Εορτασμός του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην ελληνική παροικία Harrow, στο Λονδίνο (25 Μαρτίου 2024)
Την Δευτέρα, 25 Μαρτίου 2024, με τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτα, τελέστηκε Όρθρος και Θεία Λειτουργία προϊσταμένου του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος και Αγίας Παρασκευής στην περιοχή Harrow, στο Λονδίνο.
Μεγάλος αριθμός πιστών της ελληνικής παροικίας του Λονδίνου καθώς και άλλοι ορθόδοξοι χριστιανοί της ευρύτερης περιοχής συμμετείχαν προσευχόμενοι στον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου αλλά και για να τιμήσουν την Εθνική Παλιγγενεσία του 1821.
Τον Θεοφιλέστατο πλαισίωσαν ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου και ο Διάκονος π. Ανδρέας Ματέι.
Στην ομιλία του ο Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος αναφέρθηκε στο νόημα των δύο εορτών και τη σημασία τους για μας σήμερα.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε η Δοξολογία για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.
Ακολούθως, ο Θεοφιλέστατος ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων κ. Νικήτα για την ευλογία και την άδεια να τελέσει τη Θεία Λειτουργία εν μέσω των αποδοίμων αδελφών που ζουν και εργάζονται στη Μεγάλη Βρεταννία.
Εκ μέρους της ενορίας Αγίου Παντελεήμονος και Αγίας Παρασκευής ο κ. Παντελής Δημοσθένους και κ. Πανίκος Ηροδότου προσέφεραν στον Θεοφιλέστατο ένα επιγονάτιο με την εικόνα της Ανάστασης.
Ακολούθησε γεύμα στην αίθουσα συνάξεων της ενορίας.
Την Κυριακή, 24 Μαρτίου 2024, ο Θεοφιλέστατος συλλειτούργησε με τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας κ. Νικήτα και τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κολωνείας κ. Αθανάσιο στον Καθεδρικό Ιερό Ναό της Αγίας Σοφίας στο Bayswater, Λονδίνο.
Από την Ενορία Αγίου Παντελεήμονος και Αγίας Παρασκευής, Harrow.
************************************
Ομιλία του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
κατά τον εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821
Δευτέρα, 25 Μαρτίου 2024
Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμονος και Αγίας Παρασκευής Harrow, Λονδίνο
Σήμερα των Ορθοδόξων η μεγαλοπρεπέστατη εορτή των εορτών. Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται.
Σήμερα της σωτηρίας μας το κεφάλαιο και του απ’ αιώνος Μυστηρίου η φανέρωσης.
Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ φέρνει το χαρμόσυνο άγγελμα στην κεχαριτωμένη Μαριάμ στη Ναζαρέτ, διότι αυτή αναδεικνύεται Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και Ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ. Νύμφη ανύμφευτος Παρθένος. Πλατυτέρα των ουρανών.
Με την υπακοή της Παναγίας στο θέλημα του Θεού ξεκινά να υφαίνεται στα σπλάχνα της ασπόρως το έμβρυο Χριστός, ο Θεάνθρωπος Σωτήρας του κόσμου, ο οποίος ανακαλεί με την ενανθρώπησή Του τον άνθρωπο στο αρχαίο κάλλος του Παραδείσου.
Ιδού γιατί μεταλαμβάνουμε τα Άχραντα Μυστήρια. Θρεφόμαστε με το αναστημένο Σώμα και αίμα του Σωτήρος Χριστού. Η Μετάληψη μάς δίδει το άνοιγμα στη Βασιλεία του Θεού, στην αιωνιότητα, τον Παράδεισο.
Σήμερα, αγαπητοί μου Χριστιανοί, ευρίσκομαι ενώπιον σας με τις ευλογίες και την κανονική άδεια του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας κ. Νικήτα και ερχόμενος από τη Λευκωσία, με τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Γεωργίου, από τον οποίο σας μεταφέρω εγκάρδιες ευχές και την πατρική του αγάπη.
Σήμερα, το Έθνος των Πανελλήνων όπου γης χαίρει για την ουράνια σωτηρία, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και της πατρίδος την ελευθερία.
25 Μαρτίου 1821, 25 Μαρτίου 2024.
Οι ήρωες του 1821 μάς άφησαν την παρακαταθήκη. Ζούσαν πρώτα τον Χριστό ως Βασιλέα του σύμπαντος κόσμου και ταυτόχρονα πονούσαν για την σκλαβιά που κυριαρχούσε σε όλη την πατρίδα, μέχρι την ώρα του ξεσηκωμού. Ενωμένοι μια ψυχή οι πανέλληνες ποθούσαν να αγωνιστούν για την ελευθερία και τα πανανθρώπινα δίκαια αποτινάζοντας τα δεσμά του οθωμανικού ζυγού, ο οποίος ζύγωνε τον τράχηλό των Ελλήνων για 400 χρόνια!
Έχει λεχθεί ότι «αν είναι προνόμιο ξεχωριστό της ιστορίας να είσαι Έλληνας, υψηλό και βαρύ ταυτόχρονα είναι το χρέος να είσαι συνειδητός και άξιος Έλληνας, Χριστιανός Ορθόδοξος», ο οποίος διατηρεί την ιστορική μνήμη λαμπερή και ανόθευτη. Αφουγκράζεται τα μηνύματα στα λόγια των επιγραφών στους βωμούς και στα μνημεία του πανάρχαιου Ελληνικού Πολιτισμού. Φαίνεται ποια είναι η ευλογημένη αφετηρία όλων εκείνων που κινούν το ιστορικό γίγνεσθαι.
Διακόσια τρία έτη από την ημέρα του ξεσηκωμού όλων των στρωμάτων του ελληνικού λαού. Οι Έλληνες ύψωσαν το λάβαρο της Αγίας Λαύρας το οποίο σήμανε την έναρξη του αγώνα, με τη βοήθεια του Θεού και με σύμμαχο την υπέρμαχο Στρατηγό, και όλοι ενωμένοι για να ελευθερώσουν την πατρίδα.
Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει και τους υφάλους που καλείται να ξεπερνά το Έθνος, η συνείδηση του Έλληνα παραμένει σε εγρήγορση. Όπου κι αν βρίσκονται ανά την υφήλιο οι Ρωμιοί, έχουν έντονη τη σύνδεση με την πατρίδα και ότι την συναποτελεί σήμερα τον 21ο αιώνα της μεταμοντέρνας εποχής, κάθε φορά που η ιστορική μνήμη τους φέρνει αντιμέτωπους με τα σύμβολα της ελευθερίας, διότι τι άλλο έχουν εκτός από ελευθερία και γλώσσα ελληνική, σύμφωνα με τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό.
Οφείλουμε να θυμόμαστε και να μεταλαμπαδεύουμε στη νέα γενεά των όπου γης Ελλήνων τον ηρωισμό και το θάρρος των προγόνων στο σύνολό τους, ανεξάρτητα από θέσεις και αξιώματα. Να κρατάμε την αξία του ηρωϊσμού του πέρα και πάνω από τα πρόσκαιρα και εφήμερα του κόσμου τούτου, με τόλμη και αξιοπρέπεια πάντα ενωμένοι και προσηλωμένοι στον κοινό στόχο και αγώνα: η πατρίδα να αναπνεύσει αέρα ελευθερίας! Και τότε και σήμερα, στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης.
«Ποιος είδε στην Ιστορία» – έγραφε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης – «όχι από δυο-τρεις, πεντ’ –έξι ή εξήντα ή εκατό ή χίλιους άνδρες αλλά από 800 και παραπάνω χιλιάδες – όσοι ήτανε τότε οι Έλληνες – συνωμοσία που έκλεινε τον ανδρικό πληθυσμό μέσα στην Ελλάδα κι αυτόν που ζούσε έξω από τον τόπο, από την Πετρούπολη και τη Μόσχα ως την Οδησσό και τα Καρπάθια κι ως το Τριέστι και το Παρίσι, την Ευρώπη και την Ασία – τη συνωμοσία ολάκερου Έθνους, που είχε το κέντρο της σ’ αυτή την πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κάτω από τη μύτη του Σουλτάνου, χωρίς να μπορέσει ποτέ να την ξεσκεπάσει;».
