Ἡ Ἑλλάδα ποὺ ἀντιστέκεται
Νῖκος Ὀρφανίδης
Μέσα σ’ αὐτὸ τὸν καταιγισμὸ τῶν ἐφιαλτικῶν γεγονότων τῆς ἱστορίας, μέσα στὸν κατατρεγμό, μέσα στὸν φόβο καὶ τὴν ἀγωνία, ὑπὸ τὴν ὁποίαν τελοῦμε ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες καὶ Χριστιανοί, μὲ τὸν ἀσύδοτο και ἀπροκάλυπτο πιὰ τουρκικὸ ἐπεκτατισμὸ καὶ τὴ νέα Τουρκοκρατία, μὲ τὰ αὐτοκρατορικὰ ὀθωμανικὰ σύνδρομα κι ἐκείνη τὴν ἀνοησία καὶ τὴν ἀναίδεια καὶ αὐθάδεια καὶ ὑπεροψία καὶ μέθη ποὺ τοὺς διακρίνει, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀπάθεια καὶ ἀδιαφορία καὶ ἀναλγησία καὶ ὑποκρισία, ὅπως πάντοτε, τῶν ξένων τῆς Δύσεως, εἶναι καιρὸς νὰ ὑπερασπισθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι, μόνοι μας πιά, τὴ μνήμη καὶ τὴν ἱστορία μας. Τὸ ἁγιασμένο Βυζάντιο. Τὸ Γένος μας. Αὐτὸ τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.
Ἔτσι προσλαμβάνω τὴ διάχυτη ἀγωνία καὶ γι’ αὐτὸ προσυπογράφω κι ἐκεῖνο τὸ κείμενο, τὴν ἔκκληση γιὰ τὴ διάσωση τῆς Ἁγίας Σοφίας καὶ ὅλων τῶν προσκυνημάτων τοῦ οἰκουμενικοῦ Ἑλληνισμοῦ, τοῦ ἱεροῦ καὶ μυστικοῦ καὶ ἁγιασμένου μας Βυζαντίου, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν ψυχὴ καὶ τὴ δύναμη καὶ τὴν ἀντοχή μας. Γιατὶ εἶναι καιρὸς νὰ ἀρθρώσουμε, ἐπιτέλους, λόγο, ὅσοι ἀκόμα ἀγαποῦμε καὶ πονοῦμε καὶ ὑποφέρομε κι ἀνησυχοῦμε γιὰ τὴν πατρίδα μας. Γιὰ τὸ Γένος μας. Καὶ σκέφτομαι, μ’ ὅλα αὐτά, ἐκεῖνο τὸ ἄσμα τοῦ Διονύση Σαββόπουλου, ποὺ εἶναι καλὸ νὰ τὸ θυμόμαστε σ’ αὐτοὺς τοὺς χαλεποὺς χρόνους καὶ καιρούς: «Ζήτω ἡ Ελλάδα καὶ καθετί μοναχικὸ στὸν κόσμο αὐτό… Ἡ Ἑλλάδα ποὺ ἀντιστέκεται, ἡ Ἑλλάδα ποὺ ἐπιμένει,
κι ὅποιος δὲν καταλαβαίνει δὲν ξέρει ποῦ πατᾶ καὶ ποῦ πηγαίνει.» Χωρὶς τὴν Ἑλλάδα δὲν ξέρουμε οὔτε ποῦ πατᾶμε οὔτε ποῦ πηγαίνουμε. Αὐτὸ νὰ τὸ θυμόμαστε.
