Εισαγωγή – Τα χρόνια του Ιησού

Εισαγωγή Ο Χριστιανισμός ξεχωρίζει σε σχέση με όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου, γιατί στο επίκεντρο της ζωής και της διδασκαλίας του τοποθετεί όχι έναν άνθρωπο με προφητική αποστολή ή θείες ιδιότητες, αλλά αυτόν τον ίδιο το Θεό, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.

Η όλη συμπεριφορά και δράση Του προκάλεσε την αντίδραση και το μένος των αρχόντων του Εβραϊκού λαού, οι οποίοι φοβούνταν ότι εξαιτίας Του θα έχαναν το κύρος που είχαν ως τότε στα λαϊκά στρώματα. ΄Ετσι ζητούσαν ευκαιρία να Τον συλλάβουν και να Τον τιμωρήσουν. Η καταδίκη Του στηρίχτηκε στα ίδιά Του τα λόγια, τα οποία θεωρήθηκαν βλασφημία. Η λεγόμενη δίκη του Ιησού υπήρξε αντικανονική -από την άποψη της εβραϊκής δικαιοσύνης- για πολλούς λόγους. Προπαντός γιατί, όπως σημειώθηκε πιο πριν, ο κατηγορούμενος υπήρξε κατήγορος του εαυτού Του, ενώ θα έπρεπε η υποτιθέμενη ενοχή Του να στοιχειοθετηθεί μέσα από τη μαρτυρία δύο ή τριών μαρτύρων, όπως προέβλεπε ο νόμος που καταγραφόταν στο Δευτερονόμιο. Τελικά η δίκη-παρωδία οδήγησε τον Χριστό στο σταυρικό θάνατο. Τρεις μέρες μετά την ταφή Του ο Ιησούς ανέστη εκ νεκρών, όπως είχε προαναγγείλει και, αφού εμφανίστηκε αρκετές φορές σε πολλούς ανθρώπους, αναλήφθηκε στους ουρανούς. Ο θάνατός Του είχε δώσει το έναυσμα για τη συγκρότηση της Εκκλησίας. Κατά τη διάρκεια της Πεντηκοστής εγκαινιάζεται επίσημα η παρουσία της στον κόσμο, με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος στους μαθητές που ήταν συναγμένοι στο Υπερώο των Ιεροσολύμων, σύμφωνα με τη σχετική διήγηση των Πράξεων των Αποστόλων.

Αλέξης Αλεξάνδρου