Μέγας Βασίλειος και «Santa Claus»

Η πρώτη μέρα του νέου έτους συνδέεται με μια μεγάλη μορφή. Εκείνη του Μεγάλου Βασιλείου. Με την παρουσία της έρχεται να δώσει ένα ξεχωριστό νόημα, ενσωματωμένο στο γενικότερο κλίμα του Δωδεκαημέρου, από το οποίο αποκρυπτογραφούνται αλήθειες διαχρονικές. Αλήθειες που δίνουν ποιότητα στονχρόνο και εκβάλλουν εκεί όπου το πέρασμά του παύει να είναι μια πορεία προς την φθορά. Με υψηλή πνευματική εμβέλεια, εκτός από τη γνώση πολλών επιστημών, δίδαξε έμπρακτα πώς ο άνθρωπος μπορεί να βιώσει στη βαθύτερη και αληθινή διάσταση την έννοια της αγάπης-αδιάψευστη μαρτυρία το μεγαλείο της “Βασιλειάδας”-αλλά και της άσκησης, ως έκφρασης ενός πιο αυθεντικού τρόπου ζωής. Είναι ακριβώς εδώ που προσδιόρισε την ποιότητα στον χρόνο. Στη δυνατότητα δηλαδή του ανθρώπου να εξέρχεται από το εγώ του. Να απεγκλωβίζεται από όλους εκείνους τους εγωκεντρικούς μηχανισμούς που τον κυκλώνουν. Από τις ρωγμές ανασφάλειας που τον καταπλακώνουν και τον σπρώχνουν να διψά μόνο για εξουσία και χρήμα. Να μάθει πώς να δίνει και όχι μόνο πώς να παίρνει.

Και όμως. Κυρίαρχη εκδοχή δεν είναι η ασκητική αυτή μορφή, η ενσάρκωση της αγάπης. Είναι ο ευτραφής «Santa Claus». Η κάθοδός του συνδέεται με την υποβολή της υπερκαταναλωτικής μανίας, το αμόκ της οποίας μάς αφήνει αμετακίνητα μαντρωμένους σε μια λογική του παραλόγου. Χωρίς αντισώματα και αντιστάσεις σε προκλήσεις που μας εκτροχιάζουν από τα αληθινά μηνύματα που εκπέμπει ο Μέγας Βασίλειος.

του Χριστάκη Ευσταθίου

Πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα 5 Ιανουαρίου 2010