Author - Alexia Hadjiouraniou

῾Η ᾿Εκκλησία τῆς Κύπρου στά χρόνια τῆς ᾿Αγγλοκρατίας

῾Η Τουρκοκρατία τερματίσθηκε τό 1878 μέ τήν ἐνοικίαση τῆς Κύπρου στούς ῎Αγγλους. ῾Η εἴδηση γιά μεταβίβαση τῆς ἐξουσίας σέ μιά χριστιανική δύναμη ἔγινε δεκτή μέ πολλή χαρά ἀπό τήν ᾿Εκκλησία Κύπρου καί τό πλήρωμά της, γιατί τήν εἶδαν ὅλοι ὄχι μόνο ὡς ἀπαλλαγή ἀπό τόν τουρκικό ζυγό, ἀλλά καί ὡς ἀπαρχή τῆς πλήρους ἀπελευθέρωσης. Τά πράγματα, ὅμως, δέν δικαίωσαν αὐτές τίς ἐλπίδες. Βέβαια κατά τή διάρκεια τῆς ᾿Αγγλοκρατίας ἀποκαταστάθηκε κάπως ὁ νόμος καί ἡ τάξη καί ὁ λαός αἰσθανόταν κάποια ἀσφάλεια. (περισσότερα…)

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Α

Έκτο ετήσιο Μνημόσυνο αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου Α΄

O Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος την Kυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2013, λειτούργησε στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Ιωάννη στη Λευκωσία, συμπαραστατούμενος από τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μεσαορίας κ. Γρηγόριο. Ακολούθως, ο Μακαριώτατος, προέστη του έκτου ετησίου Μνημοσύνου του προκατόχου του, αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Α΄. (περισσότερα…)

Ιησούς

Εισαγωγή – Τα χρόνια του Ιησού

Εισαγωγή Ο Χριστιανισμός ξεχωρίζει σε σχέση με όλες τις μεγάλες θρησκείες του κόσμου, γιατί στο επίκεντρο της ζωής και της διδασκαλίας του τοποθετεί όχι έναν άνθρωπο με προφητική αποστολή ή θείες ιδιότητες, αλλά αυτόν τον ίδιο το Θεό, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. (περισσότερα…)

Η ιστορικότητα του Ιησού

Κάτω από το φως νέων δεδομένων που έχουν επαρκώς μελετηθεί, η ιστορικότητα του Ιησού δεν αμφισβητείται πλέον από την επιστήμη. Υπέρ αυτής συνηγορούν, πλην των ευαγγελιστών, και οι αναφορές των σχεδόν συγχρόνων Tου ιστορικών Φλάβιου Ιώσηπου (38-107μ.Χ.), Τάκιτου (50-120μ.Χ.), Γάιου (64π.Χ-17μ.Χ.), Σουετώνιου (οι αναφορές του καλύπτουν την περίοδο μεταξύ 110 και 120 μ.Χ.), καθώς επίσης και του Ταλμούδ. Όπως έχει ήδη λεχθεί, η άρνηση της ιστορικότητάς Του δημιουργεί περισσότερα προβλήματα, απ' εκείνα που ενδεχομένως προκαλεί η παραδοχή Του ως ιστορικού προσώπου. (περισσότερα…)

Απόστολος Παύλος

Η μετά τον Ιησού εποχή – Ο Απόστολος Παύλος

Η πρώτη κοινότητα που σχηματίστηκε μετά την Ανάληψη του Ιησού συνέχισε το έργο του κηρύγματος και του ευαγγελισμού, έχοντας έντονη την αίσθηση προσμονής στην επικείμενη έλευση της Βασιλείας του Θεού στη γη. Το άνοιγμα όμως της ως τότε μικρής χριστιανικής κοινότητας στον ευρύτερο κόσμο, με την αποδοχή των Εθνικών και τη συνακόλουθη αριθμητική αύξηση των πιστών, επιτεύχθηκε χάρη στην παρουσία ενός Εβραίου από την Ταρσό της Κιλικίας, του Παύλου. (περισσότερα…)

Η Εκκλησία στα πρώτα της βήματα

Στοιχεία συγκρότησης της αρτιγέννητης χριστιανικής Εκκλησίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε στην πορεία, βρίσκει κανείς, εκτός από τα βιβλικά κείμενα, στους λεγόμενους απολογητές και συγγραφείς. Γνωστότεροι είναι ο φιλόσοφος και μάρτυρας Ιουστίνος, ο οποίος, ανάμεσα σ' άλλα, περιγράφει τις λατρευτικές συνήθειες των Χριστιανών της πρώιμης εκκλησίας, καθώς επίσης και ο συγγραφέας της προς 'Διόγνητον επιστολής' στην οποία διαγράφονται συνοπτικά τα χαρακτηριστικά των πιστών και ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύονται μέσα στον κόσμο. (περισσότερα…)

H περίοδος των διωγμών

Η διάδοση του Χριστιανισμού μεταξύ πολυάριθμων ομάδων λαού σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο και η βαθμιαία υποχώρηση του πνεύματος της παλαιάς θρησκείας, πυρήνας της οποίας  ήταν η λατρεία του αυτοκράτορα, είχαν αποτέλεσμα διωγμούς των Χριστιανών. Κάποιες φορές οι φανατικοί οπαδοί της εθνικής θρησκείας εξεγείρονταν από  σκόπιμες διαδόσεις, όπως η δήθεν μετάληψη αίματος νέων παιδιών, που θυσιάζονταν στις μυστικές συνάξεις των Χριστιανών, ή ακόμη η δήθεν οργιαστική συνεύρεσή  τους   με δημόσιες γυναίκες. (περισσότερα…)

Συνέχιση των διωγμών – Αναγκαίοι συμβιβασμοί

Στις πόλεις   και στην ύπαιθρο, όπου είχε εδραιωθεί ο Χριστιανισμός,   οι διωγμοί συνεχίστηκαν με αντιστροφή ρόλων. Σε κάποιο βαθμό  οι διωκόμενοι ανέλαβαν ρόλο διωκτών. Η πολεμική αυτή δράση σε βάρος των εθνικών   παρατηρήθηκε κυρίως από μέρους των εξ Ιουδαίων Χριστιανών, δεν βρήκε όμως σύμφωνη την Εκκλησία στο σύνολό της. Όπως όμως και να έχει το πράγμα,  οι  διώκτες κατέστρεφαν ιερά, έκαιαν συγγράμματα αρχαίων σοφών, ενώ από τη μανία τους δεν εξαιρέθηκαν ναοί στους οποίους λατρευόταν το πάνθεο των εθνικών θρησκειών.  (περισσότερα…)

Η εξάπλωση της Εκκλησίας στον κόσμο

Μετά την παύση των διωγμών και την τοποθέτηση της Εκκλησίας στο επίκεντρο της κρατικής αναγνώρισης, ξεκινά μια περίοδος ταχείας εξάπλωσής της  ανάμεσα στους λαούς του κόσμου.  Ο Χριστιανισμός καθίσταται μια πίστη δίχως σύνορα. Στη διάρκεια αυτή οργανώνεται πιο συστηματικά ο καθημερινός  βίος των πιστών μέσα  στα   πλαίσια που καθορίζονται από τα κείμενα της Καινής Διαθήκης, από τα έργα των Πατέρων της  και από το  περιεχόμενο των Συνόδων που συγκαλούνται,   για να επιλύσουν τα εκάστοτε προβλήματα που αντιμετωπίζει η Οικουμενική πια Εκκλησία. (περισσότερα…)

Aιρέσεις

Μια διαφορετική  ερμηνεία του περιεχομένου της χριστιανιακής πίστης Η δυνατότητα διαφορετικής προσέγγισης της εν Αγίω Πνεύματι διατυπωθείσας αλήθειας, ενώ από τη μια βαίνει παράλληλα με την ελευθερία προσωπικής έκφρασης, από την άλλη υποκρύπτει τον κίνδυνο της λανθασμένης κατανόησης ουσιωδών ζητημάτων της πίστεως και, κατά συνέπεια, της σύμπλευσης με παραχαράξεις της αλήθειας, καταστροφικές για τον  άνθρωπο. Στο ζήτημα αυτό  η Εκκλησία  πάντοτε αγωνιούσε για τα μέλη της.  Και τούτο γιατί  η πιθανότητα πλάνης  υπήρξε  ευθέως ανάλογη  προς   την αριθμητική της  ενδυνάμωση,  δηλαδή πάντοτε αυξημένη. Περισσότεροι Χριστιανοί, περισσότερες εκφράσεις διαφορετικής ερμηνείας. (περισσότερα…)