Αρχιμ. Γρηγόριος Μουσουρούλης: Λόγος Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Μουσουρούλη Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Λόγος Ὅταν μᾶς ἀδικοῦν («Τόν ἑαυτόν μή ἀδικοῦντα οὐδείς παραβλάψαι δύναται» (ΕΠΕ 31,496) (περισσότερα…)
Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου Γρηγορίου Μουσουρούλη Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Λόγος Ὅταν μᾶς ἀδικοῦν («Τόν ἑαυτόν μή ἀδικοῦντα οὐδείς παραβλάψαι δύναται» (ΕΠΕ 31,496) (περισσότερα…)
Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου Λόγος «Τέτοιος Ἐπίσκοπος μᾶς ἐταίριαζε» «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος...» (Ἑβρ. ζ´26) ******* «Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν Ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος» «Πάλιν Ἰησοῦς ὁ ἐμός καί πάλιν μυστήριον»· ἀνακράζει ὁ τῆς θεολογίας ἐπώνυμος, προκειμένου νά ὁμιλήσει γιά τόν Χριστό. «Πάλιν Ἰωάννης ὁ ἐμός», ἀναφωνεῖ μετά ρίγους συγκινήσεως ὁ καλούμενος ὑπό τῆς μεγαθυμίας σας, Μακαριώτατε πάτερ, σεπτή τῶν Ἱεραρχῶν χορεία, σεβαστοί πατέρες καί ἀγαπητοί ἀδελφοί, νά ψελλίσει τήν ὥρα αὐτή, ὡς ἄλλο νήπιο, φθόγγους ἐγκωμιαστικούς τῆς ἱερᾶς κεφαλῆς τῆς Βασιλίδος τῶν πόλεων. «Ὁ τῶν τοῦ Θεοῦ ἀπορρήτων σοφός καί ὑποφήτης Ἰωάννης», κατά [...]
Η απιστία προέρχεται από την υπερηφάνεια. Ο υπερήφανος ισχυρίζεται πως θα γνωρίσει τα πάντα με το νου του και την επιστήμη, αλλά η γνώση του Θεού παραμένει ανέφικτη γι’ αυτόν, γιατί ο Θεός γνωρίζεται μόνο με αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος αποκαλύπτεται στις ταπεινές ψυχές. Σ’ αυτές δείχνει τα έργα Του, που είναι ακατάληπτα για το νου μας. Με τον φυσικό μας νου μπορούμε να γνωρίσουμε μόνο τα γήινα πράγματα, κι αυτά μερικώς, ενώ ο Θεός και όλα τα ουράνια γνωρίζονται με το Άγιο Πνεύμα. Μερικοί μοχθούν σ’ όλη τους [...]
Ὅτε τὸν παναρμόνιον τουτονὶ κόσμον ἐξ ἀρχῆς ἔπλαττεν ὁ Θεὸς, θαύματα ἐπὶ θαύμασιν εἰργάσατο, οὐ νόμῳ φύσεως δουλεύων, ἀλλ' ἐξουσίᾳ δυνάμεως πάντατεκταινόμενος. Οἷόν τι λέγω· Ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. Εἶδες τάξιν καὶ ἀκολουθίαν; Πρότερον τὸν ὄροφον, καὶ τότε τὸ ἔδαφος. Ὅπερ γὰρ εἶπον, οὐ νόμῳ φύσεως ἐδούλευεν, οὐδὲ τάξει τέχνης, ἀλλ' ἐξουσίᾳ δυνάμεως. Εἱστήκει ἡ στέγη, καὶ τὸ ἔδαφος οὐκ ἐφαίνετο· ἡ γὰρ δύναμις τοῦ ἐργαζομένου πάντα διεκράτει. Ἐρώτησον τὸν αἱρετικόν· Εἰπέ μοι, πῶς ἡ στέγη ἐγένετο, καὶ τὸ ἔδαφος οὐχ ὑπέκειτο; εἰπέ μοι τὸν λογισμὸν, εἰπέ μοι τὸν τρόπον. Ἀλλὰ σιγᾷς, καὶ πίστει σεαυτῷ παραχωρεῖς. Ποίας ἄξιος εἶ συγγνώμης, τὰ μὲν κοσμικὰ καὶ ἐπίγεια τῇ πίστει σεαυτῷ παραχωρῶν, τὰ δὲ θεῖα καὶ ἐπουράνια περιεργαζόμενος καὶ πολυπραγμονῶν; Ἐποίησε τὸν οὐρανὸν [...]
Ο Ιησούς Χριστός φανερώνει την αρμονική κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό και, κατ᾽ επέκταση, με τον εαυτό του, τον συνάνθρωπό του και τη φύση. (περισσότερα…)
Οι λίγες σκέψεις που θα θελα να μοιραστώ μαζί σας έχουν ως αρχικό πλαίσιο ένα στίχο από το ποίημα του Άγγλου Νομπελίστα ποιητή Τόμας Έλλιοτ, από το Choruses from “The Rock’’ (Χορικά από τον Βράχο): «Που είναι η σοφία που έχουμε χάσει μέσα στην πληροφόρηση; Η αδιάκοπη καθημερινή πληροφόρηση για ένα πλήθος πραγμάτων, θεωριών και γεγονότων δημιουργεί τον κίνδυνο να γίνουμε τελικά ένα τεράστιο αρχείο από σημαντικά και ασήμαντα πράγματα. (περισσότερα…)
«Απόκρυφα χριστιανικά κείμενα» -ή, σύμφωνα με άλλη επικρατούσα ονομασία, «Απόκρυφα της Καινής Διαθήκης», κατ’ αντιδιαστολή προς τα «Απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης» – ονομάζονται διάφορα ανώνυμα ή ψευδεπίγραφα χριστιανικά κείμενα, γραμμένα απο τον 2ο μ.Χ. αιώνα και εξής, που δεν συμπεριλαμβάνονται στον ‘κανόνα’ της Κ.Δ. αλλά αναγινώσκονται απλώς ή απορρίπτονται απο τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των πρώτων αιώνων Σχετίζονται όμως με την Κ.Δ. (και έτσι εξηγείται η επικρατούσα ονομασία τονς) τόσο από πλευράς φιλολογικού είδους (είναι Ευαγγέλια, Πράξεις, Επιστολές, Αποκαλύψεις, αλλά και Διάλογοι, Ερωτήσεις, κ.ά.π.) όσο και από πλευράς περιεχομένου, διότι [...]
Ἑορτάζει ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικὸς κόσμος τὴν κορυφαία θεομητορικὴ ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἡ ἡμέρα μᾶς καλεῖ νὰ μιλήσουμε. Ὁ παροιμιαστὴς μᾶς προτρέπει νὰ τιμοῦμε τὴ μνήμη τῶν ἁγίων μὲ ἐγκώμια, μὲ ὕμνους καὶ λόγια ἐπαινετικά· «μνήμη δικαίων μετ’ ἐγνωμίων» (Παροιμ. 10,7). Καὶ ἂν ἀπαιτοῦνται ἐγκώμια κατὰ τὴν μνήμη τῶν δικαίων καὶ τῶν ἁγίων, πόσο μᾶλλον θὰ πρέπει νὰ ἐγκωμιάσουμε τὴν Παναγία, τὴν ἁγιωτέρα ὅλων τῶν ἁγίων καὶ ἀνωτέρα ὅλων τῶν ἀγγέλων. Εἶναι ὅμως εὔκολο νὰ μιλήσουμε γιὰ τὴν Παναγία καὶ νὰ τὴν ἐγκωμιάσουμε; Δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι εἴμαστε ἀνάξιοι [...]
ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ἡ θεία Εὐχαριστία εἶναι τὸ Μυστήριο τοῦ μεγάλου καὶ Μυστικοῦ Δείπνου, ποὺ ἵδρυσε καὶ τέλεσε πρῶτος ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς στὸ ὑπερῶο τῆς Ἱερουσαλὴμ τὸ βράδυ τῆς Πέμπτης, πρὶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τοῦ ἑβραϊκοῦ Πάσχα (Παρασκευή). Αὐτὸ τὸ Μυστήριο παρέδωσε ὁ Κύριος στὴν Ἐκκλησία Του γιὰ νὰ τελεσιουργεῖται σὲ κάθε θεία Λειτουργία. (περισσότερα…)
Η Ορθόδοξη ανθρωπολογία δέχεται πως ο άνθρωπος είναι το μοναδικό ον που πλάστηκε κατ' εικόνα Θεού. Ο εικονισμός του Θεού στο ανθρώπινο πρόσωπο συμφαίνεται με το νου, την ελεύθερη θέληση, τη δυνατότητα αθανασίας και τον κόσμο των αρετών. (περισσότερα…)