Εσπερινός στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Πολυδώρου στο Καϊμακλί (02 Σεπτεμβρίου 2022)
Με τις ευλογίες του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου Β’, ο Επίσκοπος Μεσαορίας κ. Γρηγόριος προέστη του Πανηγυρικού Εσπερινού στον περικαλλή ναό της ενορίας μας, του Αγίου νεομάρτυρος Πολυδώρου του Κυπρίου. Το Θεοφιλέστατο πλαισίωσαν οι ιερείς μας, ο Οικονόμος της Χρυσαλινιώτισσας, π. Αντώνιος Στυλιανού, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Μάριος Δημητρίου, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Σωτήριος Χριστοδούλου από το Γερόλακκο, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Σταύρος Αναστασίου και ο Οικονόμος π. Χρύσης Σαββίδης, καθώς και οι Διάκονοι π. Μιχαήλ Νικολάου και π. Γεώργιος Μυτιληναίος.
Στο κήρυγμα του θείου λόγου, ο Επίσκοπος Μεσαορίας αναφέρθηκε στο βίο και το μαρτύριο του Αγίου Πολυδώρου. Την πορεία του Μάρτυρα από τον Τρυπιώτη, στην εντός των τειχών Λευκωσία, όπου γεννήθηκε, μέχρι την Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου μαρτύρησε. Τόνισε ο Μεσαορίας Γρηγόριος την τιμή και την ευλογία που έχουμε το συμπατριώτη μας νεομάρτυρα. Είναι αρκετοί οι χριστιανοί που κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας έδωσαν την καλή ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως μέχρι και με το μαρτύριο του αίματος. Πιθανόν να μην τους γνωρίζουμε όλους, αφού ο Θεός αποκαλύπτει όσους είναι απαραίτητο για τη σωτηρία μας.
Υπάρχουν και σήμερα άνθρωποι σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας, ακόμη και στη γειτονιά μας, τη Μέση Ανατολή, που ζουν το μαρτύριο του αίματος. Ασφαλώς, σε κάθε εποχή ο Χριστιανός άνθρωπος ζει το μαρτύριο της συνειδήσεως, όταν επιθυμεί να επιτελεί το θέλημα του Θεού στον καθημερινό του βίο.
Ο Επίσκοπος προσκάλεσε τους φιλακόλουθους πιστούς να προσεύχονται και να επικαλούνται τις πρεσβείες του Αγίου Πολυδώρου στη ζωή τους και για τη σωτηρία όλου του κόσμου. Δεν παρέλειψε ο Θεοφιλέστατος να αναφερθεί στη νεολαία της πατρίδας μας και στους νέους, με την ευκαιρία της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Υπογράμμισε την ανάγκη όλοι να βοηθήσουμε στο επιτελούμενο εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό έργο στις σχολικές μονάδες, καθώς και την αναγκαιότητα συνεργασίας όλων των παραγόντων, των γονέων και των εκπαιδευτικών. Κατέληξε με τη ρεαλιστική διαπίστωση ότι μόνοι δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Όμως, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος και τις πρεσβείες των Αγίων έχουμε περιθώρια αισιοδοξίας.
