Μνήμη του οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς (14 Ιουνίου)

Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του προφήτου Ελισσαίου, του Αγίου Μεθοδίου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού, και του Οσίου Ιουστίνου (Πόποβιτς).

Ο Ελισσαίος ήταν γιος του μεγαλοκτηματία Σαφάτ και τον συναντάμε, μέσω του κειμένου της Παλαιάς Διαθήκης, ως υπηρέτη του Προφήτη Ηλία. Όταν εκείνος με θαυμαστό τρόπο έφυγε προς τους ουρανούς, ο Ελισσαίος συνέχισε το προφητικό έργο του Ηλία, και μάλιστα με την επιτέλεση πολλών θαυμάτων.

Ο Ιουστίνος γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1894, στην πόλη Βράνιε της νοτίου Σερβίας.

Μικρό παιδί ο Ευάγγελος, μελετούσε το Ευαγγέλιο και Συναξάρια Αγίων, ακολούθως τα κείμενα των Πατέρων της Εκκλησίας. Αναδείχθηκε σε μεγάλο ελληνομαθή θεολόγο. Ο ίδιος έλεγε χαρακτηριστικά: «η Ορθοδοξία δεν είναι βιβλιοθήκη, την οποία μπορείς να μελετήσεις, αλλά βίωμα το οποίο καλείσαι να ζήσεις εμπειρικά».

Από τη φύση του φιλόσοφος ο Όσιος Ιουστίνος και διψασμένος για τη γνώση, εγγράφεται στη Σχολή του Αγίου Σάββα στο Βελιγράδι.

Αφού συμπλήρωσε τις σπουδές του, κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στρατεύτηκε ως νοσοκόμος. Ακολουθώντας την πορεία του σερβικού στρατού, πήρε το δρόμο της υποχώρησης και της καταφυγής στην Κέρκυρα. Καθ’ οδόν ένιωσε πλέον έτοιμος να αφιερωθεί στο Χριστό και έλαβε το μοναχικό σχήμα με το όνομα του μάρτυρος και φιλοσόφου Ιουστίνου.

Αργότερα, μετέβη στην Αθήνα, όπου εκδήλωσε την αγάπη για την Ελληνική Παιδεία και Θεολογία. Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στην Πατρολογία το 1926, με θέμα «Το πρόβλημα του προσώπου και της γνώσεως στον Άγιο Μακάριο τον Αιγύπτιο».

Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, βρέθηκε σε διάφορες Μονές και σταδιακά στο Βελιγράδι, όπου συμπαραστάθηκε στο σερβικό λαό.

Με την εγκαθίδρυση της νέας ηγεσίας στη Γιουγκοσλαβία το 1945, ο πατήρ Ιουστίνος εξεδιώχθη από το Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου μαζί με άλλους 200 καθηγητές.

Ο Όσιος Ιουστίνος κοιμήθη εν Κυρίω στις 25 Μαρτίου το 1979, ενώ η μνήμη του τιμάται πανηγυρικά στις 14 Ιουνίου.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου