Κείμενα Αγ. Νεοφύτου στην υπηρεσία γεωπολιτικής από ιερωμένο
Το βιβλίο αυτό δεν είναι άλλο ένα πόνημα κάποιου πολιτικού ή αναλυτή σχετικά με γεωστρατηγική και την σημερινή διεθνή κατάσταση. Συγγραφέας είναι ένας ιερωμένος και εξετάζει θέματα γεωπολιτικής σε σχέση με την κρίση των θρησκειών, προσφεύγοντας στα κείμενα του Αγίου Νεοφύτου.
Ο αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Εγκλειστριώτης, αποφάσισε να ασχοληθεί με τη συγγραφή αυτού του βιβλίου για να θυμίσει, όπως ο ίδιος εξηγεί σήμερα στον «Φ», ότι στην ελληνορθόδοξη παιδεία και πνευματική ζωή υπάρχει λύση που μπορεί να εξαλείψει τα προβλήματα εκεί που οι πολιτικοί διαχειριστές των κρίσεων αρκούνται στη «διαχείριση». Αξιοποιεί τα κείμενα διδασκαλίας του Αγίου Νεοφύτου ως μίτο της Αριάδνης για να αναδείξει τη δυναμική και τη ζωτικότητα της λύσης.
Ο συγγραφέας διαπιστώνει ότι η «διαχείριση» δεν απαντά στα δομικά ζητήματα πολιτισμού που θέτει το Ισλάμ έναντι των εκκοσμικευμένων κοινωνιών της Δύσεως. Εντοπίζει ως αιτία τη φιλάρεσκη «επιμονή στην άγνοια» των ευρωπαϊκών και αμερικανικών πολιτικών ελίτ, θεσμικών και μη.
«Φαίνονται να αργούν πολύ να μελετήσουν τις δυναμικές που αναπτύσσονται στο Ισλάμ και στις άλλες πολιτισμικές δυνάμεις γενικότερα στο χώρο της ευρύτερης Μέσης Ανατολής και υπάρχει σοβαρός λόγος γι’ αυτό», τονίζει. «Η θεληματική ή αθέλητη “άγνοια” του Δυτικού κόσμου για τις δυναμικές που διαπερνούν τον κόσμο του Ισλάμ εμποδίζει τη δόμηση υγιούς στρατηγικής. Η επίκαιρη δυναμική απάντηση του προέδρου Μακρόν θα δώσει λύση; Δεν το γνωρίζει κανείς. Σίγουρα όμως θα αποτελέσει καταλύτη δυναμικών εξελίξεων».
Ο αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Εγκλειστριώτης ασχολείται ιδιαίτερα στο έργο του με τη σύγκρουση πολιτισμών, το δίλημμα της Ευρώπης και τη «μουδιασμένη» αντίδραση του Δυτικού κόσμου έναντι του Ισλάμ.
«Το μούδιασμα αυτό», αναλύει, «οφείλεται στο γεγονός ότι ο Δυτικός κόσμος προβάλλει στα μάτια των πολιτών ένα ομογενοποιημένο και συμπαγή ισλαμικό κόσμο. Αυτό γίνεται με σκοπό να λειτουργήσει το Ισλάμ ως χώρος όπου καθρεφτίζονται οι αγωνίες του Δυτικού κόσμου, ως χώρος δηλαδή ψυχολογικής προβολής των μεγάλων ζητημάτων που απασχολούν το Δυτικό κόσμο. Όμως, όταν δεν βλέπεις τις εσωτερικές λογικές του ισλαμικού χώρου, αλλά τον χρησιμοποιείς ως “καμβά” όπου προβάλλεις τα ζητήματα που απασχολούν τις Δυτικές κοινωνίες, απαγορεύεις στον εαυτό σου να εντοπίσει τις πιθανές γεωπολιτικές λύσεις, που είναι δυνατόν να εφαρμοστούν στην περιοχή από το Μαρόκο μέχρι τα σύνορα της Κίνας».
Στο βιβλίο του «Κρίση Γεωπολιτικής, Θρησκειών. Παρατηρητήριο Αγίου Νεοφύτου», ο αρχιμανδρίτης Νεόφυτος εξετάζει το θέμα Ψυχή και Πόλις, τα πάθη της ανθρώπινης καρδιάς και η ψυχολογική ορολογία στη γεωπολιτική.
Ο άγιος Νεόφυτος, τονίζει, ακολουθεί τον «ελληνικό τρόπο» διαχείρισης των ζητημάτων που απασχολούν την «πόλιν», τις κοινωνίες των πολιτών. Η μακρά παράδοση της ελληνικής πολιτικής σκέψης θέλει να συζητούνται τα προβλήματα της ψυχής μέσα στο χώρο του πολιτικού και τα προβλήματα του πολιτικού να περιγράφονται με όρους ψυχολογικούς.
«Η νοητική προβολή του πολιτικού πάνω στο ψυχικό, του επιτρέπει να φέρει την ψυχή στο χώρο της πολιτικής. Πρόκειται για μια πολιτική προσποίηση. Ο Έγκλειστος Γέρων της Πάφου μοιάζει να μιλά πολιτικά, αλλά δεν κάνει τίποτα άλλο από το να συζητεί προβλήματα παθολογίας της ψυχής. Αναλύοντας τη γεωπολιτική κατάσταση της εποχής του, δεν ξεχνά τη θέση του ως πνευματικού ανθρώπου. Γι’ αυτό και χρησιμοποιεί την ορολογία του ζωώδους και του θηριώδους, τη μεταφορά του “σκύλου” και του “λύκου” για να περιγράψει τη γεωπολιτική σύγκρουση των Σταυροφόρων και των Μουσουλμάνων της εποχής του».
Ποιος είναι ο αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Εγκλειστριώτης
Ο αρχιμανδρίτης Νεόφυτος Εγκλειστριώτης (κατά κόσμον Ευάγγελος Φύσας), γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λάρνακα στις 6 Απριλίου 1961, και έλκει την καταγωγή από το Κάρμι της Κερύνειας και τη Λάρνακα.
Έγινε δεκτός, μετά από εξετάσεις, στη Νομική, σπουδές που εγκατέλειψε χάριν της αγάπης του για τη Θεολογία και κατόπιν στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου έλαβε, τον Οκτώβριο του 1985, το δίπλωμα Θεολογίας. Τον Μάιο του 1986 έλαβε μέρος στο Διαχριστιανικό Σεμινάριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, ως αντιπρόσωπος της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης. Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους ενεγράφη στο κοινό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (Paris IV) και του Ρωμαιοκαθολικού Πανεπιστημίου Παρισίων (Institut Catholique de Paris). Έλαβε το δίπλωμα Εμπεριστατωμένων Σπουδών της Σορβόννης (D.E.A.) και τη Βεβαίωση Διδακτορικής Ικανότητας (Attestation de Capacité Doctorale) του Ρωμαιοκαθολικού Πανεπιστημίου Παρισίων τον Οκτώβριο του 1988.
Από την 15ην Φεβρουαρίου του 1993 μέχρι την 13η Νοεμβρίου του ιδίου έτους εργάστηκε στο Γραφείο Θρησκευτικής Διαφωτίσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, ενώ την 1ην Δεκεμβρίου του ιδίου έτους έγινε δεκτός ως Δόκιμος Μοναχός στη μονή Αγίου Νεοφύτου. Μετά από 15μηνη δοκιμασία ενσωματώθηκε στην αδελφότητα της μονής, στις 24 Ιανουαρίου 1995.
Από το 1996 μετέχει στις δραστηριότητες του Ελβετικού Ιδρύματος «Απόστολος Παύλος και Βαρνάβας» που εδρεύει στη Λουκέρνη, το οποίο έρχεται αρωγό στα σχολεία/ Κέντρα ατόμων με ειδικές ικανότητες της ελεύθερης περιοχής Αμμοχώστου με έδρα το Λιοπέτρι. Το 2001 εξελέγη αντιπρόεδρος του Ιδρύματος.
Ντόρα Χριστοδούλου
Πηγή: www.philenews.com
