Κυριακή Δ΄ Ματθαίου. Η ζωντανή πίστη.

Η ζωντανή πίστη

“ουδέν εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον” (Ματθ. η΄ 5-13, Ρωμ. στ΄ 18-23).

Υπόδειγμα θαυμαστής πίστης καταλείπει στο σημερινό άνθρωπο η Ευαγγελική περικοπή που ξεδιπλώνει σήμερα μπροστά μας η Εκκλησία.  Αναφέρεται συγκεκριμένα στον εκατόνταρχο της Καπερναούμ, δηλαδή ένα ειδωλολάτρη ο οποίος όμως είχε παραδώσει με τον πιο παραδειγματικό τρόπο τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού.

Ο εκατόνταρχος ήταν αξιωματικός του Ρωμαϊκού στρατού και επομένως ειδωλολάτρης.  Η καρδιά του όμως έπαλλε σε μήκη κύματος της αγάπης του Χριστού.  Η πίστη του συγκεκριμένου ανθρώπου ήταν τόσο δυνατή και ζωντανή ώστε δεν έσπευσε απεγνωσμένα για να παρακαλέσει τον Χριστό να θεραπεύσει τον υπηρέτη του.  Ήταν τόσο βέβαιος για τη θαυματουργική ενέργεια του Χριστού.  Τη βεβαιότητά του αυτή τη συνέδεε με την πλήρη εξάρτηση και εμπιστοσύνη στο Χριστό.  Η περίπτωση του εκατόνταρχου πριν προχωρήσουμε στα άλλα μηνύματα, μας δείχνει σαφώς ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους ανθρώπους με βάση εξωτερικά σχήματα και πολλές φορές μάλιστα να σπεύδουμε να τους καταδικάσουμε.  Εκείνο που τελικά καταξιώνει τον άνθρωπο είναι η βαθιά πίστη που εμφωλεύει στην καρδιά του και η οποία χαρακτήριζε την περίπτωση του εκατόνταρχου.

Πραγματική αγάπη

Η πίστη δεν είναι δυνατόν να είναι αποκομμένη από το κύριο χαρακτηριστικό της Βασιλείας του Θεού που είναι η ανιδιοτελής αγάπη.  Βλέπουμε τον εκατόνταρχο να ενδιαφέρεται με αγάπη για τον υπηρέτη του.  Μάλιστα η εποχή εκείνη ήταν τέτοια που η εκμετάλλευση και η αδικία απέναντι στον συνάνθρωπο και ιδιαίτερα στους υπηρέτες και τους δούλους ήταν πολύ διαδεδομένη.  Και όμως υπήρχαν άνθρωποι σαν τον εκατόνταρχο που διέθεταν πραγματική αγάπη στον συνάνθρωπο και αυτό γιατί, είχαν αληθινή πίστη στο Χριστό. Αυτή η πίστη βοηθεί τον εκατόνταρχο να ξεπεράσει και όλους τους φραγμούς που δημιουργούσε το κοινωνικό καθεστώς της εποχής εκείνης. Το παράδειγμα του εκατοντάρχου μπορεί να ελέγχει και εμάς σήμερα από την άποψη ότι ενώ εύκολα διαπιστώνουμε ότι μια σήψη διαβρώνει όλους τους ιστούς της κοινωνίας μας, επιρρίπτουμε όλες τις ευθύνες σε όλους τους άλλους αφήνοντας πάντοτε τον εαυτό μας στο απυρόβλητο.   Πίστις ενεργουμένη  Όταν άκουσε ο εκατόνταρχος πως ο Κύριος θα ερχόταν στο σπίτι του, λειτούργησαν αμέσως μέσα του κάποιες ευγενείς αναστολές που έχουν σχέση με άλλες βασικές αρετές που πρέπει να συνοδεύουν τον άνθρωπο, όπως είναι η ταπεινοφροσύνη. “Κύριε, ουκ ειμί ικανός, ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης”. Και ακριβώς η πίστη εδώ αποκαλύπτεται ότι διακλαδώνεται μέσω της αγάπης αλλά και της ταπεινοφροσύνης όπως αναφέραμε πιο πάνω.  Μάλιστα η Μητέρα μας Εκκλησία τιμά τόσο πολύ το πρόσωπο του εκατόνταρχου ώστε συμπεριέλαβε τα λόγια του αυτά σε μια ευχή του Ιωάννου του Χρυσοστόμου κατά την ώρα της Θείας Μεταλήψεως.

Αγαπητοί αδελφοί, η πίστη του εκατόνταρχου που εκφράστηκε μάλιστα με το “ειπέ μόνο λόγω, και ιαθήσεται ο παίς μου”, προβάλλει σαν ισχυρό δείγμα αλλά και παράδειγμα της πορείας που πρέπει να ακολουθήσουμε κι εμείς σήμερα στη ζωή μας.  Αρκεί να αφήσουμε την καρδιά μας να διαποτίζεται από την αλήθεια του Κυρίου μας.  Και ο εκατόνταρχος συντηρούσε την πίστη του από αυτή την αλήθεια.  Αξιώθηκε μάλιστα να φθάσει τόσο ψηλά ώστε να προκαλέσει με θαύμα τη θεραπεία του υπηρέτη του. Σε τέτοια ψηλά σημεία ανυψώνει ο Χριστός όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν πραγματικά στην αγάπη Του.

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος.