Μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου (20 Οκτωβρίου)
Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου, τον οποίο ο Μ. Κωνσταντίνος τίμησε με το αξίωμα του πατρικίου και τον διόρισε Δούκα και Αυγουστάλιο της Αλεξανδρείας. Επίσης, εορτάζουμε τη μνήμη του οσίου Γερασίμου του εν Κεφαλληνία και της οσίας Ματρώνης Χιοπολίτιδος.
Το 357 μ.Χ. ο Άγιος Αρτέμιος μετέβη στην Πάτρα, κατόπιν εντολής του Αυτοκράτορα Κωνσταντίου, γιου του Μεγάλου Κωνσταντίνου, για να παραλάβει τα ιερά λείψανα του Αποστόλου Ανδρέα και να τα μεταφέρει στο Ναό των Αγίων Αποστόλων στην Επτάλοφο Πόλη (3 Μαρτίου 357 μ.Χ.).
Στην πρωτεύουσα της Αχαΐας, την Πάτρα ευρισκόμενος, επιτέλεσε πολλά κοινωνικά έργα. Ιδιαίτερα στην περιοχή της Μονής Γηροκομείου.
Με την κατάληψη της εξουσίας από τον Ιουλιανό τον Παραβάτη και την έναρξη σκληρών διωγμών κατά της Εκκλησίας, ο Άγιος δε δίστασε να πάει στην Αντιόχεια και να ομολογήσει ενώπιον του παγανιστή αυτοκράτορα τη χριστιανική του ταυτότητα και να τον ελέγξει μάλιστα για την ασέβειά του απέναντι στο Ευαγγέλιο. Αυτό είχε ως συνέπεια να υποβληθεί ο Αρτέμιος σε φρικτά βασανιστήρια και τελικά να οδηγηθεί σε μαρτυρικό θάνατο, ένεκα του ζήλου του για τη Χριστιανική πίστη.
Το Ιερό του λείψανο παρέλαβε η διακόνισσα Αρίστη και το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη.
Με τις πρεσβείες και τις αναρίθμητες εν ζωή και μετά θάνατο θεοσημείες του, ο Μεγαλομάρτυρας Αρτέμιος αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση στο θάρρος και την ανδρειοσύνη, αφού ούτε αξιώματα, ούτε πλούτος και δόξα, ούτε ακόμη η αγάπη συγγενικών προσώπων και της ίδιας της ζωής στάθηκαν ικανά να ακυρώσουν την απόφασή του να θυσιαστεί για χάρη της αγάπης του Σωτήρος Χριστού, πρώτα στο μαρτύριο της συνειδήσεως και κατόπιν στο μαρτύριο του αίματος.
Σήμερα εορτάζει η κατεχόμενη κοινότητα Αφάνειας, όπου η ευλάβεια των πιστών ανοικοδόμησε Ναό επ’ ονόματι του Μεγαλομάρτυρος Αρτεμίου. Να σημειωθεί ότι στα μέρη της Αφάνειας υπάρχει στην περιοχή Ορνίθι ο αρχαίος ναός του Αγίου Αρτέμονος που εορτάζει στις 8 Οκτωβρίου και στις 24 Μαρτίου. Η σκέψη μας νοερά μεταφέρεται στον κάμπο της Μεσαορίας, και ευχόμαστε σύντομα να αξιωθούμε της ελευθερίας και της επιστροφής στις προσωρινά τουρκοκρατούμενες Εκκλησίες και ο κάθε πρόσφυγας στον τόπο καταγωγής του.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου
