Μεγάλη Παρασκευή

Σήμερα, Αγία και Μεγάλη Παρασκευή, η Εκκλησία μάς υπενθυμίζει τα Άγια Πάθη του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.

Τελείται το πρωί η ακολουθία των Μεγάλων Δεσποτικών Ωρών, που αναφέρονται στον Δεσπότη Χριστό. Η Πρώτη ώρα αντιστοιχεί με την ανατολή του ήλιου, η Τρίτη ώρα γύρω στις 9:30 το πρωί, η Έκτη ώρα με το μεσημέρι και η Ενάτη στις 3:00 το απόγευμα. Ακολουθεί ο Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως από τον Σταυρό. Προτού ολοκληρωθεί η ακολουθία, προβάλλει ο Επιτάφιος. Τότε ψάλλεται το δοξαστικό των αποστίχων: «Σε τον αναβαλλόμενον το φως ώσπερ ιμάτιον, καθελών Ιωσήφ από του ξύλου, συν Νικοδήμω, και θεωρήσας νεκρόν, γυμνόν, άταφον, ευσυμπάθητον θρήνον αναλαβών, οδυρόμενος έλεγεν. Οίμοι γλυκύτατε Ιησού! Ον προ μικρού ο ήλιος, εν Σταυρώ κρεμάμενον θεασάμενος ζόφον περιεβάλλετο, και η γη τω φόβω εκυμαίνετο, … Μεγαλύνω τα πάθη σου, υμνολογώ και την Ταφήν σου, συν τη Αναστάσει κραυγάζων· Κύριε δόξα σοι».

Απόψε το βράδυ τελείται ο όρθρος του Μεγάλου Σαββάτου και η περιφορά του Επιταφίου. Ο Χριστός βρίσκεται στον Άδη και κηρύσσει ανάσταση. Τα εγκώμια είναι πολύ οικεία στους πιστούς: «Η  ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ, και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην».

Μετά την πρώτη συγκατάβαση, δηλ. την ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού, τώρα έχουμε τη δεύτερη συγκατάβαση του Θεανθρώπου, με την κάθοδο Του στον Άδη.

Μετά την περιφορά του Επιταφίου, επιτελείται ο ενταφιασμός επί της Αγίας Τραπέζης, η οποία θεωρείται ο Τάφος του Χριστού.

«Των Αγγέλων ο δήμος κατεπλάγη ορών σε εν νεκροίς λογισθέντα, του θανάτου δε, Σωτήρ, την ισχύν καθελόντα και συν εαυτώ τον Αδάμ εγείραντα και εξ Άδου πάντας ελευθερώσαντα».

Σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή, η χαρμολύπη επιδιώκει την απόλυτη κυριαρχία σε όλη τη δημιουργία. Ακόμη, είναι πολλά που διαρκώς επιδιώκουν νυχθημερόν  να μάς πληγώσουν. Ταυτόχρονα, όμως, έχουμε συνείδηση ότι όλα αυτά είναι ανθρώπινα και αναμενόμενα. Εντούτοις, τίποτα του κόσμου τούτου δεν έχει τη δύναμη να μας καταβάλει και να μας αποπροσανατολίσει. Σήμερα, βιώνουμε ως λύπη τον θάνατο και ως χαρά την ανάσταση. Μαζί με τον αναστημένο Ιησού Χριστό, προσδοκούμε την ανάστασή μας από τα πάθη και τις δοκιμασίες της πατρίδας μας, τις δυσκολίες και αστάθειες που επιφέρει ο κάθε πειρασμός. Προσδοκούμε τη ζωή, με υγεία και στην ψυχή και στο σώμα. Θέλουμε με ειρήνη και αλληλεγγύη να βιώνουμε το ανέσπερο φως και τη χαρά που εκπηγάζουν από τον Ζωοδόχο Τάφο του Λυτρωτή μας Ιησού Χριστού.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου