Ο Κόσμος των Ηλεκτρονικών Μέσων: Χρήση, Προβληματισμός και Στοχοθέτηση

Ξέχασαν το παιδί τους!

Πρόσφατα, ένα αντρόγυνο από την Κορέα, φρόντιζε επί δώδεκα ώρες την υποθετική τους θυγατέρα στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα, το πραγματικό τους σπλάχνο, η οποία ήταν 3 μηνών βρέφος, να πεθάνει από τροφική δηλητηρίαση. Παρόμοια με αυτό το περιστατικό γεγονότα, που αφορούν γονείς, οι οποίοι παραμελούν τα παιδιά τους, για τον ένα ή τον άλλο λόγο,  αλλά και ειδήσεις για παιδιά, τα οποία γίνονται θύματα σεξουαλικής κακοποίησης, ή άλλης παρενόχλησης από εγκληματικά στοιχεία του διαδικτύου, φτάνουν στα αυτιά μας επί καθημερινής βάσεως και μάλιστα με αυξητική τάση. Τα θλιβερά, όντως, αυτά περιστατικά, αποτελούν μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα, αυτή, δηλαδή, της κακής πνευματικής και ψυχολογικής κατάστασης των ανθρώπων.

Τα ηλεκτρονικά μέσα από μόνα τους, δεν είναι δαιμονικά. Είναι απλώς εργαλεία, η χρήση και το περιεχόμενο των οποίων, τα καθιστά, άλλοτε ωφέλιμα και άλλοτε κατάρα. Ο κόσμος των ηλεκτρονικών υπολογιστών, λοιπόν, έτσι όπως εξελίσσεται, προσφέρει, πλέον, τεράστιες δυνατότητες πληροφόρησης, αλλά και μόρφωσης και παράλληλα είναι πολύ ελκυστικός τόσο για τα παιδιά, όσο και για τους μεγαλύτερους, γιατί με μικρές κινήσεις, μπορεί κανείς να περιηγηθεί σε πραγματικούς και πλασματικούς κόσμους, να προβεί σε αγορές και οικονομικές συναλλαγές, να έχει άμεση ανταπόκριση και επικοινωνία, να τακτοποιήσει διάφορα ζητήματα και άλλες πολλές διευκολύνσεις.

Ωστόσο, επειδή ο άνθρωπος, όταν αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα, τείνει να κάνει κακή και άλογη χρήση των διάφορων θεόσταλτων αγαθών, ο ηλεκτρονικός κόσμος δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον πιο πάνω κανόνα. Γι’ αυτό, και πολλές φορές, χρησιμοποιείται ως αγχολυτικό μέσο, αλλά ακόμη και ως μέσο, δυστυχώς, διάπραξης πάσης φύσεως εγκλημάτων. Επειδή, η κακή χρήση των ηλεκτρονικών μέσων μπορεί να επισκιάσει τα οφέλη τους και, στο τέλος, αυτά να αποβούν εξαιρετικά επιβλαβή, νοιώθουμε την ανάγκη, ακόμη μία φορά, να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου.

Ο ανυποψίαστος επισκέπτης, λοιπόν, και ειδικά τα παιδιά και οι έφηβοι, ενώ περιηγούνται στους διάφορους χώρους του διαδικτύου, όπως στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης, διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο να περιπέσουν, άθελα τους και εν αγνοία τους, στα χέρια των απαίσιων και αδίστακτων διαφθορέων, των απατεώνων, των εμπόρων της σαρκός και των ναρκωτικών, των εκβιαστών και άλλων εγκληματικών στοιχείων, οι οποίοι παραμονεύουν, σίγουρα, όχι με καλό σκοπό. Ακόμη, μπορεί να καταστούν εύκολη λεία των καταστροφικών λατρειών, των κυκλωμάτων της ανορεξίας, τα οποία διάφοροι προβάλλουν ως «life style» και άλλων επιτήδιων.

Λόγω της ύπαρξης των πιο πάνω απειλών, θεωρούμε επιτακτικό καθήκον και υποχρέωσή μας να ενημερώσουμε ότι, όσον αφορά στις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, εμείς και τα παιδιά μας:

• Πρέπει να γνωρίζουμε την ποιότητα του ιστοτόπου, στον οποίο είμαστε εγγεγραμμένοι, ή πρόκειται να εγγραφούμε. Είναι απαραίτητο, για παράδειγμα, να διαβάζουμε και να κατανοούμε πλήρως τους όρους εγγραφής, γιατί είναι κρίσιμης σημασίας το γεγονός ότι ο παροχέας της ιστοσελίδας διαφυλάσσει και διαχειρίζεται τα προσωπικά μας δεδομένα.

• Δεν πρέπει να γνωρίζει κανείς άλλος τον ισχυρό κωδικό πρόσβασης του προφίλ μας, γιατί κάποιος άλλος, που τυχόν να τον γνωρίζει, μπορεί, πλέον, να έχει πλήρη έλεγχο των προσωπικών μας δεδομένων.

• Ποτέ δεν πρέπει να αναρτούμε οπτικοακουστικό υλικό ή πληροφορίες, που να προδίδουν το χώρο διαμονής μας, ή τους τόπους που συχνάζουμε, όπως είναι π.χ. το σχολείο. Και αυτό, γιατί, ακόμη και αν διαγράψουμε το προφίλ μας, πολλά από αυτά, που ήδη έχουν αναρτηθεί στο χώρο του διαδικτύου, παραμένουν μόνιμα δημοσιευμένα με τον ένα,  ή με τον άλλο τρόπο.

