Μνήμη του Οσίου Ζωσιμά (4 Απριλίου)

Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Οσίων Γεωργίου του εν τω Μαλεώ, Αββά Ζωσιμά, Πλάτωνος του Στουδίτου και Θεωνά αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του Ιερομάρτυρος Νικήτα του εν Σέρραις και των Μαρτύρων Αγαθόποδα και Θεοδούλου, των Θεσσαλονικέων.

Ο Όσιος Ζωσιμάς από νεαρή ηλικία ασκήθηκε στην κλίμακα των αρετών με ταπείνωση και διάκριση. Επισκέφθηκε και άκουσε ασκητές, τους οποίους διέκρινε η αρετή της ταπείνωσης και της αγάπης έμπρακτα χωρίς επικάλυψη κοσμικού φρονήματος.

Αργότερα, εγκαταστάθηκε στο Μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου κοντά στον Ιορδάνη ποταμό. Εκεί αφιερώθηκε στην άσκηση και νηστεία. Μάλιστα κατά τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, έφευγε στα βάθη της ερήμου για βαθύτερη πνευματική άσκηση. Εκεί, συνάντησε το πελώριο πνευματικό ανάστημα της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, την οποία, αφού κατήχησε, εξομολόγησε και καθοδήγησε, της μετέδωσε τα Άχραντα Μυστήρια.

Ο Όσιος Ζωσιμάς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του εφάρμοζε πραγματικά την προσευχή που επαναλαμβάνεται κατά τις ακολουθίες αυτές τις ημέρες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής: «Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, πνεῦμα ἀργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, καὶ ἀργολογίας μή μοι δῷς. Πνεῦμα δὲ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ».

Είναι μακάριος δηλ. τρισευτυχισμένος ο άνθρωπος του μέτρου και των ορίων. Ο άνθρωπος που επιθυμεί διακαώς να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, με υπακοή στην Εκκλησία, απαλλάσσεται από τις δειλίες, δεισιδαιμονίες, αλαζονείες και φοβίες, που είναι καρποί της υψηλόφρονος γνώμης και της στέρησης της έμπρακτης μετάνοιας, ενώ ταυτόχρονα ασκείται στην αποφυγή του ιδίου θελήματος και χαίρεται τον πνευματικό αγώνα απόκτησης των παραδείσιων αρετών.

Με την μέχρι Άδου συγκατάβαση του Θεανθρώπου Λυτρωτή ο θάνατος θανατώνεται. Εδώ έγκειται η απάντηση σε όσα τείνουν να μας αποπροσανατολίσουν και να μας απομακρύνουν από την οδό της χαρμολύπης μέσω της Αγίας Τεσσαρακοστής και της πορείας μας προς το Πάσχα.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου