Θεολογικά κείμενα

Ὁμιλία εἰς τὸν ἅγιον Τυχικὸν τὸν ἐν Κύπρῳ (8 Δεκεμβρίου)

Ἀρχιμανδρίτης Φώτιος Ἰωακεὶμ Ἡ φιλόχριστος καὶ μεγαλώνυμος νῆσος τῆς Κύπρου, ἀγαπητοὶ ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί, ἀπόλαυσε πλούσιες τὶς εὐλογίες τῆς παντοκρατορικῆς τοῦ Ὑψίστου δεξιᾶς κατὰ τὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος, μετὰ δηλαδὴ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ὕστερα ἀπὸ τὴν Παλαιστίνη καὶ Συρία, εἶναι ἡ πρώτη χώρα, ποὺ δέχθηκε τὸν ἅγιο σπόρο τοῦ Εὐαγγελικοῦ κηρύγματος, καὶ ἄνθισε δαψιλὴ πνευματικὴ καρποφορία. Στὴ μακαρία της γῆ εἶδε νὰ ἀναθάλλουν στίφος μέγα ἀμαράντων ἀνθέων τοῦ νοητοῦ παραδείσου: Ἀπόστολους, Μάρτυρες, Ἱεράρχες, Ὁμολογητές, Ὁσίους καὶ Δικαίους. Καθ᾿ ὅλο τὸ εὗρος καὶ μῆκος [...]

Η τιμή προς την Αγία Βαρβάρα στην Κύπρο

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΟΡΤΗΣ  * * * Κωστής Κοκκινόφτας Κέντρο Μελετών Ιεράς Μονής Κύκκου H Aγία Bαρβάρα, σύμφωνα με μελετητή του βίου της, είναι «μία τῶν δημοφιλεστέρων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, κατέχουσα ἰδιαιτέραν θέσιν ἐν τῇ συνειδήσει τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ». Tο νεαρό της ηλικίας της, η ωραιότητα και η πνευματική της καλλιέργεια, το θάρρος που επέδειξε ενώπιον του ειδωλολάτρη πατέρα της και των χριστιανομάχων αρχών της εποχής (3ος αι.) και η παρρησία με την οποία ομολόγησε πίστη στον Xριστό, συνέτειναν ώστε να περιβληθεί, από τα πρώτα χρόνια του μαρτυρίου της, με ιδιαίτερη [...]

Ἡ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων κατὰ τοὺς πρώτους αἰῶνες μέχρι τὰ τέλη τοῦ 4ου αἰώνα μ.Χ.

Σύμφωνα μὲ τὴ νοοτροπία τοῦ πρώιμου χριστιανισμοῦ, ὁ ὁποῖος βρισκόταν ἐν μέσω σκληροῦ διωγμοῦ, ἔμφαση δινόταν πρώτιστα στὴν ἡμέρα θανάτου καὶ ὄχι τόσο τῆς γέννησης. Γιὰ τοὺς μάρτυρες ἡ ἡμέρα θανάτου ἦταν ἡ γενέθλιος ἡμέρα στὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Γι΄ αὐτὸ καὶ ἡ λατρεία πρὸς τὸν Σωτήρα Ἰησοῦ Χριστὸ στὴν πρώιμη Ἐκκλησία ἐστιαζόταν γύρω ἀπὸ τὰ Πάθη, τὸν ἑκούσιο θάνατο καὶ τὴν τριήμερη Ἀνάστασή Του. Ἔτσι, τὰ χριστιανικὰ ἁγιολόγια διατηροῦν ὄχι τὶς ἡμερομηνίες γέννησης τῶν μαρτύρων καὶ τῶν ἁγίων, ἀλλὰ τὶς ἡμερομηνίες θανάτου τους. Ὡς ἐκ τούτου, ἡ Γέννηση [...]

Οἱ Κατηχήσεις τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων

Πρωτ. Σωκράτη Ἀνδρέου Θεολόγου Ἡ Κατήχηση ἀποτελεῖ ἕνα πολυσήμαντο καί πολυδιάστατο ὄρο ὁ ὁποῖος δέν μπορεῖ εὔκολα νά προσδιοριστεῖ σέ προ-καθορισμένα σχολαστικά πλαίσια. Ἀναμφίβολα ὅμως, ὑπό τήν εὐρύτερη σημασία της, ἀποτελεῖ τή διαχρονική πρακτική τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἡ ὁποία διασώζει ποικιλοτρόπως, τήν πεμπτουσία τῆς διδασκαλίας τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. (περισσότερα…)

Ὁμιλία στὸ Εὐαγγέλιο τῆς θείας Λειτουργίας τῆς μνήμης τοῦ ἀποστόλου Ἀνδρέα τοῦ πρωτοκλήτου

Ἀρχιμ. Φωτίου Ἰωακεὶμ Ἡμέρα κοσμοχαρμόσυνη καὶ πανήγυρη ὑπέρλαμπρη ἡ σημερινή, ἀγαπητοί μου ἐν Κυρίῳ ἀδελφοί. Σήμερα ἡ ἁγία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία τελεῖ τὴ μνήμη τοῦ πανευφήμου καὶ πρωτοκλήτου Ἀνδρέα τοῦ ἀποστόλου, καὶ δοξάζει καὶ γεραίρει τὸ σεβάσμιο πρόσωπό του μὲ ὕμνους καὶ ᾠδὲς πνευματικές, δοξολογώντας συνάμα τὸν «θαυμαστὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ» Θεόν, ποὺ δοξάζει τοὺς γνήσιους δούλους Του καὶ στὴ γῆ καὶ στὸν οὐρανό. Γι᾿ αὐτὸ κι ἐμεῖς συναθροισθήκαμε στὸν παλαίφατο τοῦτο ναό, ποὺ τιμᾶται στὸ ὄνομα τοῦ μεγάλου αὐτοῦ καὶ λαοφιλέστατου ἀποστόλου, τὸν ὁποῖο ἡ ἀγάπη καὶ εὐλάβεια τῶν [...]

Ἐπανευαγγελισμός καί μάθημα Θρησκευτικῶν

Γιάννη Ἀντωνιάδη Θεολόγου  Ἐκπαιδευτικοῦ   Στήν ἐποχή μας τίθεται καί πάλι μέσα ἀπό νέες προκλήσεις, πού δοκιμάζουν τήν αὐθεντικότητα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας αὐτοσυνειδησίας, τό ζήτημα τῆς σχέσης Θεοῦ καί ἀνθρώπου. Χρέος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ μετάδοση τοῦ μηνύματος τοῦ Εὐαγγελίου σέ πολλαπλούς ἀποδέκτες. Ἀφενός σέ αὐτούς πού δέν ἔχουν ἀκούσει ποτέ γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τό κοσμοσωτήριο ἔργο του, καί ἀφετέρου σ’ ἐκείνους πού ἔχουν ἄμεσες ἤ ἔμμεσες χριστιανικές καταβολές καί πιθανότατα εἶναι βαπτισμένοι. Ἔχουν ὅμως ἀποχριστιανοποιηθεῖ γιά λόγους πού σχετίζονται κυρίως μέ τό πνεῦμα τῆς ἐκκοσμίκευσης. Ὅσοι ἀνήκουν στίς αὐξανόμενες αὐτές [...]

Ἡ κατήχηση τῶν πιστῶν ὡς διαρκὴς ποιμαντικὴ ἀνάγκη στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας

Πρωτ. Μιχαὴλ Βοσκοῦ Θεολόγου Τὸ εἰσαγωγικὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι τὸ μυστήριο τῆς βαπτίσεως, διὰ τοῦ ὁποίου γινόμαστε μέλη τοῦ ζῶντος Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς ἁγίας Του Ἐκκλησίας, καὶ ἀποκτοῦμε τὴν δυνατότητα νὰ μετέχουμε καὶ στὰ λοιπὰ ἐκκλησιαστικὰ μυστήρια μὲ ἐπίκεντρο καὶ ἀποκορύφωμα τὸ μέγα μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Μέχρι τὸν 4ο αἰ. οἱ ἄνθρωποι βαπτίζονταν κατὰ κύριο λόγο σὲ ὥριμη ἡλικία, παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἤδη ἀπὸ τὶς σελίδες τῆς Καινῆς Διαθήκης συνταντοῦμε καὶ περιπτώσεις νηπιοβαπτισμοῦ. Μέχρι τότε, λοιπόν, τοῦ μυστηρίου τῆς βαπτίσεως προηγεῖτο τριετὴς κατήχηση ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο [...]

Ἡ πνευματική ζωή στήν οἰκογένεια

Ἐπισκόπου Νεαπόλεως κ. Πορφυρίου   Ὁ σκοπός τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς δέν εἶναι διαφορετικός ἀπό τόν σκοπό τῆς ζωῆς τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Αὐτός εἶναι ὁ ἁγιασμός, ἡ θέωση. Μέσα στόν στίβο τῆς κατά Θεόν συζυγίας τό ἕνα μέλος προσπαθεῖ νά βοηθήσει τό ἄλλο νά φθάσουν μαζί στόν ἁγιασμό πού εἶναι ἡ κλήση τοῦ Χριστοῦ πρός κάθε ἄνθρωπο, «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγώ ἅγιος εἰμι»[1]. Ὁ καθένας ἀγωνίζεται νά ἐκριζώσει τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες του μέσα ἀπό τόν πνευματικό του ἀγώνα καί νά καταστήσει τήν καρδία του χῶρο δεκτικό τῆς Θείας Χάριτος. Καλοῦνται οἱ [...]

Ἡ Ὀρθόδοξη Κατήχηση στή σύγχρονη ἐποχή

Ἐπισκόπου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου   Κατήχηση εἶναι ἡ μαθητεία στίς δογματικές ἀλήθειες τῆς πίστεως καί τήν ἠθική διδαχή τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό σημαίνει ὅτι κάθε βαπτισμένος Χριστιανός εἶναι ὑποχρεωμένος νά γνωρίζει καί τά δόγματα τῆς πίστης του καί τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Μέσα ἀπό αὐτή τή γνώση γεννᾶται ἡ ὀρθή πίστη, ἡ δέ ὀρθή πίστη ὁδηγεῖ στήν αὐθεντική πνευματική ζωή καί στή συνέχεια στήν τελείωση. Αὐτή ἡ τάξη ἐτηρεῖτο ἀπό τήν ἀρχαία ἀποστολική Ἐκκλησία καί θά ἐφαρμόζεται μέχρι τήν συντέλεια τοῦ κόσμου. Θά πρέπει νά ποῦμε, ὅτι μέσα στό πέρασμα τοῦ χρόνου καί μέ [...]

Η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος του 431 στην Έφεσο και το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου

Εις μνημόσυνον του π. Παναγιώτη Θεοδώρου, Θεολόγου.   Γράφουμε, αγαπητοί μας αναγνώστες, με αφορμή τα 1592 χρόνια από τη σύγκληση της Γ’ Οικουμενικής Συνόδου στην Έφεσο και της επικύρωσης του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Κύπρου από την εν λόγω Οικουμενική Σύνοδο. Τον 5ο αιώνα, λοιπόν, διαφάνηκε η αίρεση του Νεστορίου, Πατριάρχη Κωνταντινουπόλεως. Η διαπίστωση της κακοδοξίας του Νεστορίου σημειώθηκε όταν ο νομικός Ευσέβιος, εντόπισε στα λεγόμενα του Αναστασίου (συγκέλου του Νεστορίου), αιρετικές δοξασίες, οι οποίες αφορούσαν στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Ο Αναστάσιος δεν αποδεχόταν τον όρο «Θεοτόκος» και αντ’ αυτού, παρόντος του Νεστορίου, [...]