Μνήμη του οσίου Γεωργίου του Καρσλίδη (4 Νοεμβρίου)

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Οσίου Ιωαννικίου του εν Ολύμπω και των Αγίων Νικάνδρου επισκόπου Μύρων και Ερμαίου πρεσβυτέρου. Επίσης εορτάζουμε τη μνήμη του Βασιλέως Ιωάννου Βατάτζη, του επικληθέντος ελεήμονος, και  του σύγχρονου Οσίου Γεωργίου του Καρσλίδη.

Ο Όσιος Ιωαννίκιος γεννήθηκε στη Βιθυνία από γονείς ευσεβείς. Συστρατεύτηκε στους αγώνες των Βυζαντινών αυτοκρατόρων κατά των Βουλγάρων και δε δέχτηκε τις τιμές ως άριστος, αλλά προτίμησε να ακολουθήσει το μοναστικό βίο.

Στο όρος Όλυμπος προχώρησε στην απόλυτη αφοσίωση στο Νυμφίο Χριστό. Συνήθιζε να ψέλνει το δικό του ύμνο, που συνέθεσε μέσα από τη μοναχική του εμπειρία: «Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Χριστός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον».

Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης, γεννήθηκε το 1901 μ.Χ. στην Αργυρούπολη του Πόντου. Η ορφάνια τον έκανε δυνατό στη ζωή. Σε ηλικία επτά ετών πήγε να προσκυνήσει στην Παναγία του Σουμελά. Παρέμεινε εκεί ως δόκιμος και όταν το 1919 ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, έγινε μοναχός. Αργότερα, χειροτονήθηκε Διάκονος. Λόγω του διωγμού κατά των Ρωμιών, κατέφυγε στη Γεωργία.

Στους διωγμούς της Εκκλησίας στη Γεωργία, υπέστη φυλακίσεις, ευτελισμούς και δημόσιες διαπομπεύσεις. Εκεί καταδικάσθηκε μάλιστα σε θάνατο και τουφεκίστηκε, αλλά διεσώθη θαυματουργικά!

Κατόπιν, χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και έλαβε το διακόνημα του Πνευματικού, ενώ το 1929 ήρθε στη Σίψα (στο συνοικισμό των Ταξιαρχών Δράμας), όπου έζησε τα υπόλοιπα τριάντα χρόνια της ζωής του, εκτοπισμένος από την πατρώα γη.

Καταδικάσθηκε εκ νέου σε θάνατο το 1941 από τους Βούλγαρους, αλλά και πάλι σώθηκε, για να συνεχίσει με υπομονή την οσιακή του εν Χριστώ ζωή μέχρι την ημέρα της κοίμησής του, στις 4 Νοεμβρίου 1959. Η διαπίστωση και διακήρυξη της Αγιότητάς του έγινε το 2008.

Η Εκκλησία γεννά Αγίους σε κάθε εποχή, ανεξάρτητα από το κοινωνικό, οικονομικό ή μορφωτικό επίπεδό τους. Πρόκειται για ανθρώπους της καθημερινότητας που καταξιώνονται στη συνείδηση των πιστών.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου