Ώρα μηδέν

Ο Κυπριακός Ελληνισμός διέρχεται ώρες δύσκολες, δεινές, σε μια περίοδο διεθνούς οικονομικής κρίσης.

Του έχουν κόψει τα φτερά του «οι εταίροι του» για να κάμουν πείραμα.

Αν επιτύχει, αν φέρει την πλήρη πτώση, αν οι ξένες επενδύσεις μεταφερθούν στις δικές τους χώρες, αν το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου φτάσει στο ναδίρ, τότε το πείραμα πέτυχε.  Μπορεί να μεταφερθεί και αλλού, πχ στην Πορτογαλία, την Ισπανία, γιατί όχι και στην Ιταλία.

Μπήκαμε στην ΕΕ με χαρά, παρ’ όλες τις αντιδράσεις και τις αντιρρήσεις, τις απεγνωσμένες προσπάθειες δικών μας και ξένων να μας εμποδίσουν.

Πιστέψαμε ότι θα είχαμε συμμάχους για την επίλυση του εθνικού μας προβλήματος, εξ αιτίας της απεχθούς εισβολής του Αττίλα.

Πλην όμως η ΕΕ ουδέν βήμα έκαμε για να συνετίσει την Τουρκία.

Αντίθετα ερωτοτροπεί μαζί της, έτοιμη να της ανοίξει κεφάλαια για ένταξή της στην Ευρώπη.

Το συμφέρον πάνω απ’ όλα.  Ούτε έννομη τάξη, ούτε ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε δικαιοσύνη, ούτε ευρωπαϊκό δίκαιο δεν μετρούν.

Εμείς φυσικά εδώ στην Κύπρο τα ξέρουμε, τα ζήσαμε στο πετσί μας χιλιάδες χρόνια με τους διάφορους κατακτητές.  Γίναμε δυνατοί, ανθεκτικοί, πείσμονες, στερεωμένοι σε μια γη ποτισμένη με αίμα και ιδρώτα, με προσήλωση σε ιδανικά και αξίες, με απύθμενη αγάπη για τον τόπο μας.

Ιδεολόγοι, με πλούσια ψυχική αρματωσιά, που δεν μπορούν να διανοηθούν οι ξένοι, όπως δεν το κατενόησαν οι Άγγλοι αποικιοκράτες το 1955 – 1959.

Ήρθαν εδώ τα τηλεοπτικά τους συνεργεία για να καταγράψουν τις βίαιες αντιδράσεις μας με το άνοιγμα των τραπεζών, ύστερα από τόσες μέρες, που ο κόσμος δεινοπαθούσε από το κλείσιμό τους.

Ούτε διαδηλώσεις κάναμε, ούτε σπάσαμε ή κάψαμε πόρτες και καταστήματα.  Ο λαός ψύχραιμος έκανε τις αναλήψεις χρημάτων σύμφωνα με τα περιοριστικά μέτρα κι ότι έλεγε «Θα τα καταφέρουμε», «Περάσαμε και χειρότερα», «Θα ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή».
Έδωσε η Κυβέρνηση και ο λαός ένα μάθημα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο.

Ο κόσμος αφειδώλευτα προσφέρει στα κοινοτικά παντοπωλεία, στα συσσίτια, είτε με τρόφιμα, είτε με δουλειά.

Είμαστε δουλευτάδες όχι χαραμοφάηδες.  Θα καλλιεργήσουμε τη γη μας, θα κάνουμε οικονομίες, θα βρούμε άλλους τρόπους επενδύσεων πιο αποδοτικών, στην Παιδεία μας και όπου αλλού …

Ώρα Μηδέν.  Αλλά η Κύπρος θα ζήσει γιατί το θέλει ο λαός της ενωμένος.

Το θέλει και ο Θεός.

Κλαίρη Αγγελίδου