την οποία ανέμενε ο Ησαΐας 8 αιώνες πριν την γέννηση του Χριστού, τη βιώνουμε εμείς σήμερα, μαζί μας και ο Προφήτης εντός της Αγίας μας Εκκλησίας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, τελέστηκαν τα Μνημόσυνα του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κυρού Χρυσοστόμου Α΄, των εθελοντών αγωνιστών και αστυνομικών που έπεσαν μαχόμενοι κατά την τουρκανταρσία του 1963-64, καθώς και κατά το Πραξικόπημα και την Εισβολή του 1974. Ακολούθησε Τρισάγιο στο μνημείο των πεσόντων, το οποίο βρίσκεται στη νότια πλευρά του προαύλιου χώρου του Ιερού Ναού, όπου ο Θεοφιλέστατος κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου.
Ακολούθως, ο Θεοφιλέστατος τέλεσε εκ μέρους του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Τρισάγιο στον τάφο του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α΄ στο παλαιό κοιμητήριο Αγίου Σπυρίδωνος, στη Λευκωσία. Το Τρισάγιο τελέστηκε μέσα σε συγκινητική ατμόσφαιρά και σεμνά, σε στενό κύκλο οικείων και συνεργατών του αοιδίμου Αρχιεπισκόπου, ένεκα της παρατεταμένης πανδημίας αλλά και των καιρικών συνθηκών.
Γραφείο Ενημερώσεως και Επικοινωνίας
—————————————-
Ακολουθεί ο επιμνημόσυνος λόγος της Προέδρου της Βουλής κ. Αννίτας Δημητρίου, ο οποίος εκφωνήθηκε απο τον κ. Νίκο Τορναρίτη
Επιμνημόσυνος λόγος της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Αννίτας Δημητρίου για τους πεσόντες εθελοντές πολίτες και αστυνομικούς κατά την Τουρκανταρσία του 1963-64
Κυριακή, 19 Δεκεμβρίου 2021, 08.30 π.μ., Ιερός Ναός Αγίου Κασσιανού, Λευκωσία
Την Πρόεδρο της Βουλής εκπροσώπησε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Συναγερμού κ. Νίκος Τορναρίτης
——————–
Σεβαστό ιερατείο,
Σεβαστοί συγγενείς των ηρώων,
Κυρίες και κύριοι,
Συγκίνηση, σεβασμός και υπερηφάνεια. Αυτά τα συναισθήματα μας κυριεύουν σήμερα, καθώς μαζευτήκαμε εδώ, στον Ιερό Ναό Αγίου Κασσιανού, λίγα μόλις μέτρα απ’ το συρματόπλεγμα, το οποίο κρατά τη Λευκωσία μοιρασμένη από τον Δεκέμβριο του 1963 και την Τουρκανταρσία.
Στον ιερό ετούτο χώρο μαζευτήκαμε και φέτος, για να αποδώσουμε τον δέοντα φόρο τιμής στους πεσόντες εθελοντές πολίτες και αστυνομικούς κατά τον αγώνα υπεράσπισης της Νομιμότητας, της Δημοκρατίας και της Ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1963-64.
Τόσο ως κοινωνία, αλλά και ως πολιτεία οφείλουμε σεβασμό και ευγνωμοσύνη στους πολίτες και στους αστυνομικούς που ανταποκρινόμενοι πρόθυμα στο κάλεσμα της πατρίδας, προασπίστηκαν γενναία και ανιδιοτελώς την ανεξαρτησία και την έννομη τάξη στο νεοσύστατο τότε Κράτος. Τα διδάγματα της ιστορίας, συνυφασμένα με το ήθος και τον χαρακτήρα τους, καθόρισαν την ανάγκη να φανούν αντάξιοι των προγόνων μας, που υπερασπίστηκαν στο πέρασμα των αιώνων τη γωνιά αυτή του Ελληνισμού απέναντι στις ορδές βάρβαρων κατακτητών. Έτσι και οι ήρωες του 1963-64 με αφοσίωση στο καθήκον αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση και αποφασιστικότητα.
Έθεσαν το εμείς πάνω από το εγώ. Ήταν η σειρά τους να σταθούν υπερασπιστές βωμών και εστιών. Σε ολόκληρη την Κύπρο απλοί, καθημερινοί άνθρωποι κατατάσσονταν κατά δεκάδες στους λόχους εθελοντών. Πολλοί τους έφηβοι, νέοι, αμούστακα παλικάρια, που άφηναν τα χωράφια και τα χωριά τους για πρώτη φορά στη ζωή τους. Άλλοι οικογενειάρχες και επαγγελματίες, που άφηναν πίσω τους παιδιά, συζύγους σπιτικά, υποχρεώσεις.
Μαζί τους και οι αστυνομικοί, τα όργανα της τάξης, που κλήθηκαν να επιτελέσουν καθήκοντα για τα οποία ούτε μακρά εκπαίδευση είχαν ούτε τον κατάλληλο εξοπλισμό διέθεταν. Στο κάλεσμα της πατρίδας ανέλαβαν ωστόσο το δικό τους ιστορικό χρέος και το επιτέλεσαν στο ακέραιο. Και αυτή τους η προσήλωση, η αυταπάρνηση ήταν που τους άνοιξε τελικά διάπλατα τις πύλες για τη αιωνιότητα και την αθανασία.
Ο αγώνας τους ήταν ο πρώτος που δόθηκε για την υπεράσπιση της ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Δεν επρόκειτο απλά για μια δικοινοτική σύγκρουση. Ήταν μέρος ενός σχεδιασμού της Τουρκίας για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και διχοτόμηση του νησιού. Με τη δράση πρακτόρων των μυστικών του υπηρεσιών στην Κύπρο, το τουρκικό κράτος οργάνωσε και εξόπλισε εξτρεμιστικούς πυρήνες οι οποίοι προέβησαν σε προβοκάτσιες και επιθέσεις εναντίον των οργάνων της τάξης, συνωμοτώντας κατά της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης.
Το καταστροφικό έργο που άρχισαν οι ένοπλοι στασιαστές της ΤΜΤ τα Χριστούγεννα του 1963, συνέχισαν οι βόμβες ναπάλμ της τουρκικής αεροπορίας στις μάχες της Τηλλυρίας το καλοκαίρι του 1964 και επιχείρησε να ολοκληρώσει ο Αττίλας το μαύρο καλοκαίρι του 1974. Χάρη όμως στην αυτοθυσία των ηρώων που τιμούμε σήμερα, αλλά και όλων αυτών που αγωνίστηκαν και έπεσαν στους αγώνες για την πατρίδα, ούτε το 1963 ούτε το 1974 οι Τούρκοι πέτυχαν το στόχο τους για κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αντιθέτως, πέτυχαν να γραφτούν με το αίμα των ηρώων μας νέες σελίδες δόξας και τιμής στη σύγχρονη μας ιστορία. Σελίδες αυταπάρνησης και ανιδιοτελούς αφοσίωσης στο καθήκον και τη δημοκρατία, σελίδες που θα κοσμούν για πάντα την ιστορία του έθνους και της πατρίδας. Σελίδες που διαβάζουμε σήμερα κι εμείς με σεβασμό και δέος.
Φίλες και φίλοι,
Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε τη σημερινή ημέρα, για να αναλογιστούμε το δικό μας χρέος έναντι της μαρτυρικής μας πατρίδας. Όπως οι μυθικές μέλισσες του Ονήσιλου, έτσι και τα διδάγματα της θυσίας των ηρώων μας πρέπει να μας τσιμπούν, να μας αφυπνίζουν, να μας υπενθυμίζουν συνεχώς ότι η σκυτάλη πέρασε πλέον στα δικά μας χέρια και σε μας εναπόκειται να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της πατρίδας και των επόμενων γενιών.
Η τουρκική αδιαλλαξία και προκλητικότητα δυστυχώς καθημερινά εντείνεται. Με τις παράνομες ενέργειές της η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει νέα τετελεσμένα στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου συνεχίζοντας καθημερινά τις προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, αμφισβητώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Με την προκλητική και διχαστική της στάση και ρητορική, έχει παγώσει κάθε προσπάθεια για επανέναρξη των συνομιλιών θέτοντας ως προαπαιτούμενα διάφορες απαράδεκτες αξιώσεις.
Στόχος μας παραμένει πάντα η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών αξιών μέσα από την εξεύρεση συμφωνημένης λύσης στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ. Μιας λύσης συμβατής με τις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα επανενώνει την πατρίδα μας και θα δημιουργεί συνθήκες ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους νόμιμους κατοίκους της, χωρίς στρατεύματα κατοχής και επεμβατικά δικαιώματα. Αυτός είναι ο δικός μας αγώνας, που ποτέ δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε, όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες δυσκολίες και αν βρούμε στο δρόμο μας.
Ας είναι η θυσία των εθελοντών πολιτών και των αστυνομικών του 1963-64 το φωτεινό μας παράδειγμα. Ας γίνει για μας η μνήμη τους η πνευματική πυξίδα που πάντα θα μας θυμίζει τον δικό μας ρόλο στο παρόν και το μέλλον τούτου του τόπου. Ας είναι το μνημόσυνό τους το δικό μας εγερτήριο ευθύνης και αγώνα, ώστε να μην εγκαταλείψουμε ποτέ τη μάχη, μέχρι την ημέρα της τελικής δικαίωσης της θυσίας τους, μέχρι την ημέρα που ελεύθεροι πια θα γυρίσουμε ξανά στην κατεχόμενη γη μας. Οι τιμημένοι νεκροί του 1963-64 θα μας δείχνουν τον δρόμο της τιμής και του χρέους και θα μας δίνουν κουράγιο και ελπίδα. Εμείς έχουμε χρέος, την παραδειγματική μαχητικότητα και θυσία τους να τη διαφυλάξουμε ως ιερή παρακαταθήκη και να τη μεταλαμπαδεύσουμε στις νεότερες γενιές, ώστε «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» να συνεχίσουν να αγωνίζονται. Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο, η μεγαλύτερη τιμή για όλους τους ήρωες των αγώνων της πατρίδας μας.
Αιωνία ας είναι η μνήμη τους.
16 Δεκεμβρίου 2021
