Να ζεις, να αγαπάς και να παθαίνεις

Είσαι. Αυτό το έχεις πάρει δικαιωματικά με τη γέννησή σου. Υπάρχεις, αναπνέεις, ανταλλάσεις ενέργεια. Δεν σημαίνει όμως ότι ζεις. Σημαίνει απλά ότι επιβιώνεις. Να ζεις πάει να πει να σχετίζεσαι. Να κοινωνείς. Να δίνεις και να παίρνεις. Να ταξιδεύεις στο μήκος του δρόμου και να χαίρεσαι κάθε  τι που συναντάς στην πορεία σου. Να ζυγίζεις με την ακρίβεια της φρόνησης τα καλά και τα κακά του δρόμου. Να έχεις ισορροπίες σε ό,τι κάνεις. Να μην απογοητεύεσαι από τα λυπηρά, να μην γοητεύεσαι από τα ωραία. Να βλέπεις μπροστά και να ανοίγεις δρόμους, να κοιτάζεις πίσω για να πηγαίνεις μπροστά. Να απολαμβάνεις τα ευχάριστα, ποτέ όμως να μην παραμένεις στάσιμος και ανυποψίαστος για το ότι οι εμπειρίες της ζωής εναλλάσσονται.

 Το  φως  διαδέχεται το θάμπος, τα σύννεφα ξαφνικά παραμερίζουν, το πρόβλημα οδηγείται στη λύση του. Αυτά και τα αντίστροφα ισχύουν στο παιχνίδι ζωή που ξανοίγεται κάθε μέρα μπροστά σου.

Να αγαπάς. Αλλά όχι να στενεύεις τον άλλο, να τον κάνεις υποχείριό σου, να ικανοποιείσαι μέσω του.  Να αγαπάς. Η αγάπη σου όμως να μην είναι εγωισμός εις διπλούν, εσύ με το αγαπημένο σου πρόσωπο. Ένα τοίχος που αποκλείει άλλα πρόσωπα απ’ την προοπτική σας. Να αγαπάς και να το αποδείχνεις με τα έργα σου. Η έγνοια σου να είναι ο άλλος όχι γιατί τον χρειάζεσαι αλλά γιατί για σένα είναι ανόμοιος, μοναδικός και ανεπανάληπτος σε σχέση με όλα τα άλλα πρόσωπα γύρω σου. Να αγαπάς ακόμη ως χριστιανός αποδεικνύοντας στην πράξη ότι θέτεις τον αδελφό σου πάνω από σένα. Ότι κάθε τι που κάνεις δεν έχει αναφορά στο εγώ σου, στην ψυχή σου, στον μεταθανάτιο παράδεισο της ευδαιμονίας σου.

 Τέλος όχι απλώς να ζεις και να αγαπάς αλλά να  παθαίνεις αγάπη για τη ζωή, να ερωτεύεσαι εμπαθώς  για τον άλλο. Να παθαίνεις αγάπη για τη ζωή ώστε όταν όλα σου έρχονται ανάποδα εσύ να αγωνίζεσαι με πάθος για να φτιάξουν και να μην παραδίνεσαι εύκολα. Όταν όλα σου έρχονται δεξιά και η πορεία φαίνεται απρόσκοπτη εσύ να αναμένεις κάπου εκεί στη γωνιά την απότομη στροφή του δρόμου. Να είσαι έτοιμος για όλα. Μαχητής με πάθος. Διάθεση πολεμιστή θέλει η ζωή. Και μάλιστα παθιασμένου.

 Να παθαίνεις για έρωτα. Να αγωνίζεσαι και ως  εραστής και ως αγαπημένος. Μην ξεχνάς ότι ο έρωτας είναι νίκη. Πρώτα ενάντια στο εγώ σου. Ερωτευμένος είναι αυτός που μοιράζεται το εγώ του και κάθε τι που αποτελεί προέκτασή του∙ την απόλαυση των δικών του αισθήσεων, την  ικανοποίηση των δικών του τέρψεων. Είναι ακόμη ο έρωτας κερί αναμμένο και όλη η προσπάθεια είναι να το κρατήσεις στη κατάσταση αυτή όσο κρατά η ζωή. Αν σβήσει οι αναθυμιάσεις του θα σε αποπνίξουν. Να παθαίνεις για έρωτα. Κάθε πρωί να ξεκινάς με την αίσθηση αυτού που μπαίνει στο στίβο με τη σιγουριά της νίκης. Θα δώσεις τρυφερότητα, ενδιαφέρον, αγάπη και θα σου δοθούν.  Έχε την προθυμία  για την προσφορά του άλλου,  κράτα όμως και τη θέληση για  απόδοση με το παραπάνω.

Πάθε για τη ζωή και τον έρωτα. Όλη  η τέχνη είναι να μάθεις να ζεις, να αγαπάς και να παθαίνεις.

Αλέξης Αλεξάνδρου

Ο Αλέξης Αλεξάνδρου είναι διευθυντής στο Γυμνάσιο Καλογερόπουλου.