Η Χρυσή Μέση

Δεν είμαι Έλληνας επιλεκτικά, ανάλογα με το κόμμα που κυβερνά. Είμαι Έλλην το καυχώμαι, όπως  λέει ο Όμηρος «εύχομαι είναι».

Η Ελλάδα είναι μια μεγάλη καρδιά μέσα μας από τα παιδικά μας χρόνια, ένα μεγάλο γαλάζιο πανί με το σταυρό και τις άσπρες και γαλάζιες γραμμές .

Για να ενωθούμε μαζί της πολεμήσαμε,  μ’ αυτήν ανατραφήκαμε, γλωσσικά, ηθικά, αισθητικά, ιστορικά, φιλοσοφικά. Πνευματικά με μια λέξη, γιατί για μας από αυτήν απορρέει το πνεύμα, όπως το μελετήσαμε και το αγαπήσαμε.

Ζήσαμε ως φοιτητές τη φτώχια της, την πνευματικότητα, τη δημιουργικότητα, την πνευματική καλλιέργεια, και στα στρατόπεδα της το 63 ζυμωθήκαμε τη γενναιότητα της ψυχής της.

Χίλια δυο πήγαν ύστερα στραβά, δεν παύουμε όμως ποτέ να συγκινούμαστε με τα πάθη της, να χαιρόμαστε με τις χαρές της. Γιατί Ελλάδα για μας δεν είναι κυβερνών κόμμα, δεν είναι πρόσωπα, είναι η αιωνιότητα που χαράχτηκε βαθιά στην ψυχή μας. Είναι η ψυχή μας.

Κι αυτή μας έμαθε πως θα πρέπει να ζούμε με αρχές. Κι οι αρχές λένε πως θα πρέπει να αγωνίζεσαι για να διασώζεις και τον εαυτό και το λαό και την ιστορία σου, αλλά και θα πρέπει να σέβεσαι και τους άλλους, τους φίλους, τους γείτονες, τους σύμμαχούς σου.

Στο μεγάλο κόσμο που ζούμε σήμερα, οι αναλύσεις οικονομικές ή πολιτικές, μπορούν να παρουσιάζουν η καθεμιά τις δικές της αλήθειες από τη δική τους οπτική γωνία, μέχρι συγχύσεως. Σημασία έχει να βρούμε τη χρυσή τομή, την αλήθεια τη δική μας και των άλλων και να τη διασταυρώσουμε, για να ζήσουμε κι εμείς με αξιοπρέπεια, αλλά και με σεβασμό προς τους άλλους.

Πάντα οι άγνωστοι Χ σε τέτοιες περιπτώσεις οικονομικο πολιτικών αναλύσεων είναι πολλοί. Γι’ αυτό οι αρχές είναι και πρέπει να είναι τα θεμέλια της σκέψης μας,  για να μη μας παίρνει ο άνεμος μια εδώ και μια εκεί, και να έχουμε στηρίγματα λογικής και ηθικής τέτοια, που να οδηγούν σε σωστά συμπεράσματα και στάσεις.

Αναμένεται λοιπόν η μέση χρυσή οδός, που αργά γρήγορα θα έλθει με τις συζητήσεις των υπευθύνων. Ο ελληνικός λαός αξίζει το καλύτερο, και θα το επιτύχει.

του Στέλιου Παπαντωνίου