Το Παγκύπριο Ιεροδιδασκαλείο

Κωστής Κοκκινόφτας

Kέντρο Mελετών Iεράς Mονής Kύκκου

TO ΠAΓKYΠPIO IEPOΔIΔAΣKAΛEIO

H µόρφωση του ενοριακού κλήρου υπήρξε ένα από τα ζητήµατα, που απασχόλησαν την Kυπριακή Eκκλησία για µεγάλο χρονικό διάστηµα, από τα µέσα του 19ου έως τα µέσα του 20ού αιώνα. H µακρόχρονη υποδούλωση του νησιού σε αλλόθρησκους και ετερόδοξους κατακτητές είχε σοβαρές επιπτώσεις στο µορφωτικό επίπεδο κλήρου και λαού. Για τον λόγο αυτό, η ίδρυση Iερατικής Σχολής, που θα είχε, µε την ανάδειξη µορφωµένων κληρικών, ευεργετικά αποτελέσµατα στην εκκλησιαστική ζωή του τόπου, ήταν περισσότερο από επιβεβληµένη.

Το σχετικό ζήτηµα απασχόλησε για πρώτη φορά Aρχιερέα του νησιού το 1853, όταν ο Aρχιεπίσκοπος Kύπρου (1849-1854) Kύριλλος A΄, µετά από εισήγηση του Γενικού Προξένου της Pωσίας στη Bηρυτό Bασίλειεφ, αποφάσισε να ιδρύσει Iερατική Σχολή. Zήτησε τότε µε επιστολή του από τον Σχολάρχη της Θεολογικής Σχολής της Xάλκης Kωνσταντίνο Tυπάλδο να µεριµνήσει για την εξεύρεση διδασκάλου και έγραψε προς τον Kύπριο Μητροπολίτη πρώην Mεσηµβρίας (18351836) Σαµουήλ, ο οποίος είχε υπηρετήσει για πολλά χρόνια ως διευθυντής της Πατριαρχικής Aκαδηµίας, να κατέλθει στην ιδιαίτερη πατρίδα του και να αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας της. Δυστυχώς, η προσπάθεια αυτή δεν είχε συνέχεια, αφού ο µεν Tυπάλδος απάντησε ότι αδυνατούσε να βρει κατάλληλο ιεροδιδάσκαλο, ο δε Σαµουήλ αρνήθηκε τη σχετική πρόταση, επικαλούµενος το προχωρηµένο της ηλικίας του.

Λίγο αργότερα, στα πρώτα χρόνια της Aγγλοκρατίας, αναφέρονται δύο προσπάθειες για ίδρυση Iερατικής Σχολής στο νησί. H πρώτη χρονολογείται στις αρχές της δεκαετίας του 1890, όταν ο νεοεκλεγείς Hγούµενος Kύκκου (1890-1911) Γεράσιµος έστειλε δύο νεαρούς Kυκκώτες µοναχούς για σπουδές στη Θεολογική Σχολή της Xάλκης, ώστε «να χρησιµεύσωσιν ως διδάσκαλοι της µελετωµένης Iερατικής Σχολής». Δυστυχώς η προσπάθειά του ναυάγησε, αφού αµφότεροι, για διάφορους λόγους δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους.

H δεύτερη ανάγεται στο έτος 1907, όταν τρεις νεαροί θεολόγοι, οι Ιεροδιάκονος Φιλάρετος Kουρίτης, Iωάννης Παπαπορφυρίου και Xαρίλαος Παπαϊωάννου, πρότειναν µε υπόµνηµά τους στην κολοβωµένη και υπό αµφισβήτηση για την υπόστασή της Iερά Σύνοδο της Eκκλησίας της Kύπρου, τη λειτουργία Iερατικής Σχολής. Ως χώρο για τη στέγασή της εισηγούνταν τα κτήρια που περιέβαλλαν τον ναό της Aγίας Παρασκευής στη Λευκωσία, όπου και θα διέµεναν οι µαθητές. Σύµφωνα µε όσα σηµείωναν, τις δαπάνες λειτουργίας θα αναλάµβαναν τα εκκλησιαστικά ταµεία των Mητροπόλεων και των Mονών και όσοι πολίτες επιθυµούσαν. Kαι η προσπάθεια αυτή, όµως, ναυάγησε, λόγω των δύσκολων συνθηκών, που επικρατούσαν την περίοδο αυτή στην Kυπριακή Eκκλησία, εξαιτίας της διαµάχης των αντίπαλων παρατάξεων, που είχαν συσπειρωθεί γύρω από τους δύο υποψήφιους για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο Mητροπολίτες Kιτίου Kύριλλο Παπαδόπουλο και Kυρηνείας Kύριλλο Bασιλείου.

Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ…

Πρώτη δημοσίευση στην ιστοσελίδα: 03.07.2017