Μνήμη του Αγίου νεομάρτυρος Αναστασίου (18 Νοεμβρίου)

Σήμερα η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου νεομάρτυρος Αναστασίου από την Παραμυθιά της Ηπείρου, ο οποίος θυσιάστηκε για το Χριστό το έτος 1750.

Εξαιτίας της αποτελεσματικής αντίστασής του στους Τούρκους, που είχαν επιτεθεί με ανήθικες διαθέσεις σε Χριστιανές νέες του χωριού του, συνελήφθη και οδηγήθηκε στον πασά της περιοχής, με την ψεύτικη κατηγορία ότι υποσχέθηκε να ασπασθεί το μωαμεθανισμό. Ο Αναστάσιος υποβλήθηκε σε πολλά βασανιστήρια, για να αλλαξοπιστήσει, αλλά σε όλα έδειξε απερίγραπτη υπομονή. Τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό.

Οι δύο παράλληλες διηγήσεις των Μαρτύρων που τιμούμε σήμερα είναι απόδειξη ότι η Χριστιανική Πίστη δε μεγαλούργησε αποκλειστικά στους πρώτους μ.Χ. αιώνες, αλλά και σε κάθε εποχή και σε κάθε τόπο. Συνεχίζει το Ευαγγέλιο να εμπνέει και να γεννά Αγίους και Μάρτυρες, οι οποίοι, με τη ζωή και το θάνατό τους για την αγάπη του Χριστού, γίνονται οδηγοί των νέων που αντιστέκονται, και του κάθε ανθρώπου που αγωνίζεται.

Είναι λεπτή η διάκριση μεταξύ Νεομαρτύρων και Εθνομαρτύρων. Κριτήριο είναι η ακρώρεια της θυσίας από τη μια η Πίστη και το έργο του Ευαγγελίου και από την άλλη το βίωμα του μαρτυρίου ένεκα της σφοδρότητας της αγάπης για τη σωτηρία της πατρίδας από τον Οθωμανικό ζυγό και οι ενέργειες και οι αγώνες του κληρικού και του λαϊκού πατριώτη κατά της τουρκικής τυραννίας.

Το κάθε μαρτύριο που ζει ο Χριστιανός είναι το αυθεντικό τεκμήριο ότι η πίστη στο Χριστό είναι αληθινή και όχι ανθρώπινη επινόηση.

 Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου