Κυριακή της Ορθοδοξίας
Σήμερα, Α΄ Κυριακή των Νηστειών, προβάλλεται πανηγυρικά η Αγία Ορθόδοξος Εκκλησία και ο θρίαμβός της εναντίον όλων των νοθευμένων διδασκαλιών που προσπαθούν να επιβληθούν ως αλήθεια και φως.
Μεταξύ των υπερασπιστών της ορθής διδασκαλίας περί των ιερών εικόνων ήταν και ο Άγιος Ταράσιος Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης, έλαβε πλούσια μόρφωση και ανήλθε στο τιμητικό αξίωμα του υπάτου. Διακρινόταν για το ορθόδοξο φρόνημα και με την αρετή του επιθυμούσε να αφιερωθεί στο Θεό με όλη του την ψυχή.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, από την είσοδό του στον ιερό κλήρο, αξιώθηκε το έτος 784 μ. Χ. να αναδειχθεί Πατριάρχης στο θρόνο της Βασιλεύουσας. Η περίοδος της αρχιερατείας του συμπίπτει χρονικά με την εξάπλωση της εικονομαχίας, η οποία είχε προκαλέσει πολλά δεινά στην Εκκλησία. Εναντίον αυτής της πλάνης αγωνίστηκε ο Ταράσιος με όλη τη δύναμη της ψυχής του και πρωτοστάτησε στη σύγκληση της Ζ΄ οικουμενικής συνόδου του 787 μ.Χ., στις εργασίες της οποίας και προήδρευσε.
Ο διαρκής αγώνας του για την επικράτηση της Ορθοδοξίας έγινε αιτία να υποστεί ο Άγιος ποικίλες διώξεις από κοσμικούς άρχοντες και εικονομάχους αυτοκράτορες. Πέθανε το έτος 806 μ.Χ., κατά την ώρα της εσπερινής ακολουθίας, καταλείποντας παράδειγμα ενάρετου και αγωνιστή Επισκόπου, ο οποίος σε όλη την πορεία της ζωής του έδινε την καλή μαρτυρία του Ορθόδοξου φρονήματος και ταυτόχρονα έδινε τον αγώνα της διατήρησης της ενότητας του πληρώματος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας.
Για έναν αιώνα συγκλονίστηκε κυριολεκτικά η Εκκλησία από την κακοδοξία της Εικονομαχίας. Ένας σπουδαίος Πατέρας και Διδάσκαλος της Εκκλησίας από αυτούς, που έδωσαν τη δική τους μαρτυρία, όπως ο Άγιος Θεοφύλακτος, ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο οποίος τον 8ο μ.Χ. αιώνα επαναδιατύπωσε και ερμήνευσε τη διδασκαλία που εξέφρασε ο Μέγας Βασίλειος τον 4ο μ.Χ. αιώνα.
Η θεολογική διδασκαλία δηλώνει ότι η προσκύνηση των εικόνων από τους πιστούς δε μένει στην ύλη, στην εικόνα, αλλά διαβαίνει στο πρωτότυπο του εικονιζόμενου προσώπου. Τη θέση αυτή διατύπωσε ως όρο πίστεως η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια το 787 μ.Χ.
Πραγματικά και ουσιαστικά λατρεύεται μόνο ο Τριαδικός Θεός, δηλ. ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Εξεικονίζουμε τον Ιησού Χριστό, το β΄ πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, διότι προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και την ανθρώπινη υπόσταση. Επίσης, εξεικονίζουμε τους Αγίους, για να τιμήσουμε το Δεσπότη Χριστό.
Σήμερα τελείται στους ναούς λιτάνευση των ιερών εικόνων, ψάλλεται ευχαριστήριος ύμνος, ομολογείται το Σύμβολο της Πίστεως και διαβάζεται το Συνοδικό της Ορθοδοξίας της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου: «Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων, αύτη η πίστις την Οικουμένην εστήριξεν».
Με αυτή την πίστη γεννιόμαστε και ζούμε οι Χριστιανοί, με αυτή την πίστη αναπνέουμε και με αυτή πεθαίνουμε μεταβαίνοντας στην αιωνιότητα.
Το απόγευμα, όπως όλες τις Κυριακές της Αγίας Τεσσαρακοστής τελείται ο Κατανυκτικός Εσπερινός, ο οποίος με τα ψαλλόμενα μάς εισάγει, μετά τη διακοπή ένεκα του αναστάσιμου της Κυριακής, και πάλι στη χαρμολύπη της Σαρακοστής.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
