Η Θεολογική Σχολή Εκκλησίας Κύπρου σας προσκαλεί στο 6ο Πολιτιστικό Απόβραδο με θέμα: Δύο ὄψεις τῆς Παιδείας ὅπως τίς συναντοῦμε στόν Ἅγιο Νεόφυτο

Η Θεολογική Σχολή Εκκλησίας Κύπρου σας προσκαλεί στο 6^ο Πολιτιστικό Απόβραδο με τίτλο:

Δύο ὄψεις τῆς Παιδείας ὅπως τίς συναντοῦμε στόν Ἅγιο Νεόφυτο

Oμιλητής

Πανοσ. Aρχιμ. Νεόφυτος Εγκλειστριώτης

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 22 Μαρτίου 2022 και ώρα 19:00 στην Αίθουσα Εκδηλώσεων της Σχολής (Ισοκράτους 1-7, 1016 Λευκωσία),  ενώ θα μεταδίδεται και διαδικτυακά μέσω του πιο κάτω συνδέσμου:

Click here to join the meeting

Λόγω των περιοριστικών μέτρων που βρίσκονται ακόμη σε ισχύ, για παρακολούθηση της εκδήλωσης απαραίτητη είναι η προκράτηση θέσης. Είσοδος στον χώρο της Σχολής θα επιτραπεί μόνο με την προσκόμιση Safe Pass (Ευρωπαϊκό Ψηφιακό Πιστοποιητικό εμβολιασμού/νόσησης/εργαστηριακού ελέγχου). Διευκρινίζεται ότι, όσοι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν ιστορικό εμβολιασμού, υποχρεούνται να προσκομίζουν πιστοποιητικό εργαστηριακής εξέτασης ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου (rapid test) με ισχύ 48 ωρών ή μοριακό τεστ (PCR) με ισχύ 72 ωρών. Ο έλεγχος των Safe Pass θα γίνεται μέσω της εφαρμογής CovScan Cyprus.

Για πληροφορίες και προκρατήσεις θέσεων: 22443066  (Δευτέρα-Παρασκευή, 9:00-15:00)

Περίληψη διάλεξης

Ἡ διάλεξη μέ τίτλο Δύο ὄψεις τῆς Παιδείας ὅπως τίς συναντοῦμε στόν Ἅγιο Νεόφυτο, παρέχει μιά ἐσωτερική θέαση στόν τρόπο πού ἔβλεπε τήν Παιδείαν ὁ Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος. Ἡ ἀντίληψή του γιά τήν Παιδεία ἀποθησαυρίζεται βασικά μέσα στήν Τυπική Διαθήκη, δηλαδή τόν ἐσωτερικό κανονισμό λειτουργίας τῆς Μονῆς του, πού ἀποτελεῖ ταυτόχρονα καί ἕνα αὐτοβιογραφικό κείμενο.

Πέρα ἀπό τήν πρακτική ἄσκηση στούς τρόπους τῆς προσευχῆς, ὁ Ἔγκλειστος Γέρων τῆς Πάφου ἐπιδίωκε μέ συνέπεια νά ἐμπνεύσει στούς μαθητές του τήν ἀγάπη γιά τήν Παιδεία καί τή διαρκή πρόοδο σέ αὐτήν.

Σκοπός τῆς Παιδείας: Ἡ Παιδεία ἀποβλέπει στή θεραπεία τῆς ψυχῆς, στήν ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας τῆς ψυχῆς πού σκλαβώθηκε στά πάθη, ὥστε κατόπιν ὁ ἄνθρωπος νά μπορέσει νά συνεργαστεῖ μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Δύο ἐκφάνσεις τῆς Παιδείας:

2. Ἐντοπίζουμε στά κείμενά του μιά πρώτη ἔννοια τῆς Παιδείας πού συνίσταται στή μελέτη καί τή διαρκή ἐμβάθυνση στή γνώση τῶν μηχανισμῶν τῆς ψυχῆς. Χωρίς τή μελέτη καί τή συνειδητοποίηση αὐτῶν τῶν μηχανισμῶν, εἶναι ἐξαιρετικά δύσκολο γιά κάποιον νά ἐπιτυγχάνει τήν κάθαρση τῆς καρδιᾶς του. Γιατί; Διότι πολύ συχνά δέν μπορεῖ νά καταλάβει πότε παρασύρεται καί γλυστρᾶ στά πάθη.
3. Μιά δεύτερη ἔννοια τῆς Παιδείας εἶναι ἡ κάθαρση. Ἡ κάθαρση ξεσηκώνει ὅλο τόν ψυχισμό τοῦ ἀτόμου, ἐπιδιώκοντας τόσο τή μεταμόρφωση τῆς θέας τοῦ κόσμου, ὅσο καί τή μεταμόρφωση τῆς προσωπικότητας, γι’ αὐτό καί ταυτίζεται μέ τήν πνευματική ζωή. Ἀνατρέχοντας στήν ἀρχαία Ἑλλάδα καί μέχρι τή Ρωμαϊκή, δηλαδή τή Βυζαντινή ἐποχή, ἐπισημαίνουμε ὅτι ἡ κάθαρση τῶν παθῶν ἐπεδιώκετο μέσῳ τῶν θεατρικῶν ἀναπαραστάσεων τῆς τραγωδίας. Ὁ Εὐριπίδης, ὁ Σοφοκλῆς καί ἄλλοι, ἔγραψαν τραγωδίες καί ἐνσωμάτωσαν τόν μηχανισμό τῆς κάθαρσης μέσα στήν ἐξέλιξη, τήν πλοκή τοῦ ἔργου. Ἡ κάθαρση λειτουργεῖ μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας τόσο σέ συλλογικό ἐπίπεδο, αὐτό τῆς σύναξης τῶν πιστῶν, ὅσο καί σέ προσωπικό ἐπίπεδο, ἀνακαλῶντας τή μνήμη τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ. Ἡ μνήμη των ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ συντηρεῖται μέσῳ συχνῆς ἐπανάληψης, ἄρα συντηρεῖται μέσῳ ἀναπαραστάσεων, καί αὐτό κάνουμε μέ τό πυκνό λειτουργικό τυπικό στήν ὀρθόδοξη λατρεία. Καί σέ αὐτό ἡ ὀρθόδοξη λατρεία συναντᾶται μέ τή λειτουργία τοῦ μηχανισμοῦ τῆς ἀρχαίας ἐφεύρεσης τῶν ποιητῶν, τῆς τραγωδίας.

Βιογραφικό σημείωμα ομιλητή  

Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Νεόφυτος Ἐγκλειστριώτης (κατὰ κόσμον Εὐάγγελος Φύσας), γεννήθηκε στὴ Λάρνακα στὶς 6 Ἀπριλίου 1961, καί ἔλκει τήν καταγωγή ἀπό τό Κάρμι τῆς Κερύνειας καί τή Λάρνακα.  Συμπλήρωσε τὶς Γυμνασιακὲς του σπουδὲς στὸ Παγκύπριο Ἐμπορικὸ Λύκειο Λάρνακος καὶ ἔλαβε τὸ Ἀπολυτήριο τὸ 1979.

Ὑπηρέτησε τὴ στρατιωτική του θητεία ὡς ἔφεδρος ἀξιωματικὸς πεζικοῦ στὴν Κρήτη καὶ στὴν Κύπρο.

Στὴ συνέχεια ἔγινε δεκτὸς, μετὰ ἀπὸ ἐξετάσεις, πρῶτα στὴ Νομικὴ (σπουδές ποὺ ἐγκατέλειψε χάριν τῆς ἀγάπης του γιὰ τὴ θεολογία) καὶ κατόπιν στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ἀπὸ ὅπου ἔλαβε, τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1985, τὸ Δίπλωμα Θεολογίας. Τό 1988 ἔλαβε τό Μεταπτυχιακό Δίπλωμα στήν Ἱστορία τῶν Θρησκειῶν τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Σορβόννης (Paris IV). Τό 1993 ἐργάστηκε στὸ Γραφεῖο Θρησκευτικῆς Διαφωτίσεως τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου, φιλοξενούμενος ἐντός τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς, ἐνῷ τὴν 1^ην Δεκεμβρίου τοῦ ἰδίου ἔτους ἔγινε δεκτὸς ὡς Δόκιμος Μοναχὸς στὴ Μονὴ Ἁγίου Νεοφύτου. Μετά ἀπό 15μηνη δοκιμασία ἐνσωματώθηκε στήν Ἀδελφότητα τῆς Μονῆς, στὶς 24 Ἰανουαρίου 1995.

Ἀπὸ τὸ 1996 μέχρι τό 2020 μετεῖχε στὶς δραστηριότητες τοῦ Ἐλβετικοῦ Ἰδρύματος Ἀπόστολος Παῦλος καὶ Βαρνάβας μέ ἕδρα τὴ Λουκέρνη, τὸ ὁποῖο ἐρχόταν ἀρωγὸ στὰ Σχολεῖα/ Κέντρα Ἀτόμων μὲ Εἰδικὲς Ἱκανότητες τῆς Ἐλεύθερης Περιοχῆς Ἀμμοχώστου μὲ ἔδρα τὸ Λιοπέτρι. Τὸ 2001 ἐξελέγη ἀντιπρόεδρος τοῦ Ἰδρύματος.