Ἔτσι προσλαμβάνω, λοιπόν, κι αὐτὴ τὴν ἔκκληση κι ἐκεῖνο τὸ μήνυμα φίλου καθηγηγῆ, ὅλο παράπονο καὶ ἀγωνία: «ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ! Γιὰ ὅσους κρύβονται πίσω ἀπὸ “ἐπιχειρήματα” διάτρητα γιὰ νὰ μὴ κάνουν καμμία προσπάθεια γιὰ τὴ διάσωση τῶν σεπτῶν αὐτῶν μνημείων-κιβωτῶν μνήμης καὶ ἔχουν αὐταπάτες ὅτι αὐτὰ εἶναι συμπτώματα παροδικά, σήμερα ἀναγγέλθηκε ἀπὸ τὸν Τύπο καὶ ἄλλο “πεφωτισμένο” σχέδιο τοῦ βαθιοῦ ἰσλαμικοῦ κράτους τῶν Ἐρντογάν-Νταβούτογλου: μετὰ τὴν Ἁγία Σοφία Τραπεζοῦντος, τὴν Ἁγία Σοφία Νικαίας, τὴν Ἁγία Σοφιά τῆς Πόλης, ἦλθε ἡ σειρὰ τῆς Μονῆς Στουδίου στὴν Πόλη, μνημείου τοῦ 5ου αιώνα, νὰ μετατραπεῖ, ξανά, σὲ τζαμὶ στὶς ἀρχὲς τοῦ 2014! Αὐτά, βέβαια, σὲ συνδυασμὸ μὲ τὸ τί ἐγκυμονεῖται καθημερινὰ στη Θράκη, τὴ συνεχῶς πιὸ ἀδιάλλακτη στάση τῆς Τουρκίας στὸ κυπριακό πρόβλημα, τὶς καθημερινὲς προκλήσεις τῆς τουρκικῆς ἡγεσίας πρὸς Ε.Ε., Ἑλλάδα κλπ. Τὸ παρόν κοινοποιεῖται καὶ σὲ “καθ\’ ὕλην ἁρμόδιους ” – θα αποφασίσουν κάτι νὰ κάνουν;»
Διάβαζα, λοιπόν, σήμερα στὸν ἠλεκτρονικὸ τόπο καὶ τὴ σχετικὴ εἴδηση, γιὰ ὅσους ὑποκρίνονται ὅτι τίποτα δὲν συμβαίνει: «Ἡ Μονή Στουδίου, ἡ ὁποία οἰκοδομήθηκε τὸν 5ο αἰῶνα στὴν Κωνσταντινούπολη, θὰ ἀνακαινισθεῖ γιὰ νὰ γίνει ἰσλαμικό τέμενος, ἀναφέρεται σὲ δημοσίευμα τοῦ τουρκικοῦ τύπου, τὴν ὥρα ποὺ ἔχουν προκληθεῖ πολλὲς ἀντιδράσεις ἀπὸ τὸ σχέδιο γιὰ τὴ μετατροπὴ τῆς περίφημης βασιλικῆς τῆς Ἁγίας Σοφίας σὲ μουσουλμανικό χῶρο λατρείας. Ἡ μονή, ἡ ὁποία ἱδρύθηκε το 462 καὶ θεωρεῖται ἀπό τοὺς ἱστορικοὺς ἡ σημαντικότερη τῆς Κωνσταντινούπολης, ἦταν ἀφιερωμένη στὸν Ἅγιο Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή. Εἶχε μετατραπεῖ σὲ ἰσλαμικὸ τέμενος μετὰ τὴν ἅλωση τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπὸ τὴν Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία τὸ 1453, ἀλλὰ στὴ συνέχεια ἐγκαταλείφθηκε, κυρίως ἔπειτα ἀπὸ σεισμούς.»
Ἐμεῖς ἐδῶ στὴν Κύπρο, ποὺ εἴδαμε τὰ ἱερά μας προσκυνήματα καὶ τὶς ἐκκλησίες μας ἔρημες καὶ καταστρεμμένες καὶ βεβηλωμένες, γνωρίζουμε πολὺ καλά αὐτὴ τὴν ἀθλιότητα καὶ βαρβαρότητα. Δὲν θὰ σωθεῖ ἡ πατρίδα μας μὲ ψοφοδεεῖς ἡγέτες οὔτε μὲ ὑποκλίσεις πρὸς τοὺς σουλτάνους. Οὔτε, ἀκόμα, μὲ τοὺς διεθνιστικοὺς ἀφορισμοὺς τῶν δειλῶν τῆς νεοφανοῦς παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς ἐπελαύνουσας νέας τάξης ποὺ μᾶς ἔχει προκύψει. «Στῶμεν καλῶς», ἀδελφοὶ Συνέλληνες!
Πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα 5 Απριλίου 2016
