Τoυ Σταύρου Σ. Φωτίου Καθηγητή Πανεπιστημίου Κύπρου, Ιδρυτικού Μέλους της Κυπριακής Ακαδημίας. Η δοκιμασία την οποία η όλη ανθρωπότητα υφίσταται από την επέλαση του κορωνοϊού Κόβιτ 19 επανέφερε στο προσκήνιο τα μεγάλα υπαρξιακά ερωτήματα, την απορία για το νόημα της ύπαρξης. (περισσότερα…)
Κωστής Κοκκινόφτας Kέντρο Mελετών Iεράς Mονής Kύκκου ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ ΚΑΙ ΚΥΠΡΟΣ. Η ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΥΠΡΟΥ (1916-1933) ΚΥΡΙΛΛΟ Γ΄ Ο Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937) συγκαταλέγεται µε τους Αθανάσιο Σακελλάριο (1826-1901) και Κωνσταντίνο Σάθα (1842-1914) ανάµεσα στους θεµελιωτές των κυπρολογικών σπουδών. Από αυτούς, ο µεν Σακελλάριος µε τους δύο ογκώδεις τόµους των «Κυπριακών», (περισσότερα…)
Kωστής Kοκκινόφτας Kέντρο Mελετών Iεράς Mονής Kύκκου OΙ ΣTAYPOBOYNIΩΤΕΣ ΜΟΝΑΧΟΙ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ H νεότερη ιστορία της Ιεράς Mονής Σταυροβουνίου είναι άμεσα συνδεδεμένη με τον νέο κτήτορά της, Iεροδιάκονο Διονύσιο Xρηστίδη (1830- 1902), γνωστό αγιογράφο και ασκητή, ο οποίος εγκαταβίωσε σε αυτή στα τέλη του 19ου αιώνα και έθεσε τις βάσεις για τη μετέπειτα ακμή και πνευματική της ακτινοβολία. Προηγουμένως η Mονή είχε παραμείνει εγκαταλελειμμένη για κάποιο χρονικό διάστημα, πιθανότατα εξαιτίας των επιπτώσεων που είχαν στην Kύπρο τα τραγικά γεγονότα του 1821, οπότε σχεδόν όλα τα μοναστήρια του νησιού λεηλατήθηκαν από τους [...]
Η Ζωοπηγή είναι χωριο της επαρχίας Λεμεσού το οποίο ανήκει στη γεωγραφική περιφέρεια Πιτσιλιάς και είναι κτισμένο γύρω στα 24 χιλιόμετρα βόρεια της πόλης της Λεμεσού σε μέσο υψόμετρο 885 μέτρων. Το τοπίο της περιοχής που είναι διαμελισμένο από τους παραποτάμους του ποταμού Γερμασόγειας και του ποταμού Λιμνάτη (Ξυλούρικος). Φωτογραφία: Maria Kiriakou Το χωριο Ζωοπηγή γειτνιάζει με το χωριό Κάτω Μύλος στα βόρεια, με το χωριό Άγιος Θεόδωρος στα βορειοανατολικά, στα νότια με τα χωριά Καλό Χωριό και Λουβαρά και στα ανατολικά με το χωρίο Άγιος Μάμας. Φωτογραφία: Costas Mageiroudes Πληθυσμός; Η Ζωοπηγή γνώρισε μεγάλες αυξομειώσεις του πληθυσμού στην πάροδο του χρόνου. Πιο συγκεκριμένα το 1881 οι κάτοικοι της [...]
Tο 1900 ο Aγγλικανός ιερωμένος Xένρυ Tόμας Φορμπς Nτάκγουωρθ (H.T.F. Duckworth, 1868-1927) εξέδωσε στο Λονδίνο, με δαπάνες της «Ένωσης για τη Διάδοση της Xριστιανικής Διδασκαλίας» (Society for Promoting Christian Knowledge), τη διάλεξη που έδωσε στα Πανεπιστήμια του Kέιμπριτζ και της Oξφόρδης, στις 3 και στις 7 Nοεμβρίου 1899, αντιστοίχως, για την ιστορία της Eκκλησίας της Kύπρου. (περισσότερα…)
Του Πέτρου Παπαπολυβίου Αναπλ. καθηγητή Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας Πανεπιστήμιο Κύπρου Διατηρώντας τη μικρή παράδοση που έχει δημιουργήσει η στήλη, θα δούμε στο σημερινό άρθρο πώς γιορτάστηκε το Πάσχα στην Κύπρο «προ ενός αιώνος», στις 22 Απριλίου 1918 (η ημερομηνία στο ιουλιανό ημερολόγιο). (περισσότερα…)
Περιεχόμενα Α. Το Γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου «Την θείαν εικόνα σου...» «Η Γέννησίς σου Θεοτόκε...» «Αυτή η μέρα Κυρίου...» Β. Χριστούγεννα «Η γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών...» «Επισκέψατο ημάς ...» «Δεύτε ύδωμεν...» «Χριστός γεννάται...» «Μάγοι και ποιμένες....Νεηγενές...» «Μεγάλυνον ψυχή μου...Μυστήριον ξένον» «Αύγουστου μοχαρχήσαντος...» «Η Παρθένος σήμερον...» Γ. Θεοφάνια «Εν Ιορδάνη...» «Φως εκ φωτός...» «Νάματα Ιορδάνεια...» Δ. Η Υπαπαντή του Κυρίου «Θεοτόκε η ελπίς...Εν νόμω σκιά και γράμματι...» Ε. Τριώδιον «Το στάδιον των αστέρων...» «Γεύσασθε και ίδατε...» «Τη Υπερμάχω...» ΣΤ. Αγία και Μεγάλη Εβδομάς «Ήδη βάπτεται κάλαμος...» «Η ζωή εν τάφω...» «Άξιον Εστίν...» «Αι γενεαί [...]
Kωστής Kοκκινόφτας Kέντρο Mελετών Iεράς Mονής Kύκκου TO EΘIMO THΣ XPIΣTIANIKHΣ AΓAΠHΣ Ένα από τα σημαντικότερα έθιμα της ημέρας του Πάσχα, το οποίο συνέτεινε στην καλλιέργεια της συναδέλφωσης και της αλληλεγγύης μεταξύ των κατοίκων της Kύπρου, ήταν το έθιμο της Xριστιανικής Aγάπης. (περισσότερα…)
Η σκέψη μου τούτες τις Άγιες ημέρες στρέφεται σ’ όσους έχουν προσβληθεί από τον ιό, σ’ όσους περνούν τη δοκιμασία και την αγωνία επιβίωσης, σ’ όσους έχασαν αγαπημένα τους πρόσωπα. (περισσότερα…)
Η κατάσταση του Βυζαντίου στις παραμονές της Δ΄ Σταυροφορίας Στα τέλη του 12ου αιώνα, λίγα χρόνια πριν την Άλωση του 1204, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία διατηρούσε μόνο την αίγλη που της είχε αφήσει η διακυβέρνηση από τη δυναστεία των Κομνηνών. Μετά την πτώση του τελευταίου αυτοκράτορα της δυναστείας των Κομνηνών, του Ανδρόνικου (1183-1185), στο βυζαντινό θρόνο αναρριχήθηκε ο Ισαάκιος Β΄ Άγγελος, ο οποίος έμεινε στην εξουσία ως το 1195. (περισσότερα…)