Προτού ιδρυθεί η οργάνωση της Φιλικής Εταιρείας, ξεκίνησαν τον αγώνα οι κλέφτες και αρματολοί.
Τα προαιώνια μηνύματα «αμύνεσθε περί Πάτρις» του Ομήρου, το «ή ταν ή επί τας» των Σπαρτιατών, το «ου καταισχυνώ όπλα τα ιερά» των Αθηναίων εφήβων, το «θνήσκε υπέρ πατρίδος» του Κλεόβουλου, το «πάντες αυτοπροαίρετως αποθανούμεν» του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωσταντίνου Παλαιολόγου, το «η Ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, … η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη!» του Εθνομάρτυρα Αρχιεπισκόπου Κύπρου Κυπριανού, ο οποίος σφράγισε με τη θυσία του στην αγχόνη την αφοσίωσή του για την πατρώα πίστη, την αγάπη του για τη μεγάλη πατρίδα την Ελλάδα, καθώς και τον πόθο του για την ελευθερία και την αξιοπρέπεια των Κυπρίων μέσα στο πλαίσιο της ελευθερίας κάθε Ελληνικής γης.
Κάθε φορά που η μνήμη ίσταται με δέος ενώπιον των μεγάλων σταθμών ηρωισμού και αγώνων για την ελευθερία της πατρίδας από ένα δυνάστη κατακτητή, επιβεβαιώνει τις αξίες και τις καταβολές μας, οι οποίες είναι βαθιά ριζωμένες στο DNA μας, όπου κι αν είμαστε, όπου κι αν γεννηθήκαμε, ακόμη εκεί που δημιουργούμε και διαπρέπουμε.
Οι αξίες της ελληνικής φυλής είναι οικουμενικές, είναι πανανθρώπινες. «Έλληνες καλούνται οι της ημετέρας Παιδείας μετέχοντες», μάς θυμίζει ο Ισοκράτης. Με την παρουσία μας στη διασπορά σε όλο τον κόσμο, μπολιάζουμε τις κοινωνίες των ανθρώπων με αυτές τις αξίες και τον πολιτισμό μας. Τον ελληνικό και τον χριστιανικό. Η Αγία μας Ορθόδοξος Εκκλησία μάς κρατά με ένα απερίγραπτο και ανεκτίμητο τρόπο ενωμένους και δημιουργικούς στην οικογένειά μας, στον χώρο εργασίας και προσφοράς. Όπου κι αν είμαστε, από όποια γωνιά ελληνική και αν καταγόμαστε, είμαστε Έλληνες χωρίς συμβιβασμούς, σοβινισμούς και μισαλλοδοξίες. Με σεβασμό στον κάθε άνθρωπο και την καταγωγή του.
Αυτό είναι το θαύμα που διαρκεί και στη νήσο μας την αποστολοβάδιστη 3500 χρόνια και μιλάμε καθάρια ελληνικά. 2000 χρόνια διαρκεί και επεκτείνεται το μήνυμα της Ανάστασης του Σωτήρος Χριστού, το χαρμόσυνο ευαγγέλιο έφθασε από την ημέρα της Πεντηκοστής, το Μαρτύριο του Πρωτομάρτυρα Στεφάνου, τους Αποστόλους Βαρνάβα, Παύλο και Μάρκο, τον Τετραήμερο Λάζαρο και τόσους άλλους Αγίους και Μάρτυρες έως τις ημέρες μας. Από τον Απόστολο Ανδρέα στην Καρπασία έως τον Άγιο Νεόφυτο στην Πάφο, από τον κάμπο της Μεσαορίας έως την Κερύνεια, του Μόρφου και τη Λεμεσό, την Τροοδίτισσα, την Κυκκώτισσα, την Παναγία των Καθάρων στη γενέτειρά μου τον Λάρνακα της Λαπήθου. Τον Άγιο Δημητριανό της Κυθρέας μέχρι τον Άγιο Αναστάσιο της Περιστερωνοπηγής, τον Άγιο Σπυρίδωνα της Τριμυθούντας, το Σταυροβούνι και το Όμοδος. Ολόκληρη την Αποστολοβάδιστο νήσο, την Κύπρο μας.
