Χαιρετισμός Μητροπολίτη Πάφου κ. Γεωργίου σε εκδήλωση για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης Πανεπιστήμιο Νεάπολις (6 Οκτωβρίου 2016)

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

σε εκδήλωση για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

Πανεπιστήμιο Νεάπολις 6.10.2016

Του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου

Για δεύτερη φορά, μέσα σε μια βδομάδα, μας κατακλύζει η συγκίνηση και μας πνίγει το παράπονο για τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Η παρουσία ανάμεσά μας του Σεβασμιωτάτου Σχολάρχου της, του Μητροπολίτη Προύσης κ.Ελπιδοφόρου, αναμοχλεύει τα θρησκευτικά  και εθνικά αισθήματά μας.

Φορτωμένη μνήμες ενός μοναδικού και πολυκύμαντου παρελθόντος, κάτοχος μιας σπουδαίας, πολύτιμης κληρονομιάς που καταύγασε την Ορθόδοξη Εκκλησία με τους καρπούς της, ζώντας εδώ και 45 χρόνια ένα βουβό μαρτύριο, η Θεολογική Σχολή της Χάλκης δεν απογοητεύεται. Επιμένει και έχει την ακράδαντη πίστη ότι και πάλι θα της δοθεί η ευκαιρία για να μεγαλουργήσει.

Πέρασε πολύ χειρότερες καταστάσεις και με τη βοήθεια του Θεού τις ξεπέρασε. Δεν αναφέρομαι στον μεγάλο σεισμό του 1894 που την κατέστρεψε κτιριακά. Αναφέρομαι στη μεγάλη καταστροφή του 1922 που είχε την οδύνη να βλέπει τα παιδιά της να εκδιώκονται σαν τους πρωτοπλάστους από τον παράδεισο, από χώματα ευλογημένα που κάρπιζαν με τον ιδρώτα τους, την εύστροφη δραστηριότητα και την εργατικότητά τους. Είχε την εμπειρία και των Σεπτεμβριανών του 1955. και στάθηκε, έστω και τραυματισμένη, στα πόδια της.

Κατά τα ανθρώπινα, αν δεν έχεις ισχύ, δεν μπορείς να υλοποιήσεις στόχους. Μα αν δεν έχεις σαφείς στόχους ούτε η ισχύς έχει αντίκρισμα. Και είναι παρήγορο που τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο γενικότερα, όσο και η διεύθυνση της Σχολής έχουν σαφείς στόχους για το μέλλον της Σχολής. Και μαζί με τις δικές τους προσπάθειες εναποθέτουν σε Εκείνον «ου εν τη χειρί τα πέρατα της γης», την υλοποίηση τους. Ουδείς μπορεί να καθορίσει ή να προδικάσει τις ενέργειες του Θεού. Αυτός «ανάγει από της γης και κατάγει» και άρχοντες και έθνη.

Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο έχει τις ρίζες του βυθισμένες μέσα στον χρόνο και στις αιώνιες αξίες που επέβαλε με τα έργα και τις θυσίες του. Δεν κλονίζεται από εφήμερα και ούτε ξεστρατίζει από τις επιδιώξεις του λόγω των δυσκολιών. Δεν φοβάται το πέρασμα του χρόνου και δεν αποθαρρύνεται από τις ποικίλες σκοπιμότητες φίλων και εχθρών.

Η νοσταλγία της Ορθοδοξίας και η επιθυμία εμβάθυνσης στη Θεολογία της είναι κάτι το δεδομένο σήμερα, γιατί είναι φανερή και η κρίση την οποία διέρχεται ο σημερινός κόσμος-Ορθόδοξος και Ετερόδοξος, Χριστιανικός και Αλλόθρησκος- τον οποίο χαρακτηρίζει η εκζήτηση της απόλαυσης και η αποφυγή της θλίψης, όπως θάλεγε και ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής. Η Ορθοδοξία καλείται να δώσει στον κόσμο αυτό ένα μάθημα ασκητικής και μυστικής Θεολογίας, να καταστήσει ορατή τη σωστή ιεράρχηση των αξιών της ζωής, να δείξει «την στενήν πύλην και την τεθλιμμένην οδόν την απάγουσαν εις την ζωήν»(Ματθ.7,14).

Γι’ αυτό και η πρωτόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αντιλαμβάνεται τη βαριά της ευθύνη για την καθοδήγηση του κόσμου, μέσω της Θεολογικής του Σχολής. Σήμερα που όλα φαίνονται να εξαρτώνται από τον πλούτο και τη δύναμη, που επιβάλλουν με τους μηχανισμούς τους τον ευδαιμονισμό και τον μηδενισμό ως νέες θέσεις για τη θεώρηση του κόσμου και της ζωής, η αναμόχλευση της ανθρώπινης συνείδησης χρειάζεται ισχυρά ερεθίσματα για να επιτευχθεί. Γι’ αυτό και όλες οι προσπάθειες στρέφονται προς την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης που για 130 περίπου χρόνια έγινε η πυξίδα του γένους των Ορθοδόξων, κέντρο στο οποίο συνέρχονται όλες οι ακτίνες του Χριστιανισμού.

Τη βαρύτατη αυτή ευθύνη επωμίσθη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προύσης κ.Ελπιδοφόρος. Γνώστης του υποβάθρου της Σχολής και των προσδοκιών της Εκκλησίας, πιστό τέκνο και συνεργάτης της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου έθεσε ως αμετάθετο στόχο του να φανεί αντάξιος αυτής της αποστολής. Θεωρεί ύψιστο χρέος του και μόνιμο σκοπό της ζωής του την επαναλειτουργία της Σχολής για να υπηρετήσει τη Θεολογία και τον κόσμο του σήμερα και του αύριο. Στις μέρες του έγιναν πολλά σε διάφορους τομείς της Σχολής. Εκδόσεις, εκδηλώσεις, κήπος, περιβάλλον. Τους μαχητές της ιδέας τους γνωρίζεις στην πράξη. Και έτσι γνωρίσαμε τον Σεβασμιώτατο.

Τον καλωσορίζω θερμότατα, ως παλαιό φίλο, στην πόλη μας και ευχαριστώ το Πανεπιστήμιο Νεάπολις για την ευκαιρία που μας δίνει να τον ακούσουμε. Ευχαριστώ επίσης το Πανεπιστήμιο για την συνεργασία που έχει με τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης στο θέμα της διαμόρφωσης των κήπων της τελευταίας.