Μνήμη του οσίου Κυρίλλου του Θεσσαλονικέως (6 Ιουλίου)

Σήμερα εορτάζουμε τη μνήμη του Οσίου Κυρίλλου του Θεσσαλονικέως, ο οποίος γεννήθηκε το έτος 1544 μ.Χ., κατά την περίοδο της βασιλείας του σουλτάνου Σουλεϊμάν. Ο πατέρας του ονομαζόταν Πέιος, καταγόταν από την επαρχία της Πελαγονίας και διέμενε με την οικογένεια του στην περιοχή της ακροπόλεως της Θεσσαλονίκης.

Σε ηλικία δέκα ετών ο Κυριακός, όπως ονομαζόταν ο Κύριλλος, έμεινε ορφανός, με αποτέλεσμα να αναλάβουν την κηδεμονία του δύο θείοι, συγγενείς της μητέρας του, εκ των οποίων ο ένας ήταν μωαμεθανός, ο οποίος και ανέλαβε αποκλειστικά την κηδεμονία του.

Ωστόσο ο Κυριακός, ακολουθώντας τις συμβουλές του άλλου θείου του, ο οποίος ήταν χριστιανός, αποφάσισε να εγκαταλείψει κρυφά το μωαμεθανό κηδεμόνα του και να ακολουθήσει κάποιους αγιορείτες μοναχούς, που κατά αγαθή συγκυρία βρίσκονταν εκείνη την εποχή στη Θεσσαλονίκη. Έφθασε στο Άγιο Όρος και εκάρη μοναχός στη μονή Χελανδαρίου, λαμβάνοντας το όνομα Κύριλλος. Ταξίδεψε μαζί με άλλους δύο μοναχούς στη Θεσσαλονίκη, όπου συνάντησε το χριστιανό κηδεμόνα του. Κατερχόμενος από την περιοχή της Ακροπόλεως προς το λιμάνι της Θεσσαλονίκης μαζί με τον εξάδελφό του, συνάντησε τυχαία το μωαμεθανό κηδεμόνα του, ο οποίος παρά την παρέλευση πολλών ετών, αναγνώρισε τον Κύριλλο. Φώναξε αμέσως και άλλους μουσουλμάνους για να συλλάβουν τον Κύριλλο με την κατηγορία ότι, ενώ πριν είχε ασπαστεί το Κοράνιο, στη συνέχεια το αρνήθηκε και εξώμοσε.

Ο Τούρκος έπαρχος επιχείρησε με πολλούς τρόπους να τον μεταπείσει, προσφέροντάς του υλικές ανέσεις, ο Κύριλλος τις αρνήθηκε. Κατόπιν τούτων ο έπαρχος έδωσε εντολή στους δημίους να ρίψουν τον Κύριλλο στην πυρά όπου τελειώθηκε στις 6 Ιουλίου του 1566 μ.Χ.

Πανηγυρίζει ο ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στον Ιππόδρομο στη Βυζαντινή Θεσσαλονίκη, όπου φυλάσσονται τεμάχια του λειψάνου του Αγίου Κυρίλλου.

Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου