Μνήμη των Αγίων Μαρτύρων Ερμύλου και Στρατονίκου (13 Ιανουαρίου)

Σήμερα, 13 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Αγίων μαρτύρων Ερμύλου και Στρατονίκου, οι οποίοι έζησαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Λικινίου (308-323 μ.Χ.), ο οποίος, για να φανεί αρεστός τους ειδωλολάτρες που αντιπαθούσαν το Μέγα Κωνσταντίνο, διέταξε, γύρω στα 320 μ.Χ., διωγμό κατά των Χριστιανών.

Ο Άγιος Έρμυλος ήταν διάκονος στο λειτουργικό έργο της Εκκλησίας. Όταν παρουσιάσθηκε ενώπιον του αυτοκράτορα και ομολόγησε την πίστη του στο Χριστό, υποβλήθηκε σε φοβερά βασανιστήρια.

Μεταξύ εκείνων που παρευρίσκονταν κατά την ώρα του μαρτυρίου του, ήταν και ο φίλος του Στρατόνικος, ο οποίος υπέφερε πολύ για τα παθήματα του φίλου του. Μπροστά στο θέαμα του μαρτυρίου, ο Στρατόνικος προσευχόταν στον Πανάγιο Τριαδικό Θεό, ενώ ταυτόχρονα δεν μπόρεσε να κρατήσει τους στεναγμούς και τα δάκρυά του.

Τότε, οι δήμιοι αντελήφθηκαν ότι και ο Στρατόνικος είναι Χριστιανός. Τον συνέλαβαν, κατόπιν ανώτερης εντολής, και τον κάλεσαν να αρνηθεί το Χριστό. Αυτός με σθένος αντιστάθηκε και ακολούθησε το δρόμο της καλής ομολογίας.

Έτσι το μαρτύριο για την αγάπη του Χριστού, επεκτάθηκε και σ’ αυτόν. Τον κτύπησαν και ακολούθως τον έριξαν μαζί με τον Έρμυλο στον ποταμό Ίστρο (Δούναβη), όπου και οι δύο στρατιώτες του Χριστού δέχτηκαν το μακάριο τέλος και έλαβαν τους στεφάνους του μαρτυρίου.

Κάποιοι Χριστιανοί, που πληροφορήθηκαν τα γεγονότα, κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, για να βρουν τα τίμια λείψανα των δύο Αγίων. Και όταν, μετά από τρεις μέρες, τα είδαν κάπου στις όχθες του ποταμού, τα παρέλαβαν και τα ενταφίασαν μαζί.

Οι τιμώμενοι σήμερα μάρτυρες Έρμυλος και Στρατόνικος έφυγαν από την κοσμική σύγχυση και μετατέθηκαν με το θάνατό τους στη γαλήνη. Έτσι, αναδείχθηκαν μάρτυρες και όσιοι, με την εγκράτεια, την πίστη, την υπομονή και το μαρτύριό τους.

Ιδιαίτερα για το Χριστιανό το ανθρώπινο σώμα είναι ιερό. Και τούτο διότι ο δημιουργός Θεός ενεφύσησε στο ανθρώπινο πλάσμα πνοή ζωής. Ακόμη, γιατί στην Εκκλησία βαπτίζεται και μυρώνεται στο όνομα της Παναγίας Τριάδας, ο όλος άνθρωπος ως ψυχοσωματική οντότητα.

Ο σεβασμός λοιπόν στα λείψανα του κάθε νεκρού ανθρώπου μάς προσφέρει τη δυνατότητα να αντιληφθούμε πόσο σπουδαία είναι η αξία και η τιμή που απονέμει η Εκκλησία στα άφθορα ιερά λείψανα των Αγίων ανθρώπων.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου