«Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου ἡ οἰκουμένη, προσκιρτῶσα σήμερον, μετ’ εὐφροσύνης μυστικῶς, Θεοκυῆτορ κραυγάζει σοι· χαῖρε Παρθένε Χριστιανῶν τό καύχημα» (14 Αυγούστου 2022)

Μέσα  στην κατανυκτική ατμόσφαιρα που εκπέμπει ως λεπτή αύρα πνευματικής δροσιάς για την παρηγορία των ευσεβών προσκυνητών η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας Ελεούσας του Κύκκου, τελέστηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κύκκου Κυριακή 14 Αυγούστου 2022, παραμονή της κοιμήσεως της Θεοτόκου.

 

Της ακολουθίας προέστη ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος κατόπιν ευλογίας του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κύκκου και τηλλυρίας του και Καθηγουμένου κ. Νικηφόρου, ο οποίος παρέστη συμπροσευχόμενος.

Στο κήρυγμα του θείου λόγου ο Επίσκοπος Μεσαορίας αναφέρθηκε στο διπλό μήνυμα της ημέρας. 

 

Η Κυριακή είναι η πρώτη  και η όγδοη ημέρα της Αναστάσεως, ο Κύριος είναι η ζωή και Ανάσταση. 

 

Αγαθή συγκυρία η Κυριακή αυτή,  14 Αυγούστου, είναι η παραμονή της μεγάλης εορτής, είναι το προσκίρτιμα της οικουμένης ένεκα της ενδόξου κοιμήσεως,  μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου. 

 

Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου ἡ οἰκουμένη, προσκιρτῶσα σήμερον, μετ’ εὐφροσύνης μυστικῶς, Θεοκυῆτορ κραυγάζει σοι· χαῖρε Παρθένε Χριστιανῶν τό καύχημα.

Κοντάκιον (προεόρτιον). Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

 

Η Παρθένος Μαριάμ είναι Θεοκυῆτορ, το καύχημα των Χριστιανών,  αφού έγινε γέφυρα και εξ ύψους κατήλθε, αποκαλήφθηκε στον κόσμο ο τέλειος Θεός. Γεννιέται τέλειος Θεός και ως τέλειος άνθρωπος ένεκα της ευσπλαχνίας Του για τον άνθρωπο και τη δημιουργία ολόκληρη «εκ ΠνεύματοςΑγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα» (Σύμβολο της Πίστεως).

 

Αυτός ο Θεάνθρωπος Κύριος καταδέχθηκε σταυρικό θάνατο και τριήμερη ταφή, όπως διακηρύσει ο υμνογράφος μέσω του σημερινού αναστάσιμου απολυτικίου.  Ασφαλώς δεν ήταν δυνατόν ο Άδης να κρατήσει τον Αρχηγό της ζωής. 

Εγένετο απαρχή των κεκοιμημένων.

Όλα αυτά οκονομικώς τα καταδέχθηκε ο Σωτήρας Χριστός «ίνα ημάς ελευθερώσει των παθών,  αυτός που είναι η όντως ζωή και Ανάσταση». 

 

Πλέον κατανοούμε με πολλή ενάργεια τη σχέση του Ιησού Χριστού μαζί μας και την αξία της μεσήτριας μας, της Κυρίας Θεοτόκο το καύχημα των Χριστιανών .

 

Αυτή τη σωτήρια σχέση τη διδασκόμαστε ιστορικά,  παιδαγωγικά και ηθικά μέσα από τα σημερινά αναγνώσματα, τόσο το Ευαγγελικό όσο και το Αποστολικό. 

 

Ο Πέτρος αισθανόμενος να καταποντίζεται ένεκα των δυνατών κυμμάτων, ζητά χέρι βοηθείας από τον Κύριο,  ο οποίος τον προσκαλεί κοντά Του.  Κάνει την κίνηση να πλησιάσει ο Πέτρος,  αλλά, ένεκα της ανθρωπίνης ελειμματικότητας, οι λογισμοί τού δημιουργούν δισταγμό, τον βυθίζουν.

Ο Κύριος τον ρωτά «ολιγόπιστε εις τι εδίστασες».

 

Άρα,  είναι απαραίτητη η πίστη με αγάπη ενεργουμένη. Η διεργασία αυτή για να έχει θετικά  αποτελέσματα χρειάζεται υπομονή και ταπείνωση. 

 

Αυτή τη διεργασία επισημαίνει και ο Απόστολος περιγράφοντας ανθρώπινες καταστάσεις τόσο επίκαιρες και κλασικές όταν αντί των αξιών της πίστης,  της αγάπης, της υπομονής και της ταπείνωσης κυριαρχεί το εγώ και οι εμπαθείς καταστάσεις.  Πως να ανθοφορήσει η ενότητα και η αυθεντική προσφορά ως διακονία με ευσπλαχνία του λαού του Θεού κατεξοχήν από εκείνους που ετάχθηκαν για αυτή την αποστολή. 

 

Το μυστικό είναι η αγάπη για το έργο προσφοράς. Παράδειγμα η μητέρα όλων μας η Ελεούσα του Κύκκου,  που σήμερα με ευλάβεια όλοι προστρέχουμε στη χάρη της και την παρακαλούμε μαζί με την αδελφότητα που εγκαταβιεί στις αυλές της Βασιλικής Μονής ως τόπος της μετανοίας και προσευχής για όλη την ανθρωπότητα. 

 

Τη ενδόξω μνήμη σου η Κύπρος μας και η οικουμένη ολόκληρος προσκυρτώσα σήμερον μετ’ ευφροσύνης μυστικῶς Θεοκυῆτορ κραυγάζει σοι χαῖρε Παρθένε  Ελεούσα Κυκκώτισσα Χριστιανῶν τό καύχημα!

 

Ευχθήτε Πανιερώτατε πάτερ και Δέσποτα όλοι μας, όλος ο λαός και εξαιρέτως οι ταγοί μας να έχουμε αυτή τη συνείδηση και αυτή την ομορφοσύνη, έχοντας επίγνωση ότι είμαστε εικόνες του Θεού,  ναός του Αγίου Πνεύματος.

 

Χαίρε Παρθένε Ελεούσα Κυκκώτισσα Χριστιανῶν τό καύχημα!