Στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας ο Άγιος Ιωάννης ο Χοζεβίτης
Με πνευματική χαρά αναμένουν η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρουμανίας και ο ρουμανικός λαός, την Αγιοκατάταξη του Νεοφανούς Αγίου Ιωάννου του Χοζεβίτου, από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. (περισσότερα…)
Κήρυγμα Κυριακής προ της του Χριστού Γεννήσεως
Κυριακή Πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως Ὁμιλία εἰς τό Εὐαγγέλιον "Γενεαί δεκατέσσαρες" (Ματθ. α´125) Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως σήμερα καί τό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, Μακαριώτατε πάτερ, στό μεγαλύτερο μέρος του εἶναι ἕνας μακρύς κατάλογος ἑβραϊκῶν ὀνομάτων. Ὁ κατάλογος αὐτός ἀρχίζει ἀπό τόν πατριάρχη Ἀβραάμ, πού εἶναι ὁ γενάρχης τῶν Ἑβραίων καί καταλήγει στόν Ἰωσήφ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ὁ προστάτης τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί ἐθεωρεῖτο ἀπό τούς συγχρόνους του Ἰουδαίους πατέρας τοῦ Ἰησοῦ. (περισσότερα…)
Ο άγιος Τυχικός, επίσκοπος Νεαπόλεως Λεμεσού
Ο άγιος Τυχικός, επίσκοπος Νεαπόλεως Λεμεσού (περισσότερα…)
«ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΟΝ»: Δεκέμβριος 2012
Διαβάστε το περιοδικό «ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΟΝ» Τεύχος 3ο Από τον Οκτώβρη του 2010 λειτουργεί στην Ιερά Μονή Χρυσορρογιατίσσης Κέντρο Εικονολογίας. Το Κέντρο φιλοδοξεί να μετατραπεί σε διεθνές Κέντρο μελέτης της εικόνας, μέσω συνεδρίων, εκδόσεων, αρθρογραφίας, φιλοξενίας επιστημόνων για μελέτη κ.α. Το Εικονοστάσιον είναι το επίσημο όργανο του Κέντρου Εικονολογίας. Πρόκειται για περιοδική έκδοση που κυκλοφορεί ανά εξάμηνο. Σε αυτό δημοσιεύονται άρθρα και δοκίμια που σχετίζονται με τη θεολογία, ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, κοσμολογία, ιστορία, τέχνη και εν γένει την ερμηνεία της εικόνας.
Ὁμιλία, σὺν Θεῷ ἁγίῳ, εἰς τὴν παγκόσμιον Ὕψωσιν τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ
«Σταυρὸς ὑψοῦται σήμερον, καὶ κόσμος ἁγιάζεται… Σταυρός, ὁ φύλαξ πάσης τῆς οἰκουμένης, Σταυρός, ἡ ὡραιότης τῆς Ἐκκλησίας» (περισσότερα…)
Tου Οσίου πατρός ημών Παϊσίου του αγιορείτου (+1994)
Η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Οσίου Παισίου του αγιορείτου, του οποίου η διακήρυξη της Αγιότητός του πραγματοποιήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2015. Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης) γεννήθηκε στις 25 Ιουλίου 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας. (περισσότερα…)
Ο Άγιος Αυξέντιος ο «Αλαμάνος» και ο ναός του στην κατεχόμενη Κώμη Κεπήρ
Στολίδι και καύχημα της Αγιοτόκου Νήσου μας αποτελεί ο πάντιμος χορός των αγίων ασκητών της. Πολλοί από αυτούς έφτασαν στον τόπο μας από άλλες γειτονικές χώρες για να συνεχίσουν την ασκητική τους ζωή. Ο ερχομός των αγίων αυτών μαζί με όλους τους άλλους αγίους της Κύπρου έδωσαν αφορμή στον Κύπριο χρονογράφο του 15ου αιώνα Λεόντιο Μαχαιρά να πλέξει το εγκώμιον της Κύπρου ως «Αγίας Νήσου». Γράφει χαρακτηριστικά: «Χρήσιν είνε να φουμίσωμεν την αγίαν νήσσον, και όσον την φουμίσω δεν θέλω πειν ψέματα». Πράγματι ο Μαχαιράς είχε απόλυτο δίκαιο γιατί [...]
Η επανίδρυση της Μονής του Αποστόλου Ανδρέα και τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της
Mέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, στην περιοχή, όπου αργότερα ανηγέρθη η μεγαλοπρεπής Mονή του Aποστόλου Aνδρέα, στην άκρη της χερσονήσου της Καρπασίας, υπήρχε μόνο ο παλαιός ναός του 15ου αιώνα και κάποιες καλύβες, όπου κατέφευγαν όσοι κάτοικοι του Pιζοκαρπάσου είχαν κτήματα σε αυτήν. Tότε εγκαταστάθηκε πλησίον του παλαιού ναού ο π. Iωάννης Nικόλα Διάκου, ο οποίος ανεδείχθη στη συνέχεια στον νέο κτήτορά της. O π. Iωάννης γεννήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 1827 στο Pιζοκάρπασο, όπου και νυμφεύτηκε σε νεαρή ηλικία. Πολύ σύντομα, όμως, απεβίωσαν η σύζυγος και το [...]
Ο Όσιος Κασσιανός ο Αλαμάνος
Με το όνομα αυτό αναφέρονται δύο Κύπριοι Άγιοι οι οποίοι εμπίπτουν στη γνωστή ομάδα των επονομαζόμενων Αλαμάνων Αγίων της Κύπρου. Η ομάδα αυτή των αγίων προβάλλεται με ένα απλό τρόπο στο περισπούδαστο έργο του Κύπριου χρονογράφου του 15ου αιώνα Λεόντιου Μαχαιρά. Ο ένας από αυτούς τους Αγίους έζησε, σύμφωνα με το «Χρονικό» του Μαχαιρά, στο χωριό Αλέκτορα και ο άλλος στην περιοχή του χωριού Αυδήμου. «...Πρός τήν Ἀλέκτοραν εἰς ἕναν τόπον λεγόμενον εἰς τήν Γλυφίαν τό κοιμητήριον τοῦ ἁγίου Κασιανοῦ καί τό σῶμα του καί ἑορτάζουν τον τῇ ις΄. [=16] [...]
Μηνύματα ἀπό τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Θεολόγο
«Μῆτερ ἐμή, τί μ᾽ἔτικτες, ἐπεί Θεόν οὔτε νοῆσαι, οὔτε φράσαι δύναμαι τόσον, ὅσον ἐθέλω;» «Μάνα μου, τί μέ γέννησες, ἀφοῦ οὔτε νά γνωρίσω, οὔτε νά μιλήσω γιά τόν Θεόν μπορῶ, ὅσο τό θέλω;». Ἔχετε ἀκούσει ποτέ τρυφερό-τερο παράπονο ἀνθρώπου πού νά εἶναι μαζί καί ὕμνος ἀγάπης; Μόνο ὁ γιός τῆς «ὀψιτόκου Σάρρας», ὁ «νέος Σαμουήλ», ὅπως αὐτοπροσδι-ορίζεται, ὁ Γρηγόριος, μποροῦσε νά τό διατυ-πώσει. Τόσο φλεγόταν ἡ ψυχή του ἀπό τήν ἀγά-πη πρός τόν Τριαδικό Θεό, ὥστε μόνο γι᾽Αὐτόν ἤθελε νά μιλᾶ, γι᾽Αὐτόν ἤθελε νά ζεῖ, γι᾽Αὐτόν καί νά πεθαίνει. Τόν Γρηγόριο [...]