Για το βάθος του χρόνου και της ιστορίας
Σκέφτομαι, πως εκείνο που μας διασώζει από τη δοκιμασία και τα πάθη του χρόνου είναι η προοπτική του ιστορικού βάθους. Έτσι, σε καιρούς διωγμού και κατατρεγμού, όταν όλα γύρω μας συντρίβονται και συνθλίβονται και διαλύονται, μοναδική και ασφαλής σχεδία βίου παραμένει η ιστορική μνήμη. Οι διαστρωματώσεις εκείνες της μνήμης, που μας οδηγούν στην υπέρβαση της φθοράς, προκειμένου να διασώσουμε το αρχαίο κάλλος. Γι’ αυτό και η διαφυγή στον τόπο της ιστορίας και στην αρχέτυπη μνήμη συνιστά παραμυθία για όλους τους δεδιωγμένους και κατατρεγμένους του αιώνος. Στέκομαι σήμερα σε δύο κείμενα [...]