Η Κύπρος, η μακαρία νήσος, του Μεσαιωνικού χρονογράφου, της οποίας η γεωγραφική θέση την αναδεικνύει και την ταλαιπωρεί διαχρονικά. Εντούτοις, «Πολλούς αφέντες άλλαξε, δεν άλλαξε καρδιά», ούτε « η γης έχει κρικέλια για να την πάρουν» οι κατακτητές και να την πάνε μαζί τους αιώνες τώρα!
Παρά τις προδοσίες, δυστυχίες και τυραννίες, αντέχει ακόμα το Ελληνικό πνεύμα και πολιτισμός στην Κύπρο και σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής των Ελλήνων της Κύπρου. Αντέχει η Κύπρος. Αν και είναι μέλος της Ε.Ε. όλη η κυπριακή επικράτεια, εντούτοις το βόρειο τμήμα για 50 έτη αιμορραγεί λόγω της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης κατοχής. Αντέχει διότι έχει αποθέματα πίστης και εμπιστοσύνης στο θέλημα του Θεού, πάρα τις εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες. Σε κάθε της πόλη ή χωριό έχει τάφους προγόνων και εξ αυτών πολλών Αγίων ανδρών και γυναικών που μαρτυρούν τη ζωοδότρα Αγία μας Ορθόδοξο Πίστη. Μόνο έτσι εξηγείτε γιατί παραμένουμε στη γη που μας γέννησε και θα παραμείνουμε εκεί προσδοκώντας καλύτερες ειρηνικές ημέρες ιδιαίτερα για τις νέες γενεές.
Όσο περισσότερο γνωρίζουμε οι Έλληνες της Κύπρου και οι όπου γης ομογενείς την ιστορία μας, δίκαια είμαστε υπερήφανοι για αυτή. Όταν διατηρούμε την αυτοσυνειδησία μας και την ταυτότητα μας τότε δεν χανόμαστε. Μόνο «όντας ο κόσμος λήψη». Δηλαδή τα έσχατα, το τέλος της ιστορίας της ανθρωπότητας, διότι την προστατεύει από ψηλά ο Θεός μας.
Τα νάματα των αγώνων και των θυσιών ανά τους αιώνες μέχρι το 1821 και τους Βαλκανικούς και Παγκόσμιους πολέμους, με αποκορύφωμα τον απελευθερωτικό αγώνα του 1955-59, αλλά και την αντίσταση έως εσχάτως το τραγικό 1974, παρά την προδοσία, για την προάσπιση της ελευθερίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι μεγάλα και ιερά για εμάς όλα αυτά, το ίδιο και για εσάς όλους τους αδελφούς μας της διασποράς και ασφαλώς για τις επερχόμενες γενεές των Ελλήνων.
Ας κρατήσουμε τούτη τη σημερινή ημέρα χαρούμενα και εορταστικά. Αφού η κυρία Θεοτόκος έγινε ο τόπος που κυοφορήθηκε ασπόρως ο Υιός και Λόγος του Θεού και Σωτήρας του κόσμου.
Κρατώντας ο καθένας μας τους πανάχραντους δεσμούς της φυλής, Ελλάδα και Ορθοδοξία μπορούμε να ανοίγουμε τα φτερά μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι άξια και τίμια.
Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους Ήρωές μας.
Ζήτω το έθνος των Ελλήνων! Ζήτω η 25η Μαρτίου 1821!
Χρόνια πολλά και καλό Πάσχα να αξιωθούμε!
