Ιστορία

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία

Ενέργειες καθορισμού αυτοσυνειδησίας μέσα στον καινούριο κόσμο του 19ου και 20ου αιώνα Στα 1870 η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία συγκρότησε την Α΄ Σύνοδο του Βατικανού, η οποία διατράνωσε την πίστη της στο αλάθητο του Πάπα και το πρόβαλε ως «θεόθεν αποκαλυφθέν δόγμα». Η αντίδραση μέρους των πιστών στις αποφάσεις αυτές συνέβαλε στη δημιουργία σχίσματος ανάμεσα στους κόλπους της Εκκλησίας, γνωστού υπό το όνομα του Παλαιοκαθολικισμού. (περισσότερα…)

Προτεσταντισμός και ακραίες τάσεις

Ο Προτεσταντισμός, ενώ αρχικά, από τον 15ο αιώνα   ξεκίνησε ως κίνημα γνήσιας βίωσης της διδασκαλίας του Χριστού, όπως αυτή είχε αποταμιευθεί στη Βίβλο και ως αντίδραση στην αυθαιρεσία της Καθολικής Εκκλησίας, στην πορεία διασπάστηκε σε πολλές ομάδες ή Εκκλησίες, οι πεποιθήσεις των οποίων, κάποιες φορές, συγκρούονται μεταξύ τους. Στις λεγόμενες παραδοσιακές ανήκει η Λουθηρανική Εκκλησία και οι Καλβινικές ομολογίες. (περισσότερα…)

Ανάγκη πολυφωνίας και σεβασμού της διαφορετικότητας

Στην εποχή μας έχει ιδιαίτερα κατανοηθεί η ανάγκη διαλόγου μεταξύ των διαφορετικών ομάδων του Χριστιανισμού αλλά και μεταξύ  του Χριστιανισμού και των μεγάλων θρησκειών του κόσμου. Προκειμένου να συναντηθεί από κοινού ο Χριστιανικός κόσμος  και να διαλεχθεί, σε σχέση με τις υφιστάμενες δογματικές και άλλες διαφορές του, ιδρύθηκε το 1948 στο ΄Αμστερνταμ το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, στο οποίο συμμετέχουν μεταξύ άλλων 330 Εκκλησίες (η Καθολική εκκλησία συμμετέχει μόνο ως παρατηρητής). (περισσότερα…)

Νεολιθική περίοδος Β΄

Η επόμενη φάση του νεολιθικού πολιτισμού της Κύπρου παρουσιάζει χρήση της κεραμικής, μιας σημαντικότατης ανακάλυψης για τον άνθρωπο. Ο κυριότερος οικισμός αυτής της περιόδου που ξεκινά από το 4500 και διαρκεί μια χιλιετία είναι η Σωτήρα της επαρχίας Λεμεσού (περισσότερα…)

Νεολιθική περίοδος

Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν πως η Νεολιθική περίοδος της λεγόμενης φάσης της Χοιροκοιτίας (7000 - 5800 π.Χ.), η οποία χαρακτηρίζεται από την απουσία κεραμικής γι’ αυτό και ονομάζεται ακεραμική ή προκεραμική, παρουσιάζει και μια πρώιμη φάση, η οποία ξεκινά από τα μέσα της 9ης π.Χ. χιλιετίας (περισσότερα…)

Οι πρώτοι Κύπριοι

Η πιο ισχυρή μαρτυρία για την εμφάνιση των πρώτων ανθρώπων στην Κύπρο προέρχεται από καταφύγιο, το οποίο έχει καταπέσει μερικώς, στην τοποθεσία Αετόκρεμμος, εντός της ομώνυμης Βρετανικής στρατιωτικής βάσης του χωριού Ακρωτήρι. (περισσότερα…)

Εισαγωγή

Η Κύπρος, παρά το μικρό της μέγεθος σε σύγκριση με τις γειτονικές της χώρες και τον όγκο της ασιατικής και αφρικανικής ηπείρου που εκτείνονται πέρα από τις θάλασσες που την περιβάλλουν, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία της Εγγύς Ανατολής. (περισσότερα…)

Χαιρετισμός Μακαριωτάτου στο Φιλολογικό Μνημόσυνο του Εθνάρχη Μακαρίου 13/8/1913-3/8/1977

Με την ευκαιρία της ημέρας των γενεθλίων του Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχη Μακαρίου Γ´, την Τετάρτη, 13 Αυγούστου 2014, η γενέτειρά του Παναγιά της Πάφου πραγματοποίησε Φιλολογικό Μνημόσυνο. Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του η Α. Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος. Παρέστησαν ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεώργιος, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος και ο Πανοσιολογιώτατος Ηγούμενος της Ι. Μ. Χρυσοριογιατίσσης, Αρχιμ. κ. Διονύσιος. Επίσης παρέστησαν εκπρόσωποι της πολιτείας, της Επαρχιακής Διοίκησης Πάφου και πολλοί άλλοι προσκεκλημένοι που τιμούν τη μνήμη του Εθνάρχη Μακαρίου 101 έτη μετά [...]

Φωτογραφικό αφιέρωμα με την ευκαιρία των εκατόν ετών από τη γέννηση του Εθνάρχη Μακαρίου

Φωτογραφικό αφιέρωμα με την ευκαιρία της συμπλήρωσης εκατόν χρόνων από τη γέννησή του Εθνάρχη Μακαρίου(13.8.1913 – † 3.8.1977).

Επιμνημόσυνος Λόγος Μητροπολίτη Πάφου κ. Γεωργίου εις τον Σπύρον Κυπριανού

Επιμνημόσυνος Λόγος εις τον Σπύρον Κυπριανού. Ιερός Ναός Αγ.Νικολάου Λεμεσού 7/03/2015 Του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου. Για πρόσωπα όπως τον Σπύρο Κυπριανού, ο χρόνος που κυλά από την αναχώρησή τους από τη γη αυτή δεν είναι «πανδαμάτωρ», ούτε και ενεργεί καταλυτικά. Γιατί τα στοιχεία που συνθέτουν την προσωπικότητά τους δεν είναι παρμένα από τον χρόνο και την παροδικότητά του, αλλά από την αιωνιότητα. Και ανήκουν στην αιωνιότητα. Γι’αυτό και όσο τα πρόσωπα αυτά ξεμακραίνουν, τόσο η μορφή τους φεγγοβολεί. Και όσο ο χρόνος του αποχωρισμού αυξάνει, τόσο- κατά μια παράξενη διαλεκτική-το άνοιγμα [...]