Τα ιστορικά γεγονότα όπως η 25 Μαρτίου και η 1η Απριλίου, δημιουργούνται, δεν προκύπτουν
OMIΛΙΑ
ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
κ. ΟΥΡΑΝΙΟΥ Μ. ΙΩΑΝΝΙΔΗ (+ Ιανουάριος 2020)
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ
ΤΗΣ 25ΗΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ΚΑΙ ΤΗΣ 1ΗΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955.
Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010, 7μ.μ.
Πνευματικό και Πολιτιστικό Κέντρο
Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄
Λευκωσία
Eλληνίδες, Έλληνες
Στους χαλεπούς καιρούς του τώρα, πορευόμαστε με πίστη. Τον Γολγοθά και τη Σταύρωση θα διαδεχθεί η ανάσταση. Εγγύηση της πορείας, η ιστορία μας. Που όσο κι αν πασχίζουν κάποιοι να την απαξιώσουν αυτή αντιστέκεται γιατί είναι η ίδια η ζώσα μνήμη του λαού και του έθνους μας. Και δεν αλλάζει.
Είμαστε όμως και θα είμαστε σε εγρήγορση γιατί δεν ξεχνούμε τη ρήση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ότι «οι προσκυνημένοι είναι πιο επικίνδυνοι από τους απόντες και οι πλαστογράφοι πιο επικίνδυνοι από τους προσκυνημένους».
Το Έθνος διαχρονικά δεν έπαψε να είναι στο στόχαστρο.
Δεν έπαψαν οι κατά καιρούς ισχυροί να το πολεμούν. Να του αμφισβητούν τα αυτονόητα.
Όμως ότι κι αν κάνουν εχθροί, φίλοι, εταίροι και δήθεν φίλοι δεν θα πετύχουν τη διαγραφή μας από το παρόν και το μέλλον.
Γιατί ξέρουμε καλά ποιοι είμαστε. Από πού ερχόμαστε, που βρισκόμαστε και που πρέπει να πάμε.
Και δεν θέλουμε άλλη απόδειξη για την ταυτότητα μας. Μας αρκεί το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον και το όμαιμον. Μας αρκεί ότι είμαστε μέτοχοι της ίδιας παιδείας. Μας αρκεί ότι έχουμε το ίδιο αξιακό σύστημα.
Γι’ αυτό και συνεχίζουμε να υπάρχουμε. Δεν χαθήκαμε και δεν θα χαθούμε.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Ο Ελληνισμός ως οντότητα, ιδέα και πραγματικότητα διέδραμε το ιστορικό γίγνεσθαι υπό την αδιάκοπη αμφισβήτηση των ορίων του και μένοντας κατά καιρούς, ακόμη, και χωρίς κρατική υπόσταση. Η διαδρομή ήταν δύσβατη και επίπονη, γιατί ο Ελληνισμός δεν ήταν πάντα στοιχείο κυρίαρχο. ήταν αντίθετα για πολλούς αιώνες στοιχείο πολιτικά υποταγμένο. Σε όλες όμως τις ώρες του, κυρίαρχος ή πολιτικά υποταγμένος, ο Ελληνισμός υπήρξε στοιχείο πολιτιστικά σημαντικό ή πρωταρχικό και περιφρούρησε μέσα από τη διατήρηση της θρησκείας, της γλώσσας και της εθιμικής παράδοσης την ενότητα, τη συνέχεια και την εθνική του υπόσταση. Ακόμα κι όταν βρέθηκε ανάμεσα σε άλλους λαούς στα όρια υπερεθνικών συγκροτημάτων. Ακόμα κι όταν στέναζε κάτω από αβάστακτους ζυγούς.
Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία εδώ…