• Είναι απαραίτητο να ρυθμίζουμε το προφίλ μας, έτσι ώστε να μην μπορεί ο καθένας να γνωρίζει εμάς και τα παιδιά μας και πότε περιηγούμαστε στον κυβερνοχώρο.

• Επιπλέον, θα πρέπει να έχουμε εγκατεστημένα στοην υπολογιστή μας ειδικά φίλτρα προστασίας, όπως το “safeinternet” της Α.ΤΗ.Κ., γιατί κατά τη διάρκεια της περιήγησής μας στις διάφορες ιστοσελίδες, υπάρχει πιθανότητα, σε ανύποπτο χρόνο και άθελά μας, να βρεθούμε ενώπιον ύποπτων σελίδων, ή και ανεπιθύμητων θεαμάτων.

• Τέλος, οι ειδικοί στο θέμα συνιστούν ο υπολογιστής να βρίσκεται σε κοινόχρηστο χώρο της οικίας μας.

Όσον αφορά τον τρόπο συμπεριφοράς των παιδιών μας στο διαδύκτιο, πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτός δεν διαφοροποιείται σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνική τους ζωή. Έτσι, πρέπει να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικά με όσους δεν γνωρίζουμε, ως οικογένεια, στην καθημερινότητά μας, γιατί δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την ταυτότητά τους, δηλαδή την καταγωγή τους, την ηλικία τους, το ποιόν τους. Αυτός, ο οποίος επιβουλεύεται τα παιδιά μας, πιθανότητα να θέλει πρώτα να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, γι’ αυτό και πρέπει να αντικρούεται κάθε πρόσκληση αγνώστου προσώπου. Μάλιστα, εάν δημιουργηθεί σε εμάς ή στα παδιά μας αμφισβήτηση αναφορικά με τη συμπεριφορά κάποιου, ή αυτός οδηγεί τα παιδιά μας σε ύποπτα μονοπάτια, επιβάλλεται, να ενημερώσουμε, αμέσως, το αρμόδιο Γραφείο της Αστυνομίας ή και να ζητήσουμε συμβουλή στη γραμμή 70000116.

Οι οδηγίες για ορθή χρήση των ηλεκτρονικών μέσων είναι άκρως απαραίτητες. Όλοι μας, προκειμένου να περιφρουρήσουμε την οικογένειά μας και με αίσθημα ευθύνης, πρέπει να γνωρίζουμε πώς να περιηγούμαστε στο χώρο του διαδικτύου και με ποιους επικοινωνούμε μέσα από αυτό. Ωστόσο, η λήψη μέτρων και η εφαρμογή των νόμων δεν μπορεί να αποφέρει τα ποθητά αποτελέσματα, αν πρώτα δεν αποκοπεί η ρίζα του προβλήματος, που είναι η έλλειψη διαπροσωπικών σχέσεων. Βέβαια, οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι τεράστιο κεφάλαιο, αλλά ως προς τη σχέση, κυρίως, των γονέων και των δασκάλων με τα παιδιά, μπορούμε να πούμε ότι η έλλειψη αγάπης και ενδιαφέροντος, οδηγεί τα παιδιά στο περιθώριο και τα αναγκάζει να αντιδρούν ανάλογα, με αποτέλεσμα να αναζητούν τη χαρά σε λάθος δρόμους. Έτσι, μαθαίνουν να βαδίζουν μοναξιασμένα σε κατευθύνσεις παράλληλες ή και διαμετρικά αντίθετες από τις δικές μας, με συνέπεια να εκτείθενται σε ανυπολόγιστους και τεράστιους κινδύνους.

Έχουν, λοιπόν, ανάγκη, όπως και εμείς, από περισσή αγάπη. Πρέπει όμως, να υπογραμμίσουμε ότι η αγάπη, δεν είναι απλώς ένα ιδανικό, ιδέα και αξία. Η αξία, δεν μπορεί να αγαπήσει τον άνθρωπο, που τόσο το έχει ανάγκη. Η αγάπη είναι Πρόσωπο, είναι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος γνωρίζεται με τη συμμετοχή μας στη Θεία Ευχαριστία και ο οποίος αγαπά και ολοκληρώνει τον άνθρωπο. Τότε, μόνο, μπορούμε να αγαπάμε αληθινά τα παιδιά μας, να τα ακούμε, να τους αφιερώνουμε χρόνο και να τους προσφέρουμε στοργή και κατανόηση, όχι τόσο ποσοτικά, αλλά προπάντων ποιοτικά. Ακόμη, εάν το ίδιο το παιδί, μετέχει και αυτό στη Θεία Ευχαριστία, τότε διαμορφώνεται πνευματικά και ως εκ τούτου μπορεί να παιδαγωγείται ευκολότερα και να οικοδομεί ορθό χαρακτήρα και ισοζυγισμένη βούληση και θέληση. Έτσι, θα είναι σε θέση, χωρίς στραγγαλιστική χειραγωγία, να επιλέγει το ωφέλιμο και να αντιστέκεται στο βλαβερό. Επομένως, μαζί με τα νεαρά παιδιά, θα πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα τα βρέφη, ακόμη και τα έμβρυα. Η προσευχή και η μετοχή όλης της οικογένειας στη Θεία Ευχαριστία, είναι θεραπευτικό φάρμακο, και όχι απλά παυσίπονο. Για να λειτουργήσει, όμως, χρειάζεται επαναπροσδιορισμός των προτεραιοτήτων μας, δηλαδή αλλαγή στόχων και σκοπών και πραγματική συναντίληψη με τους ανθρώπους γύρω μας.

Παναγιώτης Θεοδώρου, Θεολόγος.