Πώς επιμερίζεται ο πόνος;
Να΄ταν η Κύπρος μια μεγάλη μάνα, δε θα ΄χε παρά να κλαίει ολημερίς κι ολονυχτίς για να ξεδιαλύνει τον πενταδάχτυλο πόνο της, που όσο κι αν περνούν τα χρόνια αντί να στρογγυλεύει και να λειαίνεται, περισσότερο ογκώνει κι ακανθώνεται και πυορροεί, μια με την απραξία ή τις συγχυσμένες πράξεις και τις άτσαλες δικαιολογίες των πολιτικών παιδιών της, μια με τις πολιτικές τους που την οδηγούν μέσα από τις στρεβλώσεις τους στον εκτουρκισμό, στη διχοτόμηση και αλλοτρίωση, με τον εποικισμό καρκίνωμα, και την Τουρκιά παγκόσμια ύβρη. Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει [...]