Ζητείται η κεφαλή μας επι πίνακι. Η Κύπρος στη δίνη της οικονομικής κρίσης

ΖΗΤΕΙΤΑΙ Η ΚΕΦΑΛΗ ΜΑΣ ΕΠΙ ΠΙΝΑΚΙ
Η ΚΥΠΡΟΣ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

 
Μητροπολίτου
Κωνσταντίας και Αμμοχώστου
Βασιλείου

Η οικονομική κρίση στην Κύπρο έχει θέσει βασικά θέματα παγκόσμιων αρχών έναντι των οποίων πρέπει να αναληφθούν ευθύνες του καθενός από τη θέση στην οποία βρίσκεται και το ρόλο που έχει διαδραματίσει για τη διαμόρφωση της κατάστασης αυτής ή και συνεχίζει να διαδραματίζει, χαράσσοντας τα νέα πλαίσια των κοινωνικών και οικονομικών δομών με στόχο την υπέρβαση των δυσκολιών. Δεν μπορεί με κανένα τρόπο να απεκδυθούμε των δικών μας ευθυνών γι’ αυτό που συμβαίνει στην πατρίδα μας. Η βουλιμία και η απληστία μας οδήγησαν στην αλόγιστη χρήση του εύκολου χρήματος ή ακόμη και της “νόμιμης κλοπής” γιατί το σύστημα μας πρόσφερε τη δυνατότητα.

Από την παραδοχή αυτή μέχρι την τιμωρητική συμπεριφορά των πολιτικών αλλά και μεγάλου μέρους των Ευρωπαϊκών λαών για το λαό της Κύπρου υπάρχει μεγάλη απόσταση. Γινόμαστε μάρτυρες τις μέρες αυτές συμπεριφορών που αποβλέπουν στην ταπείνωση του Κυπριακού λαού συλλήβδην και πιστεύουμε ότι αυτό οφείλεται στην αρνητική προπαγάνδα που αναπτύχθηκε από μερίδα Μέσων Ενημέρωσης κάποιων χωρών, γιατί υπάρχει πρόθεση να προωθηθούν άλλες πολιτικές σκοπιμότητες, για παράδειγμα να περιορίσουν την οικονομική και πολιτική επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή της Μεσογείου ή και ένεκα φιλοτουρκικών επιλογών και συμφερόντων. Ζητείται η κεφαλή μας επί πίνακι γιατί τολμήσαμε να πούμε όχι στο ταπεινωτικό σχέδιο Ανάν για την Κύπρο. Ζητείται η κεφαλή μας επί πίνακι γιατί τόλμησε αυτός ο μικροσκοπικός λαός να πει όχι στην αδικία που διαπράττεται σε βάρος του. Ζητείται η κεφαλή μας επί πίνακι, γιατί δεν αρέσει η ιδέα ότι αυτό το μικροσκοπικό κράτος έχει προοπτική να αναδειχθεί σε ενεργειακό κέντρο από το φυσικό αέριο σε συνεργασία και με το Ισραήλ. Έτσι, θέλησαν να πλήξουν την καρδιά του οικονομικού συστήματος της Κύπρου και να δημιουργήσουν ένα κράτος με ειδικές ανάγκες με σκοπό να το υποτάξουν και να μπορούν να το ελέγχουν.

Η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη λύση του οικονομικού προβλήματος της Κύπρου δεν περιορίζεται στα πλαίσια της οικονομίας της Κύπρου. Όπως είναι φανερό, υπάρχει ανησυχία ότι το μοντέλο αυτό θα εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα όπως η Κύπρος. Ήδη, μεγάλη μερίδα καταθετών στην ίδια τη Γερμανία, που επέβαλε τα μέτρα αυτά στην Κύπρο, εκφράζει την ανησυχία της για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Κατ´ εξοχήν όμως, οι συμπεριφορές και οι επιδιώξεις Ευρωπαίων ηγετών μεγάλων χωρών, βλέπε Γερμανία, Γαλλία κ.λπ., ή και των υπευθύνων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, δεν λειτουργούν με κριτήριο την ισοτιμία των λαών της Ευρώπης, ούτε με δημοκρατικά ή και ηθικά κριτήρια και τις πανανθρώπινες αξίες. Καταπατώντας κάθε δικαίωμα ενός λαού να ορίζει το μέλλον του και την εθνική αξιοπρέπεια, επιβάλλουν τις δικές τους επιλογές χωρίς να λαμβάνουν υπ´ όψη τις ιδιαιτερότητες των άλλων λαών. Είναι φορείς της Μανιχαϊστικής κληρονομιάς της Δυτικής Ευρώπης που θεωρούν ότι αυτοί είναι οι εκπρόσωποι του “καλού Θεού”, ενώ οι άλλοι είναι οι ενσαρκωτές του “κακού Θεού” και πρέπει να τιμωρηθούν για να προσαρμοστούν στους δικούς τους κανόνες. Γι’ αυτό, με προκλητική συμπεριφορά και άκρατο εγωισμό, οι εκπρόσωποί τους περιφέρονται στις διάφορες υπηρεσίες του Κράτους στην Κύπρο, όπως έπραξαν και αλλού, και επιβάλλουν τα δικά τους μέτρα, ανεξάρτητα από τις πολλαπλές επιπτώσεις που προκαλούν.

Με τις νοοτροπίες αυτές όμως δεν υπηρετούν την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης των λαών και των πολιτισμών. Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις τους έχουν χάσει ολοκληρωτικά και ανεπιστρεπτί την αξιοπιστία τους και έσβησαν τα όνειρα των λαών ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να αποτελέσει το χώρο του δικαίου, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Έχουν εκμηδενίσει τα όνειρα και τις ελπίδες των νέων για ένα νέο κόσμο με αξίες και αρχές, και η συμπερίληψή τους στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα γίνεται υποκριτική και άνευ ουδενός περιεχομένου.

Η συμπεριφορά και οι αποφάσεις των ισχυρών της Ευρώπης πάσχουν ολοκληρωτικά από έλλειψη ηθικής στην πολιτική και στην οικονομία. Μεταβάλλονται σε στυγνούς δυνάστες, από αυτούς που γνώρισε η ανθρωπότητα σε πολλές ιστορικές στιγμές, αλλά δημιουργούν και πελώρια κοινωνικά προβλήματα. Οδηγούν στην αύξηση της ανεργίας, στην οικονομική ύφεση, στην πτώση του βιοτικού επιπέδου των λαών, στην αποσύνθεση της συνοχής των κοινωνιών, στην καταρράκωση της αξιοπρέπειας των ανθρώπων. Οδηγούν σε απόγνωση ανθρώπους με αποτέλεσμα να θέτουν τέρμα στη ζωή τους.

Οι κύριοι αυτοί, που λαμβάνουν τις αποφάσεις ερήμην των λαών και με έλλειψη ανθρώπινης ευαισθησίας, έχουν όχι μόνο τεράστιες ηθικές ευθύνες αλλά και νομικές και δεν πρέπει να κοιμούνται με ήσυχη τη συνείδηση τους, γιατί είναι ηθικοί αυτουργοί εγκλημάτων για τα οποία θα κληθούν να λογοδοτήσουν ενώπιον της ανθρωπότητας ολόκληρης.

Δεν γνωρίζω πως θα αντιδρούσαν αν έβλεπαν στις χώρες τους ουρές ανθρώπων σε φιλανθρωπικά ιδρύματα για να λάβουν λίγα τρόφιμα, γιατί και οι δύο γονείς οδηγήθηκαν στην ανεργία. Μου φαίνεται ότι μένουν εγκληματικά ασυγκίνητοι. Δεν είμαι βέβαιος με ποιο τρόπο θα αντιδρούσαν αν έβλεπαν παιδιά στα σχολεία που δεν έχουν κάτι να φάνε. Καταστρέφουν τις ψυχές αυτών των παιδιών και τα όνειρά τους για το μέλλον.

Πολλά ερωτηματικά των απλών πολιτών παραμένουν βασανιστικά αναπάντητα από τους ανεύθυνους υπεύθυνους. Τι τους ώθησε να οδηγήσουν το λαό της Κύπρου στην ανέχεια; Η κοινή συνείδηση έχει την πεποίθηση ότι έχουν ενεργήσει τιμωρητικά και με ζηλοφθονία για το επίπεδο που μπόρεσε να φθάσει ο Κυπριακός λαός μετά από την καταστροφική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και τη συνεχιζόμενη κατοχή τμήματος κράτους που ανήκει στα Ηνωμένα Έθνη και κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η απογοήτευση του Κυπριακού λαού από τη στάση των Ευρωπαίων εταίρων μας για δίκαιη λύση του πολιτικού προβλήματος της είναι μεγάλη ήδη από πολλού χρόνου.

Που είστε κύριοι να υψώσετε φωνή δικαίου για το άδικο και τιμωρείτε το θύμα; Είστε υπόλογοι της ιστορίας και των λαών της Ευρώπης για τις καταστροφικές και εγκληματικές σας αποφάσεις. Η οργή των λαών έχει φθάσει στα όρια της. Ελπίζουμε οι λαοί της Ευρώπης σύντομα να κατανοήσουν το που τους οδηγούν οι επιλογές των πολιτικών τους ταγών, προτού είναι αργά, και να αντιδράσουν για πρόληψη και αναχαίτιση των καταστροφικών αποτελεσμάτων τους.