Ἀρχιμανδρίτου Φωτίου Ἰωακεὶμ Σύμφωνα μὲ τὶς γνωστὲς ἁγιολογικὲς πηγές, οἱ μάρτυρες Ἀριστοκλῆς πρεσβύτερος, Δημητριανὸς διάκονος καὶ Ἀθανάσιος ἀναγνώστης μαρτύρησαν κατὰ τὸν Μεγάλο Διωγμὸ ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, ποὺ ὑποκίνησε παντοιοτρόπως ὁ Καίσαρας Μαξιμιανὸς Γαλέριος καὶ συνυπέγραψε σχετικὸ διάταγμα μὲ τὸν πενθερό του καὶ Αὔγουστο τῆς ἀνατολικῆς αὐτοκρατορίας Διοκλητιανό. (περισσότερα…)
Η νηστεία των Αγίων Αποστόλων (Πέτρου και Παύλου) δεν έχει συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, καθώς η έναρξή της εξαρτάται από την κινητή εορτή του Πάσχα. Αρχίζει από τη Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων και λήγει στις 28 Ιουνίου, δηλ. την παραμονή της εορτής των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κατά την περίοδο αυτή νηστεύουμε από το κρέας και τα γαλακτοκομικά. Το ψάρι επιτρέπεται κάθε μέρα εκτός από Τετάρτη και Παρασκευή. Αναφέρουν για την αξία και τη σημασία της νηστείας: 1) ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός: «Πρέπει και ημείς, αδελφοί μου, οι [...]
ΛΟΓΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΝΔΟΞΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑ* «Ἐγκωμιαζομένων δικαίων εὐφρανθήσονται λαοί…»[1] Μακαριώτατε, Ἅγιοι ἀρχιερεῖς, Σεβαστοὶ Πατέρες, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί, Ἡ σημερινὴ λαμπρὰ ἑορτὴ εἰς τὸ μέσον τῆς ἑβδομάδος τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος προβάλλει εἰς εὐφημίαν τὸν θεσπέσιον καὶ ὡς ἀληθῶς τρισμακάριον καὶ ἐν ἀποστόλοις ἐπισημότατον υἱὸν τῆς παρακλήσεως[2] καὶ φωστῆρα τῆς οἰκουμένης, Βαρνάβαν τὸν πολυΰμνητον, τὸ τῶν Κυπρίων σεμνὸν ἐγκαλλώπισμα καὶ τῆς οἰκουμένης ἀκαταγώνιστον πρόμαχον. Φωτισθείς ὑπό τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος, ὡς καὶ οἱ ἄλλοι ἀπόστολοι, ἀνεδείχθη ὄντως παράκλητος καὶ στήριγμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἰδιαιτέρως τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Ἂς τὸν [...]
Χριστόδουλου Γ. Παχουλίδη Αΐδιος πρέπει να είναι η ευγνωμοσύνη ημών των Κυπρίων προς τους δύο μεγάλους της Εκκλησίας μας Αποστόλους, τον Ταρσέα Παύλο και το συμπατριώτη μας Βαρνάβα, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα διά να απαλλαγούν οι πρόγονοί μας από τη βδελυρή θρησκεία του δωδεκαθέου του Ολύμπου και να ενστερνισθούν την κοσμοσωτήρια θρησκεία του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού. Ιδιαίτερη όμως ευγνωμοσύνη πρέπει να τρέφουμε προς τον Απόστολο Βαρνάβα, γιατί για χάρη του άρχισε την Α΄ του αποστολική περιοδεία από την Κύπρο ο Απόστολος των Εθνών Παύλος. Η Κύπρος τότε [...]
Για τον Απόστολο Βαρνάβα γίνεται λόγος στις Πράξεις των Αποστόλων από τον Ευαγγελιστή Λουκά, κυρίως στα κεφάλαια 4, 13 και 15. Γνωρίζουμε ότι γεννήθηκε στην Κύπρο και το πρώτο όνομα του Αποστόλου Βαρνάβα (61 μ.Χ., Σαλαμίνα, Κύπρος) ήταν Ιωσής ή Ιωσήφ και ότι ήταν Ιουδαίος Λευίτης. Οι Απόστολοι του έδωσαν το όνομα «Βαρνάβας», το οποίο σημαίνει «υιός παρακλήσεως», δηλαδή «γιος παρηγοριάς» (Πράξεις 4:36), ίσως επειδή παρηγορούσε τους φτωχούς και στερημένους, όπως π.χ. στην περίπτωση (Πράξ. 4:37) που πούλησε το αγρόκτημά του και παρέδωσε ολόκληρο το αντίτιμο στο κοινό ταμείο της [...]
Ἀρχιμ. Βασίλειου Γοντικάκη Δέν εἶναι ἡ Ἐκκλησία αὐτό πού νομίζουμε. Μᾶς πῆραν μωρά παιδιά ἀπό τόν μαστό τῆς μάνας μας, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Μᾶς ἔμαθαν ἄλλα. Μᾶς ἔδωσαν νά πιοῦμε γάλα κονσέρβας. Μᾶς ἔκοψαν ἀπό τίς ρίζες. Μᾶς χώρισαν ἀπό τήν Παράδοση. Μᾶς ἀπομάκρυναν ἀπό τό σπίτι μας. Μᾶς ἔκαμαν ἀλλοδαπούς στόν τόπο μας. Βάλθηκαν νά μᾶς ξεμάθουν τή μητρική μας γλῶσσα, τή γλῶσσα τῆς Ὀρθοδοξίας, τή μητρική γλῶσσα τοῦ ἀνθρώπου. (περισσότερα…)
(Στυλιανού Παπαδόπουλου, Ο πληγωμένος αετός, εκδ. Αποστολική Διακονία, σελ. 214-222). Ετοιμάζεται να μιλήσει για το Άγιο Πνεύμα. Όλες τις μέρες τούτες, θέμα κύριο στις συζητήσεις των χριστιανών στην Πόλη ήταν αυτά που ανέπτυξε ο Γρηγόριος. Η επιτυχία ολοφάνερη. Λουφάξανε οι αρειανοί λογάδες, μασάγανε τα λόγια τους. Οι ορθόδοξοι πλέον κυκλοφορούσανε με το αίσθημα του νικητή. Ο αετός της θεολογίας τους είχε απαλλάξει από την καταφρόνια των αντιπάλων και από κάποιο δικό τους αίσθημα μειονεκτικότητας. Ο Γρηγόριος —και το ξέρανε οι ακροατές του— δεν είχε τελειώσει τον κύκλο των ομιλιών τούτων, που μείνανε [...]
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, θεωρείται ο δημιουργός της θεολογίας της καθημερινής ζωής. Κι αυτό γιατί έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την οικογένεια. (περισσότερα…)
Η Εκκλησία, εφόσον είναι σώμα Χριστού, που σκοπό έχει την σωτηρία των ανθρώπων, δεν κινδυνεύει να αφανιστεί, να καταποντιστεί (PG 52,429), να χαθεί. Άρχοντες θρησκευτικοί, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος, άλλοτε και τώρα, φορείς της κοσμικής εξουσίας, αιρετικοί και οι ίδιοι οι δαίμονες «επολέμησαν την Εκκλησίαν», η οποία όχι μόνο δεν νικήθηκε αλλ’ «υπέρ τους ουρανούς αναβέβηκε» (PG 52, 397-8). Παρά ταύτα κινδυνεύει συνεχώς η ενότητα της Εκκλησίας, ενώ το γεγονός του Σώματος του Χριστού, η Εκκλησία δηλαδή, σημαίνει και αποτελεί ενότητα πραγματική, «… Εκκλησίαν δε Θεού καλεί (= ο Παύλος), [...]
Σε διάστημα σαράντα ημερών, ο Χριστός εμφανίστηκε στους μαθητές του έντεκα φορές. Είδαν, ψηλάφισαν και πίστεψαν ότι είναι πράγματι ο Χριστός κι όχι φάντασμα. Ο Χριστός απευθύνεται στους μαθητές μετά την ανάστασή Του, για να διαπιστώσουν με τις ίδιές τους τις αισθήσεις ότι είναι πραγματικά ο Διδάσκαλός τους: «ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα». (περισσότερα…)
